WAdelphi Theatre – teatr w Londynie, zaliczany do scen West Endu, położony przy ulicy Strand w City of Westminster. Widownia teatru może pomieścić 1500 osób. Od 1993 obiektem zarządza firma Really Useful Group, należąca do kompozytora Andrew Lloyda Webbera. Drugim współwłaścicielem teatru jest amerykańska grupa teatralna Nederlander Organization. Od marca 2010 w Adelphi wystawiano musical Lloyda Webbera Love Never Dies, będący sequelem musicalowego hitu Upiór w operze.
WAldwych Theatre – teatr w Londynie położony na West Endzie.
WApollo Theatre – teatr znajdujący się na londyńskim Weste Endzie.
WCambridge Theatre - teatr na West Endzie w Londynie, wybudowany w latach 1929-30. Pierwsze przedstawienie odbyło się 4 września 1930 roku. Trzypoziomowa widownia może pomieścić 1231 osób.
WColiseum Theatre – siedziba angielskiej opery narodowej i jednocześnie jeden z najważniejszych, obok Royal Opera House budynków operowych w Londynie, otwarty w 1904. Budynek opery znajduje się przy St. Martin’s Lane w dzielnicy Westminster. Budynek zaprojektował architekt teatralny Frank Matcham. London Coliseum jest jednym z największych i najlepiej wyposażonych teatrów Londynu.
WRoyal Opera House – jeden z najważniejszych gmachów operowych w Londynie, znajdujący się w centralnej części miasta – w dzielnicy Covent Garden. Siedziba Opery Królewskiej i Królewskiego Baletu.
WThe Curtain Theatre – teatr działający na przedmieściach Londynu otwarty w 1577 roku, wystawiający sztuki do 1622 roku.
WDominion Theatre – teatr znajdujący się przy ulicy Tottenham Court Road w dzielnicy Camden w Londynie, zaliczany do teatrów West Endu. Został zbudowany w latach 1928–1929. Dominion został otwarty dla publiczności 3 października 1929. Kilka dni po jego otwarciu nastąpił krach na giełdzie na Wall Street po nim nastał Wielki Kryzys dlatego dwa pierwsze spektakle Follow Through (1929) and Silver Wings (1930) zagrano tylko odpowiednio 148 i 120 razy.
WDorset Garden Theatre początkowo znany jako Duke of York's Theatre, albo Duke's Theatre – nieistniejący współcześnie teatr położony w Londynie. W 1685 zmarł król Karol II, zaś jego brat, Książę Yorku, został koronowany jako Jakub II. Kiedy książę został władcą, teatr zmienił nazwę na Queen's, co odnosiło się do drugiej żony Jakuba, Marii z Modeny. Nazwa ta pozostała aktualna nawet po koronacji Wilhelma III.
WDuchess Theatre – teatr w Londynie, położony przy Catherine Street w gminie City of Westminster, zaliczany do scen West Endu. Należy do tzw. receiving houses, tzn. nie posiada własnego zespołu artystycznego, a jedynie zapewnia przestrzeń i obsługę techniczną dla produkcji zewnętrznych.
WDuke of York’s Theatre – teatr w Londynie, zaliczany do scen West Endu, położony przy ulicy St. Martin’s Lane w City of Westminster. Od 1992 roku teatrem zarządza firma Ambassador Theatre Group. Od października 2011 roku na deskach teatru wystawiany jest musical „Backbeat”.
WFortune Theatre – teatr w Londynie, położony przy ulicy Russell Street w gminie City of Westminster i zaliczany do scen West Endu. Należy do teatrów określanych w Wielkiej Brytanii jako receiving houses, tzn. nie posiadających własnego zespołu artystycznego, a jedynie zapewniających przestrzeń i obsługę techniczną dla produkcji zewnętrznych.
