
Adderall – nazwa handlowa środka farmaceutycznego stosowanego jako lek pomocniczy w leczeniu nadpobudliwości psychoruchowej i zaburzeń uwagi (ADHD). Zażywany również nielegalnie przez sportowców jako środek dopingujący.

Adrafinil – organiczny związek chemiczny będący prolekiem, który w wątrobie metabolizowany jest do biologicznie aktywnego modafinilu o wyraźnym działaniu podtrzymującym stan czuwania i redukującym uczucie senności oraz stosunkowo łagodnym działaniu stymulującym, a także o pewnym niewielkim potencjale przeciwdepresyjnym. Adrafinil był stosowany w leczeniu narkolepsji oraz jako środek pobudzający. Przyjmuje się, że efekty kliniczne jego stosowania wynikają z właściwości agonistycznych wobec receptorów α1-adrenergicznych. Przypuszcza się także, że nasila on uwalnianie neuroprzekaźników glutaminianu i kwasu γ-aminomasłowego. Do działań niepożądanych adrafinilu należą zaburzenia ruchowe o typie dyskinez okolicy głowy i twarzy. Ponadto adrafinil zalicza się do substancji mogących powodować uzależnienie.

Amfetamina, pot. speed – organiczny związek chemiczny, silny stymulant OUN, wykorzystywany w leczeniu ADHD, narkolepsji i otyłości. Odkryta w 1887, występuje w dwóch enancjomerach, którymi są lewoamfetamina i dekstroamfetamina. Nazwa amfetamina odnosi się zaś do racemicznej wolnej zasady, a więc składającej się z równomolowej mieszaniny czystych enancjomerów. Niemniej termin ten jest często używany nieformalnie do dowolnej mieszaniny enancjomerów, a nawet do czystych enancjomerów. Historycznie wykorzystywano ją do leczenia obrzęku nosa i zaburzeń depresyjnych. Stosuje się ją jako środek dopingujący oraz substancję nootropową, a także rekreacyjnie jako afrodyzjak i związek euforyzujący. Posiadanie i dystrybucja są ściśle kontrolowane w wielu krajach, z powodu znacznego ryzyka zdrowotnego, związanego z użyciem rekreacyjnym.

Atomoksetyna – organiczny związek chemiczny, lek sympatykomimetyczny o działaniu ośrodkowym. Może być skutecznie stosowany w terapii zaburzeń z deficytem uwagi i nadruchliwością ADHD. Jest także wykorzystywany do leczenia zespołu Tourette’a.

2-(Etylotio)benzimidazol – organiczny związek chemiczny, pochodna benzimidazolu. W postaci bromowodorku stosowana jako środek leczniczy i składnik suplementu diety, poprawiającego zdolności regeneracyjne organizmu. Wykazuje efekty antyhipoksyjne (przeciwniedotlenieniowe), ponadto istnieją wskazówki, że może wywierać działanie nootropowe. Oddziałując synergicznie z fruktozą wykazuje działanie nootropowe oraz poprawia zdolności organizmu do wiązania produktów fermentacji mleczanowej, które wywołują zjawisko zakwaszenia mięśni.

Cytrynian kofeiny – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, połączenie kofeiny i kwasu cytrynowego, stosowany jako lek w leczeniu bezdechu wcześniaków.

Dimetyloaminoetanol lub dimetyloetanoloamina (DMAE lub DMEA; deanol), Me2NCH2CH2OH – organiczny związek chemiczny z grupy aminoalkoholi, dwumetylowa pochodna aminoetanolu. W organizmach jest prekursorem do syntezy acetylocholiny. Stosowany jako lek stymulujący ośrodkowy układ nerwowy.

Dekstroamfetamina – organiczny związek chemiczny, prawoskrętny enancjomer amfetaminy, dwukrotnie silniej od niej działający. Jest lekiem o działaniu stymulującym ośrodkowy układ nerwowy (sympatykomimetyk). Zwiększa psychiczną i fizyczną wytrzymałość, znosi zmęczenie, pomaga w koncentracji. Wpływa pośrednio na receptory adrenergiczne α i β.

