31 Noże

Balisong, nóż motylkowy – rodzaj niewielkiego noża składanego, służącego do walki, stosowanego tradycyjnie na Filipinach.

Nóż Bowie – rodzaj amerykańskiego noża myśliwskiego o prostej głowni, spopularyzowanego w początkach XIX wieku przez słynnego pioniera, Jima Bowiego. Pierwsze egzemplarze stworzył płatnerz James Black i choć nazwę „Bowie knife” zaczęto z czasem stosować w odniesieniu do wszystkich dużych, ciężkich noży o szerokiej głowni, właściwy „Bowie” winien posiadać krótką rękojeść z małym jelcem i głownię z charakterystycznym wycięciem w kształcie półksiężyca na grzbiecie.

Cai dao – chiński tasak, stanowiący podstawowe wyposażenie osoby przygotowującej posiłki w większości kuchni chińskich.

Deba-bōchō – rodzaj japońskich noży kuchennych o spiczastym zakończeniu, używanych przede wszystkim do krojenia i filetowania ryb, ale także drobiu i mięsa. Ich rozmiary są zróżnicowane i sięgają 30 cm. Deba-bōchō pojawiły się w epoce Edo, w Sakai.

Finka, nóż fiński – nóż używany zwykle przez harcerzy i turystów. Ma głownię długości około 12 cm, rękojeść najczęściej z tworzywa sztucznego i skórzaną pochewkę. Zwykle posiada jelec.

Japońskie noże kuchenne – ogólna nazwa japońskich noży kuchennych wielu rodzajów.

Kerambit albo karambit – nóż charakteryzujący się odwróconą rękojeścią z otworem na palec wskazujący, zapewniający pewny uchwyt. Ostrze przypomina, a także jest określane jako „szpon tygrysa”. Nóż ten jest używany w indonezyjskiej i malajskiej sztuce walki pencak silat. Wykorzystywany jest również na Filipinach.

Kindżał – rodzaj długiego noża, prostego lub zakrzywionego, stosowanego jako broń biała, ceremonialna i narzędzie, wywodzący się prawdopodobnie z Czeczenii, używany wśród ludów kaukaskich i tureckich, a także w Persji i Indiach. W armii rosyjskiej wchodził w skład uzbrojenia oddziałów kozackich.

KM2000 – podstawowy nóż szturmowy Bundeswehry, używany głównie przez żołnierzy wojsk lądowych. Produkcja broni odbywa się w Niemczech, w zakładach firmy Eickhorn-Solingen Ltd.

Kozuka – japoński nóż niewielkich rozmiarów, umieszczany razem ze szpilą kōgai na pochwie (saya) samurajskiego miecza, np. katany.

Krojenie w kuchni chińskiej – zestaw umiejętności praktycznych w kuchniach chińskich, związanych z obróbką i przygotowywaniem pokarmów za pomocą noża.

Kukri, khukri, język nepalski:खुकुरी wym.: khukurī – ciężki zakrzywiony nepalski nóż używany zarówno jako broń sieczna o głowni krzywej jednosiecznej jak i jako narzędzie. Kukri stanowi część uzbrojenia i heraldyki Gurkhów – narodu wojowników. Dla wielu ludzi jest znany jako nóż Gurkhów.

Maczeta – rodzaj długiego, bardzo szerokiego noża podobnego do tasaka, używanego w Ameryce Południowej i Środkowej oraz w Afryce do wyrąbywania ścieżek w tropikalnej dżungli, a także na plantacjach do ścinania trzciny cukrowej.

Nakiri-bōchō - kuchenny nóż do krojenia warzyw i usuba-bōchō , są japońskimi nożami do warzyw. Od deba-bōchō odróżniają się kształtem. Mają prostą krawędź ostrza, stosowną do przecinania bez potrzeby używania pociągnięć poziomych. Są także znacznie cieńsze.

