WBit – końcówka robocza przystosowana do wkręcania i wykręcania wkrętów, mocowania w uchwycie ręcznym lub z napędem elektrycznym. Bit wykonany jest z sześciokątnego profilu stalowego. Jeden z końców jest odpowiednio wyprofilowany, całość utwardzona. Końcówki robocze, tzw. groty, najczęściej mają kształt odpowiadający kształtom nacięć łbów wkrętów:płaskich krzyżowych gwiazdkowych Torx trójkątnych Tri-Wing kwadratowych sześciokątnych (imbusowych)
WBukfel – dawne narzędzie ślusarskie, rodzaj piłki o możliwych wielu brzeszczotach. Służyło do wycinania kształtu tzw. brody klucza, czyli tej części, którą umieszcza się wewnątrz kłódki lub zamka, a której kształt odpowiada zastawkom mechanizmu zamka. Nazwa pochodzi z języka niemieckiego Bogenfeile czyli pilnik.
WGwintownik – narzędzie skrawające wieloostrzowe, służące do nacinania gwintów wewnętrznych, np. nakrętek. Budową i kształtem podobny do śruby, z tą jednak różnicą, że jest wyposażony w ostrza skrawające, które nacinają gwint w otworze, w który jest wkręcany.
WGwoździarka – urządzenie elektryczne, gazowe, prochowe lub pneumatyczne stosowane do wbijania gwoździ. Magazynek na gwoździe ma konstrukcję bębnową lub gwoździe podawane są jako taśma. Maszyna posiada możliwość ustawienia głębokości wbicia gwoździa a często możliwość skośnego wbijania w miejscach trudno dostępnych.
WImadło – przyrząd służący do mocowania przedmiotów poddawanych obróbce ręcznej lub mechanicznej.
WKlucz imbusowy lub potocznie ampulowy – rodzaj klucza trzpieniowego o przekroju sześciokąta foremnego. Klucze mają postać pręta wygiętego w kształt litery L lub są dostępne w postaci wymiennych końcówek do wkrętaków ręcznych i automatycznych.
WKątownik ślusarski – rodzaj wzorca kąta prostego. Kątowniki ślusarskie wykonane są z metalu najczęściej w postaci dwu ramion pomiędzy którymi jest kąt prosty.
WKlucz francuski – klucz nastawny z wyglądu przypominający młotek. Ma obustronne szczęki, których rozwartość można regulować za pomocą pokręcanej rękojeści. Rękojeść ma postać nagwintowanej wewnątrz, a radełkowanej z zewnątrz tulei. Z wewnętrznym gwintem rękojeści współpracuje śruba bezpośrednio połączona z górnymi szczękami, które pod wpływem obrotów tulei przesuwają się, a co za tym idzie klucz zmienia swoją rozwartość.
WKlucz nasadowy - narzędzie do odkręcania i dokręcania śrub i nakrętek, obracania trzpieni itp., zwłaszcza tych, które dostępne są jedynie osiowo. Składa się on z nasadki posiadającej sześciokątny lub dwunastokątny otwór na nakrętkę oraz trzpienia prostego z uchwytem w kształcie litery T lub przetyczką lub wygiętego. Niektóre specjalne klucze nasadowe mają otwór w nasadce o innym kształcie, np. klucz do strojenia fortepianu ma otwór kwadratowy lub ośmiokątny. Także klucz konduktorski ma otwór kwadratowy.
WKlucz nastawny – narzędzie – klucz o zmiennym rozwarciu szczęk, umożliwiającym odkręcanie i przykręcanie śrub i nakrętek o różnych wymiarach. Niektóre klucze nastawne dzięki silnemu dociskowi i tarciu uzębionych szczęk nadają się do pracy również na powierzchni walcowej.
WKlucz płaski – narzędzie służące do dokręcania i odkręcania nakrętek i śrub, najczęściej o łbach 6-kątnych. Wśród najczęściej spotykanych kluczy istnieją dwie klasyfikacje: metryczna i calowa. W systemie metrycznym rozmiar klucza odpowiada odległości między szczękami w milimetrach, w systemie calowym odległość ta podawana jest w calach.
WKlucz szwedzki – rodzaj klucza nastawnego używanego do prac hydraulicznych, w którym zakres rozwartości szczęk regulowany jest płynnie. Jego wynalazcą jest Szwed Johan Petter Johansson, który go opatentował w 1888. Nadał mu nazwę „żelazna ręka”, w Polsce znany jest jako klucz szwedzki.
WKombinerki – narzędzie służące do obróbki ręcznej. Składa się z dwóch metalowych części, połączonych w podobny sposób jak nożyczki.
