WKarolingowie – dynastia frankijska wywodząca się od Karola Młota, panująca w latach 753–987. Pierwszym jej przedstawicielem miał być Arnulf z Metzu. Początkowo majordomowie dynastii Merowingów. Odsunęli ich od władzy w 751 i sami objęli tron za zgodą możnowładztwa i papiestwa. Po śmierci Ludwika Pobożnego państwo frankijskie zostało podzielone na trzy części: zachodnią, wschodnią i środkową ciągnącą się od Flandrii po północną Italię i brzegi Morza Śródziemnego.
WArnulf z Karyntii – król wschodniofrankijski z dynastii Karolingów w latach 887-899. Król Włoch w latach 894-895 i od 896 Święty Cesarz Rzymski.
WChildebrand – nieślubny syn Pepina z Herstalu i Alpaidy. Od ojca otrzymał księstwo Burgundii. Poślublił Emmę z Austrazji.
WIrmingarda z Chiemsee lub Irmingarda z Buchau – córka króla Ludwika Niemieckiego i Emmy Bawarskiej.
WKarloman – majordom królestwa Franków, faktyczny władca w latach 741–747 w Austrazji.
WKarloman – król Franków od 768 do śmierci. Pochodził z dynastii Karolingów. Był drugim synem Pepina Krótkiego i Bertrandy z Laon.
WKarloman – wczesnośredniowieczny władca, który pochodził z dynastii Karolingów. Był królem wschodniofrankijskim w latach 876–880 i królem Włoch od 877 do 879. Najstarszy syn Ludwika Niemieckiego i Hemmy, córki hrabiego Welfa.
WKarloman II – król Franków Zachodnich od 879 r., do 882 r. współrządził z bratem Ludwikiem III. Był młodszym synem króla Ludwika II Jąkały i jego pierwszej żony, Ansgardy Burgundzkiej, córki hrabiego Harduina.
WKarol II Łysy – król zachodniofrankijski od 843, król Italii od 876, cesarz rzymski od 875, syn Ludwika I Pobożnego (778-840), pierwszy z dynastii Karolingów francuskich.
WKarol III Prostak franc. Charles III le Simple – król zachodniofrankijski w latach 898–922, syn Ludwika II Jąkały z dynastii Karolingów francuskich.
WKarol Młot – frankijski majordomus, faktyczny władca państwa Franków.
WKarol III Otyły lub Gruby, łac. Carolus Pinguis – od 881 cesarz rzymski, od 884 król zachodniofrankijski z dynastii Karolingów niemieckich.
WKarol I Wielki – król Franków i Longobardów, święty cesarz rzymski od 25 grudnia 800. Wnuk Karola Młota, syn Pepina Krótkiego z dynastii Karolingów i Bertrady z Laon – córki Heriberta, hrabiego Laon. Błogosławiony Kościoła katolickiego.
WKarol z Lotaryngii – książę Dolnej Lotaryngii od 977 roku. Był synem króla Franków Zachodnich Ludwika IV Zamorskiego i jego żony Gerbergi, córki Henryka I Ptasznika, króla Niemiec; młodszym bratem króla Lotara.
WLotar określany jako Lotar III, lub Lotar IV – król zachodniofrankijski w latach 954-986, syn Ludwika IV Zamorskiego, z dynastii Karolingów francuskich.
WLotar (Chlothar) I – najstarszy syn Ludwika I Pobożnego. W latach 840-855 król Franków. W latach 817-855 Święty Cesarz Rzymski z dynastii Karolingów.
WLotar (Chlothar) II – drugi syn Lotara I. Władca Lotaryngii i Górnej Burgundii.
WLudwik I Pobożny – od 781 król Akwitanii, od roku 814 król Franków i cesarz rzymski, syn Karola I Wielkiego z dynastii Karolingów i jego żony Hildegardy.
WLudwik II – najstarszy syn Lotara I, ostatni z włoskiej linii Karolingów, król Włoch od 844, cesarz rzymski od 855.
WLudwik II Jąkała, franc. Louis le Bègue – od 877 r. król zachodniofrankijski, syn Karola II Łysego (823-877), z dynastii Karolingów francuskich, oraz Ermentrudy, córki Odona I, hrabiego Orleanu.
WLudwik II Niemiecki – król Bawarii w latach 817–843, a od 843 król wschodniofrankijski. Syn Ludwika I Pobożnego, wnuk Karola Wielkiego.
WLudwik III – król zachodniofrankijski w latach 879 - 882, syn Ludwika II Jąkały, z dynastii Karolingów francuskich.
WLudwik III Młodszy – król Akwitanii w latach 852-855, król Saskonii w latach 876-882, król Lotaryngii w latach 879-882 i król Bawarii w latach 880-882, drugi syn Ludwika Niemieckiego, króla Franków Wschodnich, i Emmy, córki hrabiego Welfa z Altdorfu.
WLudwik III Ślepy – król Prowansji od 887, król Włoch w latach 900-905, a także cesarz rzymski w latach 901-905. Był synem Bosona, antykróla Prowansji i Ermengardy, córki cesarza Ludwika II, z Karolingów.
WLudwik IV Dziecię – król wschodnich Franków (Niemiec) w latach 900–911 z dynastii Karolingów. Jedyny legalny syn Arnulfa z Karyntii.
WLudwik IV Zamorski – król zachodniofrankijski w latach 936-954, syn Karola III Prostaka, z dynastii Karolingów francuskich.
WLudwik V Gnuśny – król zachodnich Franków (Francji) 986-987, ostatni władca z dynastii Karolingów.
WPepin I – król Akwitanii z dynastii Karolingów, drugi syn cesarza Ludwika I Pobożnego i Ermengardy, córki hrabiego Ingermana z Hesbaye.
WPepin II, zwany Młodszym – król Akwitanii z dynastii Karolingów. Najstarszy syn króla Akwitanii Pepina I i Ingeltrudy, córki Teudeberta, hrabia Madrie, wnuk cesarza Ludwika Pobożnego.
WPepin Krótki zwany też Pepinem Małym, Pepinem Młodszym i Pepinem III, fr. Pepin le Bref – król Franków od roku 751, majordom Neustrii i Burgundii (741–751) oraz Austrazji (747–751); majordom Childeryka III, ostatniego króla Franków z dynastii Merowingów. Był synem Karola Młota i Chrotrudy (Rotrudy) oraz ojcem Karola Wielkiego.
WPepin Longobardzki – trzeci syn Karola Wielkiego, drugi syn z jego związku z Hildegardą.
WRemigiusz, biskup Rouen lub Remediusz – nieślubny syn Karola Młota i jego konkubiny Ruodhaid, trzeci arcybiskup Rouen (753-762), święty katolicki.
WZwentibold, Swentibold – król Lotaryngii z dynastii Karolingów