
Pogrom białostocki – mord 88 osób, głównie Żydów, w dniach 14–16 czerwca 1906 w Białymstoku.

Farhud – pogrom ludności żydowskiej dokonany w Bagdadzie 1–2 czerwca 1941, podczas żydowskich świąt Szawuot. Do zamieszek doszło w próżni politycznej powstałej po upadku pronazistowskiego rządu Raszida Alego al-Gajlaniego. Zanim siły brytyjskie i transjordańskie zdołały opanować pogrom, między 175 a 780 Żydów zamordowano, a ok. 1000 raniono. Na skutek plądrowania ok. 900 domów zostało zniszczonych.

Pogrom w Jedwabnem – masowe morderstwo dokonane 10 lipca 1941 przez grupę co najmniej 40 Polaków zamieszkujących miasto Jedwabne, działających z inspiracji niemieckich okupantów, którego ofiarą padło kilkuset polskich Żydów z Jedwabnego i okolic. W wyniku zbrodni zginęło co najmniej 340 osób, z czego około 300 zostało żywcem spalonych w stodole.

Pogrom kielecki – seria napadów na ludność żydowską, jaka miała miejsce 4 lipca 1946 roku w Kielcach. Pogromu dokonali mieszkańcy Kielc oraz żołnierze Ludowego Wojska Polskiego, Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej.

Pogrom w Kownie – pogrom ludności żydowskiej w Kownie przeprowadzony z niemieckiej inspiracji przez litewskich nacjonalistów w dniach 25–29 czerwca 1941 roku, niedługo po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej i rozpoczęciu okupacji miasta przez III Rzeszę.

Pogrom lwowski, 1918 – pogrom ludności żydowskiej we Lwowie między 22 a 24 listopada 1918 roku wywołany przez część polskich żołnierzy, a także cywilów. Punktem zwrotnym był 22 listopada 1918, kiedy to podczas świętowania zdobycia ratusza przez Polaków, żołnierze por. Abrahama uderzyli na sklep jubilerski Zippera, znajdujący się w kamienicy na rogu Rynku i ul. Szewskiej. Atak na sklep Zippera stał się detonatorem antyżydowskiego pogromu dla gromadzących się na Rynku lwowian.

Pogromy lwowskie w 1941 – dwa pogromy ludności żydowskiej Lwowa, jakie miały miejsce latem 1941, po ataku Niemiec na ZSRR i rozpoczęciu okupacji miasta przez III Rzeszę.

Mord w Bzurach – zabójstwo 20 żydowskich kobiet w sierpniu 1941 w Bzurach. Według zeznań składanych w ramach procesów sądowych, tzw. sierpniówek, sprawcami było co najmniej sześciu polskich mężczyzn, z których jeden został skazany.

Noc kryształowa – pogrom Żydów w nazistowskich Niemczech zainicjowany przez władze państwowe, w nocy z 9 na 10 listopada 1938.
Masakra w Odessie – masowe mordy żydowskich mieszkańców Odessy i okolicznych miejscowości w pasie Naddniestrza, dokonane jesienią 1941 i zimą 1942 podczas okupacji tych ziem przez sprzymierzoną z III Rzeszą Rumunię.

Pogrom na Lubelszczyźnie – pogrom Żydów, którzy chcieli się przyłączyć do oddziału Armii Ludowej i zbiegłych z niemieckich obozów zagłady dokonany latem 1944 roku na Lubelszczyźnie.

Pogrom w Hebronie – pogrom ludności żydowskiej do którego doszło w dniach 23-24 sierpnia 1929 w mieście Hebron w brytyjskim Mandacie Palestyny. Stanowił on część zamieszek w Palestynie.

Pogrom w Kraśniku – pogrom żydowskich partyzantów Gwardii Ludowej popełniony przez innych członków tej formacji 22 września 1943 roku w Kraśniku.

Pogrom w Lizbonie – masowe mordy i grabieże na tle antysemickim, których dokonano w stolicy Portugalii, Lizbonie, pomiędzy 19 a 22 kwietnia 1506 roku. Ofiarą pogromu padło od tysiąca do czterech tysięcy tzw. nowych chrześcijan, czyli portugalskich Żydów przymusowo nawróconych na katolicyzm.

