WAtlanthropus mauritanicus – tradycyjna nazwa używana w odniesieniu do odkrytych w 1954 roku szczątków północnoafrykańskiego hominida z okresu środkowego plejstocenu, obecnie klasyfikowanego jako Homo erectus.
WHomo erectus synonim pitekantrop – kopalny gatunek człowieka z epoki środkowego plejstocenu, stanowiący jeden z pośrednich szczebli ewolucyjnych między australopitekami a współczesnym człowiekiem.
WCzłowiek z Lantian – hominid, którego pierwsze szczątki odkryto w roku 1963 w sekcji Lantian w prowincji Shaanxi w Chinach. Znaleziona została górna część czaszki o pojemności 780 cm³ i żuchwa, datowane na ok. 600 tys. lat. Człowiek z Lantian pojawił się wcześniej niż człowiek pekiński, ale później niż człowiek z Yuanmou.
WMegantrop (Meganthropus) – nazwa nadana hominidowi, którego zęby i fragment szczęki odkryto w latach 1941 i 1952 w Sangiran (Jawa); stąd początkowo nazwano go Meganthropus paleojavanicus. W późniejszym okresie odkryto kolejne szczątki, sklasyfikowane pod nazwą Meganthropus africanus. Niewielka liczba odkrytych skamieniałości utrudnia ich jednoznaczne zaklasyfikowanie. W publikacjach najczęściej spotyka się propozycje uznania megantropa za podgatunek Homo erectus, choć nierzadko przyrównuje się je do przedstawicieli rodzaju Australopithecus, Paranthropus lub Gigantopithecus.
WCzłowiek nankiński – podgatunek Homo erectusa znaleziony w Chinach. Czaszki osobników żeńskich i męskich człowieka nankińskiego zostały odkryte w 1993 w Jaskini w Tangshan nieopodal Nankinu. Wiek kości został oszacowany na 620 tysięcy - 580 tysięcy lat. Obecnie czaszki są przechowywane w Muzeum Nankińskim i badane przez czołowych naukowców wyspecjalizowanych w tej dziedzinie.
WCzłowiek pekiński, dawniej też: sinantrop – człowiek z gatunku Homo erectus, wcześniej klasyfikowany jako Sinanthropus pekinensis. Jego szczątki po raz pierwszy odkryto w trakcie wykopalisk prowadzonych w latach 1923–1927 w zespole jaskiń Zhoukoudian niedaleko Pekinu w Chinach.
WCzłowiek z Solo – podgatunek wymarłego hominina, Homo erectus. Dawniej klasyfikowany jako Homo sapiens soloensis. Został odkryty między 1931 a 1933 przez Gustava Heinricha Ralpha von Koenigswalda. Jest to jedyny znany egzemplarz tego nietypowego hominida. Został odkryty podczas wykopalisk prowadzonych wzdłuż brzegu rzeki Solo na wyspie Jawie w Indonezji. Jako lokalizację szczątków często podaje się Ngandong – od nazwy wioski, nieopodal której okaz został znaleziony.
WCzłowiek z Tautavel – proponowany podgatunek człowiekowatego Homo erectus, którego skamieniałości zostały odkryte w jaskini Arago w Tautavel we Francji. Wiek szczątków oszacowano na 450 000 lat. Prace wykopaliskowe rozpoczęły się w 1964 roku, a pierwszych znaczących odkryć dokonano w 1969.
WCzłowiek z Yuanmou – hominid, którego skamieniałości odkryto 1 maja 1965 niedaleko wioski Danawu w regionie Yuanmou w prowincji Junnan w Chinach. W pobliżu zostały znalezione również narzędzia paleolityczne. Szczątki datowane są na około 1,7 miliona lat i są najstarszymi szczątkami pierwotnego człowieka znalezionymi w Chinach i wschodniej Azji. Człowiek z Yuanmou prawdopodobnie żył również w okresie, gdy na terenie Chin pojawił się człowiek z Lantian i człowiek pekiński.