WChwaliszewo – część Poznania i jednocześnie jednostka obszarowa Systemu Informacji Miejskiej (SIM), leżąca między Wartą a Garbarami, w obrębie osiedla samorządowego Stare Miasto. W latach 1444–1800 stanowiło odrębne miasto. Miasto będące własnością kapituły katedralnej poznańskiej, pod koniec XVI wieku leżało w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. Niegdyś osobna wyspa na rzece Warcie. Nazywane również Poznańską Wenecją. W 2008 uznane zostało przez prezydenta RP, w ramach historycznego zespołu miasta Poznania, jako pomnik historii.
WAkcja Bollwerk – akcja wojskowa podjęta w nocy z 20 na 21 lutego 1942 roku przez oddziały Armii Krajowej w Poznaniu przeciwko wojskom niemieckim.
WCzartoria – ulica oraz nazwa małej części miasta Poznania na terenie Starego Miasta. Pierwotnie stanowiła niewielką osadę powstałą na warcianej wyspie, wśród rzecznych rozlewisk, która została z czasem wchłonięta przez położone na sąsiedniej wysepce miasteczko – Chwaliszewo, a następnie wraz z nim w 1800 roku włączona w granice Poznania.
WKościół św. Barbary w Poznaniu – nieistniejący rzymskokatolicki kościół parafialny, zlokalizowany w Poznaniu we wschodniej części Chwaliszewa, w pobliżu mostu na Ostrów Tumski i ówczesnego starego koryta Warty.
WKościół św. Wawrzyńca w Poznaniu – nieistniejący rzymskokatolicki kościół filialny (szpitalny), zlokalizowany w Poznaniu we wschodniej części Chwaliszewa, w pobliżu mostu na Ostrów Tumski i ówczesnego starego koryta Warty, przy budynkach kanoników. Nie istnieją żadne pozostałości tego obiektu, zarówno budowlane, jak i wyposażenia, nie wiadomo też precyzyjnie, gdzie świątynia stała. Była filią kościoła św. Mikołaja z Zagórza.
WMost Bolesława Chrobrego w Poznaniu – most drogowy na rzece Warcie, w granicach administracyjnych miasta Poznania. Patronem mostu jest Bolesław I Chrobry – pierwszy król Polski.
WMost Chwaliszewski w Poznaniu – historyczny most drogowy na rzece Warcie, w granicach administracyjnych miasta Poznania.
WOsiedle robotnicze na Czartorii – pozostałość założenia osiedlowego dla robotników w Poznaniu na Czartorii (Chwaliszewo) na osiedlu samorządowym Stare Miasto.
WPark Stare Koryto Warty – park zlokalizowany w miejscu zasypanego w latach 60. XX w. koryta rzeki Warty na Chwaliszewie w Poznaniu.
WPlac Międzymoście – plac na pograniczu Chwaliszewa i Garbar w Poznaniu, między ulicami: Wielką, Chwaliszewo i Mostową.
WStara Rzeka – nieistniejący odcinek (odnoga) starego koryta Warty, zlokalizowany w Poznaniu, pomiędzy Groblą, a Piaskami i Garbarami. W przybliżeniu przebieg Starej Rzeki wyznacza dziś ulica Mostowa.
WStare koryto Warty – suchy odcinek starego koryta Warty, zlokalizowany w Poznaniu, pomiędzy Mostem św. Rocha, a terenami portu rzecznego. Rejon portu jest jedynym fragmentem, który nadal posiada wypełnienie wodą.
WTrasa Piastowska – niezrealizowany projekt dwujezdniowej arterii, która miała stanowić wschodnie połączenie południowych i północnych części Poznania, powstały w latach 70. XX wieku.
WUlica Wenecjańska – ulica zlokalizowana na Chwaliszewie w Poznaniu, wzdłuż starego koryta Warty.
WMaria Utrata z domu Pacholak, pseudonim Ula – polska działaczka komunistyczna. Żona Kazimierza Utraty.
WZłoty Krzyż, zwany krzyżem chwaliszewskim, Złoty Pan Jezus na Chwaliszewie – krucyfiks wysokości ok. 4 metrów znajdujący się w Poznaniu w zachodniej części staromiejskiej dzielnicy Chwaliszewo, u wylotu ulicy o tej samej nazwie, w bezpośrednim sąsiedztwie placu Międzymoście i dawnego koryta Warty; aż do wytyczenia nowego koryta rzeki i zburzenia w 1968 roku mostu Chwaliszewskiego stanowił charakterystyczny element nabrzeżnego krajobrazu u wschodniego przyczółka przeprawy. Nazwa obiektu nawiązuje do stojącego na starym, drewnianym moście XVIII-wiecznego krzyża ze złoconą pasyjką oraz postawionego następnie w pobliżu przeprawy, zniszczonego podczas II wojny światowej żelaznego krucyfiksu z 1880 roku, którego cynkowa postać Chrystusa pokryta była warstwą 22,5-karatowego złota. Według rozpowszechnionego poglądu, jednak nieznajdującego źródłowego potwierdzenia, krzyż stoi w tym miejscu od ponad tysiąca lat, jego pierwotne pochodzenie wiązane jest z przyjęciem chrześcijaństwa przez Mieszka I w 966 roku. Z krzyżem tym wiąże się epizod oporu polskiej ludności Poznania w okresie kulturkampfu przeciwko decyzjom władz niemieckich chcących uniemożliwić ustawienie nowego krucyfiksu. W obecnej swej formie krzyż chwaliszewski pochodzi z 1945 roku.