Pogrom w Ludmiłówce – pogrom społeczności żydowskiej oraz żydowskich członków Gwardii Ludowej we wsi Ludmiłówka i jej okolicach w powiecie kraśnickim, popełniony przez komunistycznych partyzantów z Gwardii Ludowej, pod dowództwem Grzegorza Korczyńskiego. Zbrodnia miała charakter rabunkowy wobec ukrywających się Żydów, uciekinierów z okolicznych gett i byłych polskich żołnierzy kampanii wrześniowej pochodzenia żydowskiego. Wobec żydowskiej frakcji w GL zabójstwa te były formą wewnętrznej walki o władzę w środowisku Polskiej Partii Robotniczej. Łącznie zostało zamordowanych około 100 Żydów ukrywających się w okolicy, w większości kobiet i dzieci.

Pogrom w Safedzie – pogrom ludności żydowskiej do którego doszło w 1517 roku w mieście Safed w okresie podboju Palestyny przez Imperium Osmańskie. Masakry dopuścili się Arabowie.

Pogrom w Safedzie – pogrom ludności żydowskiej do którego doszło mieście Safed podczas arabskiego powstania w Palestynie w 1834 roku. Pogrom trwał przez 33. dni, od 15 czerwca do 17 lipca 1834 roku.

Pogrom w Safedzie – pogrom ludności żydowskiej do którego doszło mieście Safed podczas powstania Druzów w 1838 roku. Pogrom trwał przez 3. dni, od 5 do 7 lipca 1838 roku.
Pogrom w Safedzie – pogrom ludności żydowskiej do którego doszło w dniach 29-31 sierpnia 1929 w mieście Safed w brytyjskim Mandacie Palestyny. Stanowił on część zamieszek w Palestynie. Masakry dopuścili się Arabowie, którzy zabili w mieście 18 Żydów.

Pogrom w Trypolisie (1945) – masakra ludności żydowskiej w kontrolowanym przez aliantów Trypolisie, dokonana przez arabskich napastników w dniach 5–7 listopada 1945. W pogromie zginęło 130–140 osób, a kilkaset zostało rannych. Do ataku doszło w kontekście rozruchów po 28. rocznicy deklaracji Balfoura. Towarzyszyły mu również zajścia w czterech sąsiednich miejscowościach.

Pogromy Żydów na Ukrainie (1918–1920) – fala masowych mordów żydowskiej ludności cywilnej na terenie Ukrainy podczas wojny ukraińsko-radzieckiej oraz wojny domowej w Rosji między siłami Białych a bolszewikami, jak również, w znacznie mniejszym stopniu, podczas wojny polsko-ukraińskiej. W latach 1918–1920 doszło do 1500 pogromów w ponad 1300 miejscowościach, w których zamordowano od 50 do 250 tysięcy Żydów z ok. 1,7 miliona ówczesnej populacji żydowskiej Ukrainy, a kilkadziesiąt tysięcy zostało rannych. Wszystkie siły zbrojne działające na Ukrainie dopuściły się mordów, w szczególności wojska ukraińskie i Siły Zbrojne Południa Rosji. Szacuje się, że straty materialne dotknęły ponad miliona osób, 50-300 tysięcy dzieci zostało osieroconych, a pół miliona wypędzono z domów lub je opuściło.

Pogrom w Przedborzu – zbrodnia popełniona na żydowskich mieszkańcach miasteczka Przedbórz 27 maja 1945 przez oddział Narodowych Sił Zbrojnych. Jego ofiarą padło od siedmiu do trzynastu osób.

Rozruchy hep-hep – zamieszki na tle antysemickim, trwające od sierpnia do października 1819 na obszarze Związku Niemieckiego. Wybuchły w Królestwie Bawarii w okresie emancypacji Żydów w Związku Niemieckim.
Pogrom w Złoczowie – pogrom Żydów dokonany w dniach 2–4 lipca 1941 roku przez ukraińskich nacjonalistów oraz żołnierzy niemieckich z udziałem ludności Złoczowa.

Zniszczenie Safedu – pogrom mieszkańców i zniszczenie miasta Safed, którego dokonali w 1660 roku druzowie. Podczas zamieszek pogromy szczególnie mocno dotknęły żydowskich mieszkańców, z których niewielu później wróciło do Safedu.