
Brontops – wymarły gatunek ssaka nieparzystokopytnego żyjącego w eocenie.

Brontoterium (Brontotherium) – wymarły ssak z rzędu nieparzystokopytnych, żyjący w późnym eocenie.

Brontotheriidae – rodzina wymarłych ssaków z rzędu nieparzystokopytnych. Za ich najbliższych żyjących krewnych uznaje się koniowate, jednakże Brontotheriidae wyglądem bardziej przypominały nosorożce. Żyły od eocenu do wczesnego oligocenu, 56 do 34 milionów lat temu.

†Heptodon – wymarły rodzaj przypominającego tapira roślinożernego ssaka żyjącego w Ameryce Północnej w eocenie, między 55,4-48,6 miliona lat temu. Istniał więc przez około 6,8 miliona lat.

†Hyrachyus – rodzaj wymarłych ssaków, prawdopodobnie przodków tapirów i nosorożców.Występowanie: Czas: wczesny eocen, Miejsce: Europa.Cechy: brak rogu i pięciopalcowe odnóża.Wysokość w kłębie: 1,20 m.
Lophiodon – rodzaj wymarłego ssaka zaliczanego do rzędu nieparzystokopytnych. Jest to krewny dzisiejszych tapirów. Jego tapirzą szczękę znaleziono we Francji. Liczy sobie ona 50 milionów lat.

Metamynodon – rodzaj wymarłego ssaka z rodziny Amynodontidae zaliczanej do rzędu nieparzystokopytnych. Był najdłużej żyjącym przedstawicielem swej grupy. Pojawił się bowiem w późnym eocenie, a wymarł we wczesnym miocenie, kiedy to wyparł go ziemnowodny nosorożec Teleoceras. Skamieniałości znajdowane były w USA, Mongolii i Chinach.

Paleotheridae – wymarła w górnym eocenie rodzina ssaków nieparzystokopytnych. Palaeotheridae były przodkami koni.

†Palaeotherium – rodzaj wymarłego ssaka z rodziny Palaeotheriidae.