W

Układ elektroniczny lub obwód elektroniczny – zbiór elementów elektronicznych dyskretnych lub scalonych połączonych elektrycznie tak, aby realizowały określoną funkcję.

W

Detektor reakcyjny – układ lampowy lub tranzystorowy przeznaczony do detekcji sygnału zmodulowanego amplitudowo, wykorzystujący wzmacniającą lampę elektronową albo inny element wzmacniający.

W

Dzielnik częstotliwości – samodzielny przyrząd pomiarowy lub część generatora częstotliwości wzorcowej albo miernika częstotliwości służąca do zmniejszenia generowanej lub mierzonej częstotliwości w ściśle ustalonym stosunku liczbowym.

W

JTAG to nazwa standardu IEEE 1149.1 definiującego protokół używany do testowania połączeń na płytkach drukowanych, stosowany także do uruchamiania i programowania układów programowalnych i systemów mikroprocesorowych. Żeby można było wykorzystywać JTAG do wymienionych celów, układy scalone umieszczone w testowanym systemie muszą posiadać wewnątrz odpowiednią warstwę sprzętową tego interfejsu. Jednym z najważniejszych założeń standardu JTAG jest możliwość programowania układu w gotowym urządzeniu, bez konieczności odłączania.

W

Kaskoda – wzmacniacz dwustopniowy lampowy lub tranzystorowy, w którym pierwszy stopień pracuje w układzie wspólnej katody, a drugi w układzie wspólnej siatki.

W

KiCad – oprogramowanie typu open source zaliczane do kategorii EDA, pozwalające na edycję schematów (projektowanie) i projektowanie obwodów drukowanych. Pakiet działa pod wieloma systemami operacyjnymi, ponieważ oparty jest na bibliotece wxWidgets.

W

Konwerter prąd-napięcie – układ, który przetwarza sygnał prądowy na sygnał napięciowy. Układ ten charakteryzuje się małą rezystancją wejściową. Układ ten może współpracować wyłącznie ze źródłami prądowymi, ponieważ jego wejście stanowi masę pozorną. Układ ten wytwarza napięcie proporcjonalne do natężenia prądu.

W

Lustro prądowe to układ elektroniczny, którego zadaniem jest wymuszanie w gałęzi obwodu elektrycznego prądu o natężeniu takim samym jak prąd odniesienia.

W

Łączówka – element służący do klasycznego montażu urządzeń elektronicznych. W przeszłości był to praktycznie jedyny sposób uporządkowanej konstrukcji bardziej złożonych urządzeń. Alternatywą wykorzystania łączówek w tym okresie był montaż urządzeń w ten sposób, że poszczególne połączenia między elementami realizowane były bezpośrednio po najkrótszej drodze, a względną sztywność konstrukcji zapewniało przykręcanie niektórych największych elementów do podstawy urządzenia, ewentualnie przy pomocy specjalnych obejm. Tak skonstruowany układ elektroniczny był jednak trudny do inspekcji i naprawy ze względu na chaotyczny, nieprzejrzysty układ przewodów, trudności w ujawnieniu ewentualnych „zimnych lutów” w takiej nieuporządkowanej strukturze, podatność na przypadkowe zwarcia będące np. skutkiem przemieszczania się przewodów i elementów wskutek ewentualnych wstrząsów mechanicznych itp.

W

Montaż powierzchniowy, SMT – sposób umieszczania elementów elektronicznych na płytce z nadrukowanym obwodem. Komponenty przeznaczone do takiego montażu charakteryzują się niewielkimi wymiarami, mają płaskie obudowy i końcówki lutownicze w formie kołnierzy obejmujących końce obudowy. Ze względu na niewielkie fizyczne rozmiary podzespołów końcówki lutownicze są znacznych rozmiarów, w porównaniu z obudową.

W

Montaż przewlekany – sposób montowania podzespołów elektronicznych na płytce obwodu drukowanego. Elementy elektroniczne przystosowane do montażu przewlekanego mają wyprowadzenia w postaci drutów, które w trakcie montażu przewlekane są przez otwory w płytkach i lutowane do ścieżek przewodzących po przeciwnej stronie płytki niż montowany element.

W

Mostek H jest układem elektrycznym umożliwiającym sterowanie kierunkiem działania silników prądu stałego (DC). Są one często używane w robotyce. Dostępne jako układy scalone, mogą też być budowane z oddzielnych części.

W

Obwód rezonansowy LC – obwód elektryczny składający się z cewki (L) i kondensatora (C). Obwód może działać jako rezonator elektryczny, jest wówczas elektrycznym odpowiednikiem nietłumionego układu drgań mechanicznych. Układ taki wyprowadzony z równowagi wykonuje drgania swobodne przenosząc energię elektromagnetyczną z częstotliwością rezonansową między cewką a kondensatorem. Pobudzany drganiami okresowymi zachowuje się jak układ drgań wymuszonych, w stanie równowagi wykonuje drgania z częstotliwością pobudzania i amplitudą silnie zależną od częstotliwości.

W

Otwarty kolektor – rodzaj wyjścia układów elektronicznych zrealizowany najczęściej jako wyprowadzenie kolektora tranzystora wewnętrznego stopnia wyjściowego na końcówkę układu.

W

Pętla Wadleya jest tanią metodą syntezy częstotliwości eliminującą błąd generatora pasmowego. Dzięki mieszaczowi różnicowemu na końcu pętli następuje znaczna redukcja szumów. Układ był stosowany głównie w tanich odbiornikach radiowych i obecnie jest wypierany przez syntezę cyfrową.