WKowadło – stalowa podstawa, na której spoczywa obrabiany przedmiot podczas kucia ręcznego lub też część młota mechanicznego, w której kształtowany jest obrabiany przedmiot.
WMłotek – jedno z najstarszych narzędzi używanych przez człowieka, służące do uderzania w materiał w celu jego obróbki, do uderzania w inne narzędzie lub do wbijania gwoździ, klinów i tym podobnych elementów. Działa na zasadzie gromadzenia energii kinetycznej w ciężkim obuchu podczas stosunkowo długiego zamachu, a następnie przekazania jej w krótkim czasie uderzonemu obiektowi.
WNarzynka – narzędzie wieloostrzowe służące do nacinania gwintów zewnętrznych. Działa analogicznie do nakrętki z tą jednak różnicą, że jest wyposażona w nacinające ostrza, które wykonują gwint na przedmiocie, na który jest nakręcana.
WNożyce ręczne – narzędzie ręczne służące do cięcia blachy. W działaniu wykorzystują zasadę dźwigni dwuramiennej. Najczęściej składają się z dwóch ramion połączonych przegubowo wspólną osią obrotu.
WPilnik – narzędzie służące do piłowania, czyli skrawania z obrabianej powierzchni cienkiej warstwy o grubości od 0,01 do 1 mm.
WPokrętka – narzędzie umożliwiająca ręczne nadanie ruchu obrotowego narzędziom z chwytem czworokątnym tj. gwintownikom i rozwiertakom.
WPrzecinak – narzędzie w kształcie zaostrzonego jednostronnie, metalowego pręta, które służy do kucia bądź przecinania poprzez uderzenie młotkiem w jego tępy koniec.
WPunktak – narzędzie ślusarskie w postaci trzpienia wykonanego z twardej stali narzędziowej, z zaostrzonym jednym z końców, oraz spłaszczonym drugim końcem w celu pobijania go młotkiem.
WRozwiertak – narzędzie służące do końcowej obróbki otworu walcowego lub stożkowego przy wymaganej wyższej klasie dokładności.
WRysik traserski- jest to pręt stalowy zakończony cienkim ostrzem stożkowym hartowanym, służącym do kreślenia rys (traserskich) zazwyczaj na płaszczyźnie.
WSkrobak – ręczne narzędzie ślusarskie służące do skrobania tj. usuwania nierówności oraz śladów poprzedniej obróbki. Skrobanie umożliwia także dopasowania do siebie dwu powierzchni zwłaszcza współpracujących ślizgowo.
WSpawarka elektryczna – urządzenie służące do spawania, czyli łączenia elementów metalowych przy wykorzystaniu dodatkowego spoiwa, najczęściej w postaci elektrody. Złączenie następuje w wyniku nadtopienia materiału łączonego i elektrody, pod wpływem temperatury łuku elektrycznego powstającego między materiałem a elektrodą.
WStożek Morse’a – stożek służący do osadzania narzędzi we wrzecionach obrabiarek. Stożek Morse’a ma właściwości samohamowne. Płetwa służy do wybijania narzędzia z wrzeciona. Moment przenoszony jest dzięki sile tarcia powstającej na styku powierzchni stożkowej narzędzia i tulei wrzeciona.
WSzlifierka kątowa – narzędzie pneumatyczne lub elektryczne oraz rzadko spotykane spalinowe, przeznaczone do cięcia, szlifowania, polerowania, a także satynowania.
WWiertarka – urządzenie do wiercenia, rozwiercania i pogłębiania okrągłych otworów za pomocą wiertła. Może być wykorzystywana również do innych celów, np. szlifowania przy wykorzystaniu odpowiednich akcesoriów.
WWiertarka stołowa - niewielka obrabiarka ustawiana na stole warsztatowym. Działa podobnie jak zwykła wiertarka, lecz służy do stacjonarnego wiercenia otworów w metalu, drewnie, tworzywach sztucznych itp.
WWiertło – narzędzie skrawające do wykonywania otworów (wiercenie) przy wykorzystaniu wiertarki lub innej obrabiarki z napędem obrotowym.
WŻabka – najprostszy klucz nastawny z regulowaną skokowo szerokością rozstawu szczęk. Rozstaw szczęk zaciskających się podczas nacisku reguluje się przez zmianę położenia śruby, będącej jednocześnie osią obrotu. Dzięki swej prostocie jest równocześnie dość uniwersalny przez to dość często używany przez hydraulików do skręcania rur o różnej średnicy podczas napraw interwencyjnych (awaryjnych).