WOdoardo (I) Farnese – książę Parmy i Piacenzy oraz Castro.
WAleksander Farnese, wł. Alessandro Farnese – namiestnik Niderlandów z ramienia króla Hiszpanii – Filipa II. Głównie dzięki jego rządom Habsburgom udało się utrzymać kontrolę nad południową częścią zbuntowanych prowincji niderlandzkich. W 1586 odziedziczył po swoim ojcu posiadłości we Włoszech, jednakże nigdy nie wrócił do ojczyzny.
WAntoni Franciszek Farnese – ósmy i ostatni książę Parmy w latach 1727-1731. Wielki Mistrz Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego.
WFrancesco Maria Farnese – włoski kardynał z rodu Farnese.
WOdoardo Farnese – włoski kardynał oraz regent księstwa Parmy i Piacenzy w latach 1622–1626.
WOktawiusz Farnese właśc. Ottavio Farnese – książę Parmy w latach 1547–1586 i władca Camerino. Wnuk papieża Pawła III.
WPiotr Alojzy Farnese, wł. Pier Luigi Farnese – włoski kondotier, książę Parmy i Piacenzy w latach 1545-1547. Syn papieża, Pawła III.
WFerdynand Burbon, książę Parmy – książę Parmy w latach 1765-1802. Był drugim dzieckiem Filipa I Burbona, księcia Parmy i Ludwiki Elżbiety Burbon, księżniczki francuskiej.
WFilip Burbon, książę Parmy – książę Parmy w latach 1748-1765. Czwarty syn Filipa V Burbona, króla Hiszpanii, i Elżbiety Farnese, księżniczki Parmy.
WFrancesco Farnese – książę Parmy i Piacenzy, od 1698 wielki mistrz Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego.
WKarol Ludwik Burbon-Parmeński, wł. Carlo Ludovico di Borbone Parma – król Etrurii jako Ludwik II (1806–1807), książę Lukki jako Karol Ludwik (1824–1847), książę Parmy jako Karol II (1847–1849).
WKarol III – książę Parmy, Piacenzy i Guastalii w latach 1731-1735, król Neapolu i Sycylii w latach 1735-1759, król Hiszpanii w latach 1759-1788 z dynastii Burbonów.
WKarol III Burbon-Parmeński, wł. Carlo III – książę Parmy w latach 1849-1854. Jedyny syn Karola II, księcia Parmy i Marii Teresy, księżniczki sabaudzkiej.
WKarol VI Habsburg – cesarz, król Węgier i Czech oraz arcyksiążę Austrii od 1711, ostatni męski przedstawiciel dynastii Habsburgów. Był drugim synem Leopolda I Habsburga i Eleonory Magdaleny z Wittelsbachów. Jego żoną była Elżbieta Krystyna Welf, z którą miał czworo dzieci.
WLudwik Franciszek Filibert Burbon-Parmeński, Ludwik I, książę Parmy, król Etrurii – pierwszy z dwóch królów Etrurii.
WMaria Luiza, fr. Marie-Louise Léopoldine Françoise Thérèse Joséphine Lucie, Impératrice des Français – druga żona Napoleona I i matka Napoleona II. Cesarzowa Francuzów w latach 1811–1814, księżna Parmy, Piacenzy i Guastalli w latach 1814–1847.
WMaria Teresa Walburga Amalia Christina von Habsburg – córka cesarza Karola VI Habsburga i księżniczki Elżbiety z Brunszwiku-Wolfenbüttel, córki Ludwika Rudolfa, księcia brunszwickiego na Lüneburgu, królowa Czech i Węgier, niekoronowana cesarzowa od 1745.
WRanuccio I Farnese – książę Parmy i Piacenzy oraz Castro.
WRanuccio II Farnese – od 1646 do śmierci książę Parmy i Piacenzy, w latach 1646-1649 również książę Castro.
WRobert I, wł. Roberto I Carlo Luigi Maria di Borbone – ostatni panujący książę Parmy i Piacenzy w latach 1854–1859.