W

Płytka drukowana, płytka obwodu drukowanego – płytka z materiału izolacyjnego z połączeniami elektrycznymi (ścieżkami) i punktami lutowniczymi, przeznaczona do montażu podzespołów elektronicznych.

W

Płytka prototypowa lub płytka uniwersalna – w elektronice narzędzie pozwalające na szybkie tworzenie prototypów obwodów drukowanych bez konieczności ich każdorazowego przygotowywania i wytrawiania.

W

Połączenie owijane – technika realizacji połączenia elektrycznego w urządzeniach elektronicznych polegająca na nawinięciu kilku zwojów cienkiego drutu na posiadającej ostre krawędzie cienkiej końcówce montażowej grubości ok. 1 milimetra.

W

Powielacz napięcia – obwód elektryczny transformujący prąd zmienny na prąd stały o wyższym, względem wejściowego, napięciu. Powielacz napięcia składa się z układu odpowiednio połączonych kondensatorów oraz diod prostowniczych.

W

Prostownik – element lub zestaw elementów elektronicznych służący do zamiany napięcia przemiennego na napięcie jednego znaku, które po dalszym odfiltrowaniu może być zmienione na napięcie stałe.

W

Przerzutnik Schmitta.

W

Przetwornica napięcia, nazywana także konwerterem mocy lub przekształtnikiem napięcia – urządzenie elektryczne lub elektromechaniczne pozwalające na zasilanie odbiorników energii elektrycznej z układów zasilających, których parametry prądowo-napięciowe nie pozwalają na bezpośrednie połączenie z odbiornikiem. Zadaniem konwertera mocy jest zmiana wartości natężenia i napięcia w sposób odpowiadający wymaganiom zasilanego odbiornika, z możliwie najmniejszymi stratami mocy. Niskie straty mocy są równoznaczne z wysoką sprawnością konwertera.

W

Przetwornik analogowo-cyfrowy A/C – układ służący do zamiany sygnału analogowego na sygnał cyfrowy. Dzięki temu możliwe jest przetwarzanie ich w urządzeniach elektronicznych opartych o architekturę zero-jedynkową oraz gromadzenie na dostosowanych do tej architektury nośnikach danych. Proces ten polega na uproszczeniu sygnału analogowego do postaci skwantowanej (dyskretnej), czyli zastąpieniu wartości zmieniających się płynnie do wartości zmieniających się skokowo w odpowiedniej skali (dokładności) odwzorowania. Przetwarzanie A/C tworzą 3 etapy: próbkowanie, kwantyzacja i kodowanie. Działanie przeciwne do wyżej wymienionego wykonuje przetwornik cyfrowo-analogowy C/A.

W

Separacja galwaniczna – izolacja między co najmniej dwoma blokami funkcyjnymi systemu elektrycznego tak, aby prąd elektryczny nie przepływał bezpośrednio z jednego bloku do drugiego. Energia i informacje mogą być nadal wymieniane między blokami za pomocą sprzężenia optycznego, indukcyjnego, pojemnościowego, za pomocą fal elektromagnetycznych lub akustycznych. Izolacja galwaniczna jest stosowana wtedy, gdy dwa lub więcej układów elektrycznych mają wymieniać informacje lub energię, ale ich masy elektryczne są na różnych potencjałach.

W

Transformator elektroniczny – potoczna nazwa elektronicznej przetwornicy napięcia sieci na zmienne napięcie o podwyższonej częstotliwości służące do zasilania niskonapięciowych lamp halogenowych. Transformatory elektroniczne zapewniają łagodne włącznie napięcia, zabezpieczenie przed zwarciem i przeciążeniem.

W

Integrator – ogólnie, urządzenie do całkowania numerycznego lub graficznego ; we współczesnym słownictwie technicznym raczej rodzaj całkującego układu elektronicznego.

W

Układ Darlingtona – stopień wzmacniający wykorzystujący dwa odpowiednio połączone tranzystory bipolarne, w którym emiter pierwszego tranzystora jest połączony z bazą drugiego oraz złączone są kolektory obu tranzystorów. W układzie takim prąd emitera pierwszego tranzystora jest prądem bazy drugiego, a prądy kolektorowe sumują się. Układ Darlingtona charakteryzuje się dużym wzmocnieniem prądowym.

W

Układ Sziklaiego – układ wzmacniacza oparty na tranzystorach bipolarnych o dużym wzmocnieniu, rodzaj układu Darlingtona, w którym zastosowane są tranzystory o przeciwstawnej (komplementarnej) polaryzacji, tzn. np. pierwszy z nich jest n-p-n, a drugi p-n-p. Emiter pierwszego tranzystora połączony jest z kolektorem drugiego, natomiast kolektor pierwszego tranzystora steruje wprost bazą drugiego. Całość w układzie jak na rysunku obok zachowuje się jak pojedynczy tranzystor n-p-n o dużym wzmocnieniu. Wynikowy tranzystor Sziklaiego swój kolektor ma tam, gdzie jest emiter tranzystora Q2.

W

VRM – podzespół dostarczający do procesora głównego lub graficznego odpowiedni poziom napięcia. Wymagany poziom napięcia jest ustalany w czasie uruchamiania przez odczytanie VID. Początkowo VRM dostarcza standardowe napięcie do podukładu dostarczającego VID, będącego częścią procesora. Jego jedynym zadaniem jest udostępnienie VID dla VRM. Po otrzymaniu VID określającego potrzebne napięcie, VRM rozpoczyna dostarczanie wymaganego napięcia do pozostałej części procesora.