
Alka olbrzymia – wymarły gatunek ptaka z rodziny alk, który wyginął w połowie XIX wieku. Był jedynym współczesnym przedstawicielem rodzaju Pinguinus. Nie jest blisko spokrewniony z pingwinami (Sphenisciformes), które odkryte zostały później, a swoją nazwę otrzymały od żeglarzy ze względu na skojarzenie z alkami olbrzymimi.

Ara trójbarwna – wymarły gatunek ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Występował endemicznie na Kubie.

Ciconia maltha – gatunek wymarłego ptaka z rodziny bocianów (Ciconiidae) z późnego pliocenu – w późnym plejstocenie występował na zachodzie i południu terytorium obecnych Stanów Zjednoczonych oraz na Kubie. Został znaleziony w La Brea Tar Pits.

Gołąb wędrowny – wymarły gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae), zamieszkujący niegdyś Amerykę Północną. Był to prawdopodobnie najliczniej występujący gatunek ptaka zamieszkujący kulę ziemską.

Hesperornis – rodzaj kopalnych ptaków z rodziny Hesperornithidae; ich nazwa znaczy „zachodni ptak”.

Ichtiornis – rodzaj wymarłych ptaków z rodziny ichtiornisów (Ichthyornithidae).

Kaczka labradorska – gatunek wymarłego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Występował niegdyś we wschodniej części Kanady i północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Kaczka labradorska uważana jest za pierwszy wymarły gatunek ptaka na terenie Ameryki Północnej w czasach historycznych. Uznaje się, że ostatni osobnik został zastrzelony na wyspie Long Island w 1875 r. Choć przypuszcza się, że ostatnia obserwacja miała miejsce w miejscowości Elmira w stanie Nowy Jork 12 grudnia 1878. Przypuszczalnie gniazdowała w kanadyjskim regionie Labrador, jednak nigdy nie opisano żadnego gniazda; zimowała od Nowej Szkocji aż po Zatokę Chesapeake na południu. Kaczka labradorska była, podobnie jak edredon zwyczajny, intensywnie czarno-biała. Była jedynym przedstawicielem rodzaju Camptorhynchus.

Karakara meksykańska – gatunek dużego ptaka z rodziny sokołowatych (Falconidae). Wymarły; ostatni raz widziany w 1903. Występował endemicznie na meksykańskiej wyspie Guadalupe na Pacyfiku.

Gołębica Martha – ostatnia znana przedstawicielka gołębia wędrownego.

Papuga karolińska – gatunek wymarłego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Była endemitem, a także jedynym rodzimym gatunkiem papugi Stanów Zjednoczonych. Występowała w południowo-wschodniej części kraju, od doliny rzeki Ohio po Zatokę Meksykańską. Należała do monotypowego rodzaju Conuropsis.

Perkozek gwatemalski, perkoz gwatemalski – wymarły gatunek ptaka z rodziny perkozów (Podicipedidae), opisany w 1929 roku, był spokrewniony z perkozkiem grubodziobym. Był endemicznym, nielotnym gatunkiem znanym jedynie ze stanowisk na jeziorze Atitlán w Gwatemali. Dzięki prowadzonym nad tym gatunkiem przez 25 lat obserwacjom amerykańskiej ekolog Anne LaBastille dostępne są obszerne materiały dotyczące ich występowania i zachowań.

Pląśnik bahamski, złocik bahamski – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae). Znany z jednego okazu odłowionego na wyspie New Providence (Bahamy) i opisanego w 1877. Uznany za wymarły.

Pląśnik karaibski, złocik karaibski – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae). Znany tylko z jednego okazu odłowionego na Jamajce lub północnych Bahamach. Uznany za wymarły.

Szmaragdolotka białodzioba – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Występował endemicznie na Gwadelupie, ostatni raz stwierdzony w 1750. Wymarły. Nie zachowały się żadne okazy.

Ślepowron wielkodzioby – gatunek wymarłego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Zamieszkiwał Bermudy.

Teratornis merriami – wielki wymarły ptak drapieżny z rodziny Teratornithidae z plejstocenu Ameryki Północnej. Mógł być największym ptakiem, jakiego widział człowiek – żył od ok. 2 mln do 10 tys. lat temu. Wiele okazów odnaleziono w naturalnych złożach asfaltu w Rancho La Brea w Kalifornii. Większy był Aiolornis incredibilis, dawniej nazywany Teratornis incredibilis, ale ten wymarł przed przybyciem człowieka do Nowego Świata. Największym znanym ptakiem latającym był Argentavis magnificens, również z rodziny Teratornithidae.

Titanis – rodzaj olbrzymiego, nielotnego wymarłego ptaka występującego od wczesnego pliocenu do wczesnego plejstocenu w Ameryce Północnej. Nazwa rodzajowa odnosi się do dużych rozmiarów tego ptaka, zaś epitet gatunkowy gatunku typowego, Titanis walleri, honoruje Benjamina I. Wallera – osobę, która odkryła pierwsze szczątki tego ptaka. Skamieliny titanisa są datowane na 5 do 2 milionów lat. W Teksasie i na Florydzie odkryto szczątki przedstawicieli tego rodzaju pochodzące z osadów, których wiek oszacowano na 15 000 lat, co sugeruje, że Titanis przetrwał dłużej, niż wcześniej uważano, jednak późniejsze, dokładniejsze ich datowania, przeprowadzone przez McFaddena i innych, zanegowały poprzednie szacunki. Titanis był jednym z przedstawicieli Phorusrhacidae – rodziny wielkich nielotnych ptaków drapieżnych, które wyewoluowały w Ameryce Południowej, a później przedostały się do Ameryki Północnej. Był to jeden z ich ostatnich przedstawicieli.

Wilgowron cienkodzioby – gatunek wymarłego ptaka z rodziny kacykowatych (Icteridae). Występował endemicznie w Meksyku. Ostatni raz odnotowany w 1910, wymarły.