
Akidolestes cifellii – wymarły ssak żyjący we wczesnej kredzie, 124,6 milionów lat temu na terenie współczesnych Chin.

Wymarły ssak należący do pradawnych łożyskowców.

Catopsalis – rodzaj wymarłego ssaka żyjącego w paleocenie na terenie Ameryki Północnej. Niektóre kanadyjskie szczątki mogą pochodzić z późnej kredy. Był to duży przedstawiciel grupy wieloguzkowców, z których większość nie dorównywała mu rozmiarami.

Eomaia, eomaja – gatunek mezozoicznego ssaka uważany za potencjalnego przodka ssaków łożyskowych. Żył około 125 mln lat temu. Długość ciała 14 cm, masa ciała 25 g. Posiadał długi ogon i potrafił sprawnie poruszać się po gałęziach.

Gobiconodon – rodzaj wymarłego drapieżnego ssaka z rzędu trykonodontów (Triconodonta). Osiągał około 45–50 cm długości, a masę jego ciała szacuje się na 4,5–5,5 kg. Prawdopodobnie przypominał wielkiego, silnego oposa. Żył we wczesnej kredzie. Rodzaj Gobiconodon obejmuje trzy blisko ze sobą spokrewnione gatunki – Gobiconodon borissiaki Trofimov, 1978, Gobiconodon ostromi Jenkins & Schaff, 1988 oraz Gobiconodon luoianus Yuan et al., 2009.

Janokonodon (Yanoconodon) – monotypowy rodzaj wczesnych ssaków obejmujący gatunek Yanoconodon allini. Żył w okresie wczesnej kredy na terenie współczesnych Chin. Jest uważany za formę przejściową pomiędzy ssakami a ssakokształtnymi, ich najbliższymi krewnymi, ze względu na budowę ucha środkowego.
Jeholodens – rodzaj wymarłego niewielkiego, prymitywnego ssaka należącego do rzędu trykonodontów (Triconodonta) i rodziny Jeholodentidae. Żył we wczesnej kredzie na terenach współczesnej Azji.

Katopsbatar (Catopsbaatar) – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Na ich podstawie w 1974 wyróżniono nowy gatunek w rodzaju Djadochtatherium, D. catopsaloides. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jeden trzonowiec i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Catopsbaatar należy do rodziny Djadochtatheriidae.

Kollikodon − rodzaj wymarłego stekowca, zamieszkującego we wczesnej kredzie Nową Południową Walię w Australii. Na podstawie mierzących ok. 5,5 mm długości i od 4 do 6 mm szerokości zębów trzonowych można przypuszczać, że Kollikodon mierzył ok. 1 m długości. Jeżeli było tak w rzeczywistości, był on jednym z największych ssaków mezozoiku. Być może prowadził wodny tryb życia, na co może wskazywać budowa zębów, służących do zgniatania skorupiaków. Na podstawie odkryć w Australii przypuszcza się, że żył ok. 100.000.000 lat temu.

Kryptobaatar znany również jako Gobiaatar i Gobibaatar lub Tugrigbaatar - wymarły rodzaj ssaka z rodziny Djadochtatheriidae, żyjący w późnej kredzie.

Protungulatum − rodzaj wymarłego ssaka z kladu Eutheria o niepewnej pozycji filogenetycznej, żyjącego pod koniec późnej kredy i w paleocenie. Żył na obszarach dzisiejszych Stanów Zjednoczonych i Kanady.

Repenomamus – prassak należący do rzędu trykonodontów. Odkryty w Chinach (Liaoning) w 2000. Żył przed około 130 mln lat, we wczesnej kredzie. Jedyny przedstawiciel rodziny Repenomamidae.

Sinobaatar – wymarły ssak żyjący w kredzie dolnej na terenie dzisiejszych Chin. Sinobaatar był małym roślinożercą, żyjący u boku dinozaurów. Sinobaatar lingyuanensis to jedyny znany gatunek tego ssaka. Został on opisany przez Hu Y. Wang Y w 2002 roku.
Sinodelphys szalayi – wymarły ssak, żyjący ok. 125 mln lat temu na terenie Chin. Pierwotnie uznany za przedstawiciela kladu Boreosphenida bliżej spokrewnionego ze ssakami niższymi (Metatheria) niż ze ssakami wyższymi (Eutheria); badania Bi i współpracowników (2018) wskazują jednak na jego przynależność do Eutheria. Sinodelphys ważył ok. 30 g, jego długość wynosiła ok. 15 cm. Prowadził nadrzewny tryb życia, co wywnioskować można na podstawie budowy jego kości stopy. Prawdopodobnie żywił się owadami i innymi bezkręgowcami. Skamieniałości tegoż ssaka zostały odkryte w 2003 w skałach formacji Yixian w chińskiej prowincji Liaoning przez zespół Zhe-Xi Luo oraz Johna Wible'a.

Steropodon - wymarły rodzaj prassaka z rodziny Steropodontidae.

†Volaticotherium – rodzaj wymarłego ssaka latającego, podobnego do lotopałankowatych.

Zalambdalestes – wymarły, niewielki ssak żyjący na terenie dzisiejszej Gobi w późnej kredzie.