WEurohippus – wymarły rodzaj ssaka z rodziny koniowatych.
WHipparion – wymarły rodzaj nieparzystokopytnych z rodziny koniowatych, żyjący od miocenu do plejstocenu. Zasiedlał Amerykę Północną, Eurazję i Afrykę.
W†Hippidion – wymarły rodzaj ssaka z rodziny koniowatych. Osiągał rozmiary walijskiego kuca górskiego i zamieszkiwał kontynent południowoamerykański w plejstocenie, pomiędzy 2.000.000 i 10.000 lat temu.
WKułan syryjski był dziko żyjącym osłem zamieszkującym góry oraz tereny pustynno-stepowe od Palestyny do Iraku. Ostatni osobnik tego podgatunku kułana azjatyckiego zdechł w Tiergarten Schönbrunn w Wiedniu w 1927 roku. W tym samym okresie wyginęły ostatnie osobniki żyjące na wolności.
W†Merychippus – jeden z przodków współczesnych koniowatych. Żył we wczesnym miocenie. Wszystkie kończyny miał zakończone trzema palcami, ale tylko jeden opierał się o ziemię. Drugi i czwarty palec istniały w postaci krótkich wyrostków, jeszcze członowatych, lecz wyraźnie skróconych, sięgały tylko do drugiego stawu trzeciego palca. Od swojego przodka – Parahippusa – różnił się dłuższą i masywniejszą szyją oraz mocniejszym uzębieniem. Wynikało to ze zmiany pożywienia – z roślinności leśnej na stepową, gł. twardą trawę. Miał ok. 90 cm wysokości w kłębie i żył w stadach.
W†Mesohippus – rodzaj wymarłych ssaków z rodziny koniowatych, jeden z przodków współczesnych koniowatych. Żył na przełomie eocenu i oligocenu w Ameryce Północnej. W odróżnieniu od swego przodka Hyracotherium wszystkie kończyny miał zakończone 3 palcami. Posiadał również twardsze uzębienie, co umożliwiało mu żywienie się, poza liśćmi, również mniejszymi gałęziami i korzonkami. Miał wielkość współczesnego wilka – ok. 60 cm wysokości w kłębie.
WParahippus − rodzaj wymarłych ssaków z rodziny koniowatych, jeden z przodków współczesnych koniowatych. Forma przejściowa między Mesohippusem a Merychippusem. Żył w okresie wczesnego miocenu około 20 milionów lat temu. Był już w znacznym stopniu przystosowany do spożywania pokarmu trawiastego - nastąpiła u niego modyfikacja powierzchni trących siekaczy. Wysokość w kłębie – 80-90 cm.
W†Pliohippus – jeden z przodków współczesnych koniowatych. Pojawił się w miocenie ok. 15 mln lat temu. Zbliżony kształtem, wielkością i uzębieniem do współczesnych koni. Był wyższy od swojego przodka – Merychippusa – wzrost w kłębie 120 cm.
W†Propaleoterium (Propalaeotherium) – wymarły rodzaj ssaków z rodziny Palaeotheriidae.
WTarpan – wymarły na wolności gatunek dzikiego konia. Zamieszkiwał obszary leśne Europy. Przez niektórych badaczy jest uważany za jednego z przodków konia domowego.
WZebra kwagga, dawniej także: kwagga – wymarły podgatunek zebry stepowej, żyjący w Afryce Południowej do XIX wieku. Przez długi czas uznawano ją za osobny gatunek, dopiero badania genetyczne wykazały, że stanowi najdalej wysunięty na południe podgatunek zebry stepowej. Szczególnie blisko spokrewniona była z zebrą damarską. Jej nazwa pochodzi od wydawanego odgłosu, zapisywanego po angielsku jako kwa-ha-ha.