
Dynastia sabaudzka – dynastia panująca w Sabaudii i Piemoncie (1000–1732), na Sycylii (1713–1720), w Królestwie Sardynii (1720–1861), w zjednoczonym Królestwie Włoch (1861–1946), w Hiszpanii (1871–1873) oraz w Chorwacji (1941–1943).

Książę Aosty – tytuł utworzony przez króla Włoch Wiktora Emanuela II w 1873 dla jego syna Amadeusza, byłego króla Hiszpanii. Jego linia utrzymała ten tytuł.
Adalbert z Ivrei – król Włoch z dynastii Anskarydów w latach 961–963, koregent od 950 jako Adalbert oraz margrabia Ivrei w latach 961–965 jako Adalbert II.

Andrea Fortebraccio, także Braccio da Montone − włoski kondotier.

Antonio Ferrante Gonzaga – książę Guastalli, Bozzolo i Sabbionety oraz markiz Luzzary.

Arduin z Ivrei – król Włoch od 1002, syn Dadona, księcia Pombii i córki Arduina III Łysego, hrabiego Turynu. Będąc markizem Ivrei prowadził antyniemiecką politykę. narażając się papieżowi Sylwestrowi II, który nałożył na niego ekskomunikę. Po śmierci Ottona III został wybrany w 1002 roku przez włoską arystokrację na króla Włoch. Sprzeciwiający się temu wyborowi biskupi zwrócili się o pomoc do Henryka II, króla niemieckiego. Pokonał on Arduina w bitwach w dolinie Shgana i nad Brentą. Po opuszczeniu Italii przez Henryka, Arduin podjął nieudaną próbę odzyskania wpływów, ostatecznie osiadając w klasztorze San Benigno di Fruttuaria, gdzie zmarł w 1015 roku.

Jakub Boncompagni właśc. Giacomo Boncompagni – włoski kondotier, książę Sory w latach 1579-1612, syn papieża Grzegorza XIII.

Cezar Borgia właśc. Cesare Borgia – syn kardynała Rodrigo de Borgii, kardynał w latach 1493–1498, później włoski polityk i kondotier.

Jan Borgia właśc. Juan (Giovanni) de Candia Borgia – książę Gandii, syn papieża Aleksandra VI i jego kochanki Vanozzy Cattanei. Jego braćmi byli: słynny kondotier Cezar Borgia oraz Jofré Borgia, zaś siostrą Lukrecja Borgia.

Cesare II Gonzaga – książę Guastalli.

Eugeniusz de Beauharnais, wicehrabia – generał francuski w czasie wojen napoleońskich.

Horacy Farnese właśc. Orazio Farnese – władca księstwa Castro w latach 1547-1553. Wnuk papieża Pawła III.

Ferdynand I Habsburg-Lotaryński zwany Dobrotliwym – cesarz austriacki w latach 1835-1848, król Węgier 1830-1845. W czasie jego panowania przeprowadzono uwłaszczenie chłopów i zniesiono pańszczyznę.

Franciszek II (I) Habsburg – w latach 1792–1806 ostatni święty cesarz rzymski, król Czech i Węgier w latach 1792–1835, pierwszy cesarz Austrii 1804–1835. Syn Leopolda II i Marii Ludwiki Burbon, księżniczki hiszpańskiej. Ojciec Ferdynanda I oraz Marii Ludwiki, drugiej żony Napoleona Bonaparte.

Franciszek Józef I – przedstawiciel domu habsbursko-lotaryńskiego, w latach 1848-1916 cesarz Austrii i król Węgier, król Czech i król Chorwacji.

Guidobaldo II della Rovere – książę Urbino i Gubbio, kondotier, gubernator (dowódca) armii Republiki Weneckiej, a następnie z nadania papieża gubernator Fano, kapitan generalny Świętego Kościoła Rzymskiego i prefekt Rzymu.

Gwido III ze Spoleto – książę Spoleto od 882, król Włoch od 889, koronowany na cesarza przez papieża Stefana V w 891.

Humbert I – król Włoch w latach 1878-1900. Syn Wiktora Emanuela II, pierwszego króla Włoch po zjednoczeniu.