WGielgud Theatre – teatr w Londynie, zaliczany do scen West Endu i położony u zbiegu ulic Rupert Street i Shaftesbury Avenue, w granicach administracyjnych City of Westminster. Został otwarty w 1906 roku w specjalnie wzniesionym budynku, który zaprojektował W.G.R. Sprague. Trzypoziomowa widownia mieści 986 widzów. Od 2006 teatr jest własnością Camerona Mackintosha za pośrednictwem kontrolowanej przez niego firmy Delfont Mackintosh Theatres.
WGlobe Theatre – teatr w Londynie działający w latach 1599-1642, założony przez braci Richarda i Cuthberta Burbage’ów. Jednym z udziałowców był William Szekspir. Wystawiane były tam premiery jego utworów oraz sztuki Bena Jonsona i Johna Webstera. Aktorami byli wyłącznie mężczyźni.
WHer Majesty’s Theatre - teatr na West Endzie w Londynie, założony w tym miejscu w 1705, a w obecnym budynku funkcjonujący od 1897. Potocznie często nazywany King’s Theatre.
WLondon Palladium – teatr rozrywkowy znajdujący się przy Argyll Street w dzielnicy Westminster w Londynie. Z powodu wielu nagrań telewizyjnych, które tam zrealizowano, oraz gwiazd muzyki, które występowały w tym miejscu, London Palladium uznawany jest za jeden z najsłynniejszych teatrów Londynu i Wielkiej Brytanii.
WPiccadilly Theatre – teatr w Londynie, przy ulicy Denman Street w granicach administracyjnych City of Westminster, zaliczany do teatrów West Endu i należący do Ambassador Theatre Group. Obiekt czerpie swoją nazwę od pobliskiego Piccadilly Circus.
WPrince Edward Theatre – teatr londyńskiego West Endu zlokalizowany na Old Compton Street, na północ od Leicester Square w gminie City of Westminster. Teatr został nazwany na cześć Księcia Edwarda VIII.
WRainbow Theatre – dawniej Astoria Theatre, budynek w Finsbury Park w północnym Londynie, miejsce koncertów rockowych od września 1971 do stycznia 1982. Występowali tu tacy artyści, jak The Who, Bob Marley & The Wailers, Van Morrison i Queen.
WRoyal National Theatre - brytyjska kompania teatralna z siedzibą w Londynie, uważana za jedną z trzech najważniejszych - obok Royal Shakespeare Company (RSC) i Royal Opera House - instytucji teatralnych w Wielkiej Brytanii współfinansowanych ze środków publicznych. NT został założony w 1963, od 1976 jego siedzibą jest specjalnie wzniesiony gmach w centrum Londynu.
WThe Old Vic, Old Vic Theatre – teatr w Londynie, otwarty w 1818 roku jako Coburg Theatre. W teatrze tym, specjalizującym się głównie w repertuarze szekspirowskim, pracowało wielu wybitnych twórców angielskiego teatru.
WThe Swan – teatr położony w Londynie, zbudowany między 1594 a 1596 rokiem, podczas początku kariery Williama Shakespeare’a. Był czwartym dużym teatrem w tym mieście, po The Theatre (1576), Curtain (1577), i Rose Theatre (1587-8).
WTheatre Royal przy Drury Lane – teatr położony w Londynie, w Covent Garden, zwrócony frontem do Catherine Street, tyłem do Drury Lane. Obecnie znajdujący się tam budynek jest następcą trzech innych, z których pierwszy został wzniesiony w 1663. Przez pierwsze dwa wieki swojej działalności był przodującą tego typu instytucją w mieście, jednym z najważniejszych teatrów anglojęzycznego świata.
WWest End – popularne określenie grupy teatrów ulokowanych w centralnym Londynie, w okolicy o tej samej nazwie, o łącznej rocznej liczbie widzów przekraczającej 13 milionów osób. Teatry West Endu uważane są powszechnie za mekkę i najbardziej lukratywną, z ekonomicznego punktu widzenia, część brytyjskiego teatru komercyjnego. W świecie brytyjskiej kultury pojęcie to ma znaczenie analogiczne jak nowojorski Broadway w USA.