Dimetyloaminoetanol lub dimetyloetanoloamina (DMAE lub DMEA; deanol), Me2NCH2CH2OH – organiczny związek chemiczny z grupy aminoalkoholi, dwumetylowa pochodna aminoetanolu. W organizmach jest prekursorem do syntezy acetylocholiny. Stosowany jako lek stymulujący ośrodkowy układ nerwowy.

2-(Etylotio)benzimidazol – organiczny związek chemiczny, pochodna benzimidazolu. W postaci bromowodorku stosowana jako środek leczniczy i składnik suplementu diety, poprawiającego zdolności regeneracyjne organizmu. Wykazuje efekty antyhipoksyjne (przeciwniedotlenieniowe), ponadto istnieją wskazówki, że może wywierać działanie nootropowe. Oddziałując synergicznie z fruktozą wykazuje działanie nootropowe oraz poprawia zdolności organizmu do wiązania produktów fermentacji mleczanowej, które wywołują zjawisko zakwaszenia mięśni.

Kofeina – organiczny związek chemiczny, alkaloid purynowy znajdujący się w ziarnach kawy i wielu innych surowcach roślinnych. Może również być otrzymywana syntetycznie. Została odkryta przez niemieckiego chemika Friedricha Ferdinanda Rungego w 1819 roku. W zależności od źródła nazywana jest także teiną, guaraniną i mateiną.

Meklofenoksat, centrofenoksyna – organiczny związek chemiczny, syntetyczna pochodna deanolu. W postaci chlorowodorku stosowana jako lek cerebroneurotropowy (nootropowy).

Metamfetamina – organiczny związek chemiczny, N-metylowa pochodna amfetaminy, stymulant oparty na szkielecie β-fenyloetyloaminy. Jest stosowana jako środek odurzający, a także jako lek przeznaczony do leczenia ADHD i otyłości.

Metylofenidat (MPH) – organiczny związek chemiczny z grupy fenyloetyloamin, stosowany jako lek o działaniu stymulującym. Jest inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i norepinefryny. Używany jest w leczeniu ADHD, narkolepsji, hipersomnii idiopatycznej oraz przy wyprowadzaniu z narkozy. Znajduje się w grupie II-P wykazu substancji psychotropowych.

Modafinil – organiczny związek chemiczny, lek o działaniu stymulującym, używany w leczeniu narkolepsji, zmniejszenia senności wywołanej pracą zmianową lub bezdechem sennym oraz jako środek pobudzający. Lek ten nie ma działania narkotycznego, w przeciwieństwie np. do metylofenidatu.

Pemolina – organiczny związek chemiczny, stymulująca substancja psychoaktywna. W niektórych krajach sprzedawana jest pod nazwą Cylert jako lek na ADHD i narkolepsję. Pemolina posiada mniej efektów ubocznych niż większość stymulantów, między innymi nie powoduje zmniejszenia apetytu i suchości w ustach. Pemolina prawdopodobnie ze względu na łagodniejsze działanie psychoaktywne nie zyskała tak dużej popularności na czarnym rynku jak pokrewna substancja – 4-metyloaminoreks.

Pipradrol – organiczny związek chemiczny, stymulująca substancja psychoaktywna. W latach 50. XX w. pipradrol używany był do leczenia otyłości, narkolepsji i ADHD. W latach 70. został wycofany ze spisu leków ze względu na duży potencjał nadużywania w celach rekreacyjnych. Obecnie używany jest jeszcze w niektórych krajach w Europie. Pipradrol ze względu na swój długi czas działania podawany był w jednej dawce rano.

Piracetam – organiczny związek chemiczny, pochodna 2-pirolidonu, stosowany jako lek nootropowy.

Pyritinol – organiczny związek chemiczny będący dimerem siarkowej pochodnej witaminy B6. Znajduje zastosowanie w leczeniu chorób układu nerwowego. Dostępny w postaci dichlorowodorku.

Winpocetyna – organiczny związek chemiczny, pochodna eburnameniny, alkaloidu barwinka pospolitego, lek wpływający na krążenie krwi w mózgu.