Humbert II, właśc. Humbert Mikołaj Tomasz Jan Maria – król Włoch od 9 maja do 12 czerwca 1946, z dynastii sabaudzkiej, syn Wiktora Emanuela III i królowej Heleny Czarnogórskiej. Ze względu na zaledwie miesięczny okres panowania nazwany „królem Maja”.

Karol III Otyły lub Gruby, łac. Carolus Pinguis – od 881 cesarz rzymski, od 884 król zachodniofrankijski z dynastii Karolingów niemieckich.

Lambert II ze Spoleto – książę Spoleto od 894, król Włoch od 891, koronowany na cesarza rzymskiego przez papieża Formozusa 30 kwietnia 892 w Rawennie, za życia ojca. Lambertem II jest określany jako książę Spoleto, jako cesarz i król natomiast jedynie jako Lambert ze Spoleto.

Lotar II z Arles – król Włoch z dynastii Bosonidów w latach 947–950, koregent od 931.

Ludwik III Ślepy – król Prowansji od 887, król Włoch w latach 900-905, a także cesarz rzymski w latach 901-905. Był synem Bosona, antykróla Prowansji i Ermengardy, córki cesarza Ludwika II, z Karolingów.

Malatesta da Verucchio – włoski polityk, szlachcic i kondotier, założyciel rodu Malatesta, panującego w Rimini.

Sigismondo Pandolfo Malatesta – włoski kondotier zwany wilkiem z Rimini, syn Pandolfa III Malatesty i jego kochanki Antonii di Giacomino dei Barignano. Od 1432 był panem Rimini i Fano z dynastii Malatesta, podczas gdy jego brat Domenico Malatesta był panem Ceseny.

Franciszek Maria de’ Medici właśc. Francesco Maria de’ Medici – włoski książę Sieny, kardynał w latach 1686–1709.

Federico III da Montefeltro lub też Frederico di Montefeltro, władca Urbino od roku 1444 do śmierci z dynastii Montefeltro był jednym z najbardziej wyróżniających się kondotierów włoskiego renesansu, gonfaloniere papieski.

Napoléon Bonaparte – francuski mąż stanu, dowódca wojskowy i przywódca polityczny, jako Napoleon I cesarz Francuzów i głowa I Cesarstwa Francuskiego w latach 1804–1814 oraz w roku 1815, wcześniej Pierwszy Konsul Republiki Francuskiej 1799–1804, prezydent (1802–1805), a następnie król Włoch (1805–1814), protektor Związku Reńskiego (1806–1813), a przez to faktyczny zwierzchnik Księstwa Warszawskiego. Uważany za najwybitniejszego dowódcę wojskowego w historii, a także za jedną z najważniejszych postaci w historii Francji i świata. Okres wojen napoleońskich wywarł wpływ niemal w całej Europie.

Piotr Ludwik Borgia właśc. Pedro Luis Borgia – książę Gandii, nieślubny syn kardynała Rodriga Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI, z nieznanej matki.

Rudolf II Burgundzki (?-937) – król Burgundii (Dolnej) od 912 roku, zjednoczonej Burgundii od 933 r., król Włoch w latach 924-926.

Giovanni Sforza – włoski kondotier, pan na Pesaro i Gradarze od 1483 roku aż do śmierci. Najbardziej znany z małżeństwa z Lukrecją Borgią, które zostało anulowane oficjalnie z powodu jego impotencji w marcu 1497 roku.

Wiktor Emanuel II, wł. Vittorio Emanuele II di Savoia-Carignano, właśc. Vittorio Emanuele Maria Alberto Eugenio Ferdinando Tommaso di Savoia-Carignano – pierwszy król powstałego w 1861 r. Królestwa Włoch, wywodzący się z dynastii sabaudzkiej.

Wiktor Emanuel III, właśc. Wiktor Emanuel Ferdynand Maria January – król Włoch z dynastii sabaudzkiej od 29 lipca 1900 do 9 maja 1946, cesarz Etiopii w latach 1936–1941, król Albanii w latach 1939–1943.

Wiktoria della Rovere – jedyne dziecko Fryderyka Ubalda della Rovere i Klaudii Medycejskiej, wielka księżna Toskanii, dziedziczka księstw Rovere i Montefeltro.