Navaja – tradycyjny, składany nóż hiszpański, którego początki datuje się na przełom XVI/XVII wieku. Navaja nie jest nożem, który posiada jeden, wyjątkowy kształt, chociaż zdecydowanie większość dawnych hiszpańskich navajas charakteryzowała wygięta rękojeść i spore rozmiary.

Nóż myśliwski – nóż, służący niegdyś do dobijania a w dzisiejszych czasach przeważnie do oprawiania upolowanej zwierzyny jak i jej patroszenia oraz do wykonywania drobnych prac obozowych. Głownia tego typu noża powinna być niezbyt duża, żeby wygodnie nim się wykonywało powyższe czynności. Wyważenie takiego noża powinno być neutralne albo z przewagą na rękojeść.

Nóż sprężynowy, nóż automatyczny – rodzaj noża nazywany potocznie „sprężynowcem”, który rozkłada się za pomocą przycisku, po którego naciśnięciu z rękojeści wyskakuje jednosieczna głownia. Noża sprężynowego nie należy mylić ze sztyletem sprężynowym.

Nóż bojowy – krótka broń biała, rodzaj noża. Cechą charakterystyczną tego typu broni jest przeznaczenie do walki wręcz, choć niektórymi typami noży bojowych można też rzucać.

Nóż w Sukiennicach w Krakowie – replika żelaznego noża wisząca na łańcuchu w przejściu znajdującym się na krótszej osi budynku.

Nóż wojskowy wz. 98 – nóż wojskowy polskiej konstrukcji. Zaprojektowany u schyłku lat 90. XX wieku. Jest on ulepszoną wersją swojego poprzednika – noża wojskowego wz. 92. Wszystkie zmiany, jakie zostały dokonane w tym nożu podyktowane są podpowiedziami i uwagami wysuwanymi przez cywilnych użytkowników noża wz. 92, szczególnie tych związanych z survivalem i skautingiem.

Opinel – to nóż składany z drewnianą rękojeścią, produkowany przez firmę o tej samej nazwie z Francji od końca XIX wieku. Nóż przez lata zmieniał się tylko nieznacznie pod względem funkcji i kształtu. Jest znany na całym świecie i rozprowadzany w milionach sztuk. Szczególnie we Francji Opinel jest klasykiem w kulturze codziennej.

Saks – starogermański jednosieczny nóż bojowy używany od okresu wędrówek ludów do epoki wikingów. Noszono go też jako element stroju codziennego.

Scyzoryk – rodzaj kieszonkowego noża ze składaną głownią, wyposażonego dodatkowo w składane narzędzia zamontowane do tej samej oprawy.

Srbosjek – nóż zaprojektowany do celów rolniczych, który swoją obecną nazwę uzyskał przez masowe wykorzystywanie do eksterminacji więźniów ustaszowskich obozów koncentracyjnych, głównie Serbów w czasie II wojny światowej w Niepodległym Państwie Chorwackim.

Strider Knives, Inc. - manufaktura specjalizująca się w wytwarzaniu noży, zlokalizowana w San Marcos.

Szwajcarski nóż oficerski – wielofunkcyjny scyzoryk produkowany w różnych odmianach przez dwa szwajcarskie przedsiębiorstwa rodzinne: Victorinox i Wenger. Początkowo był wyposażony w ostrze, szydło, otwieracz do puszek oraz śrubokręt. Nóż, który został opatentowany 12 czerwca 1897 miał dwa ostrza, otwieracze do puszek, szydło, śrubokręt oraz jako nowość – ostrze do ścierania atramentu z papieru i korkociąg.

Tantō − rodzaj sztyletu lub puginału japońskiego z jedno- lub obosiecznym ostrzem, o długości od 15 do 30 centymetrów.

Tasak – narzędzie o szerokiej, jednosiecznej głowni, przeznaczone do cięcia i rąbania. Ma kilka wariantów:nóż kuchenny, do obróbki mięsa i warzyw. Podstawowy nóż kuchenny w kuchni chińskiej – chińskie tasaki są cienkie i stosunkowo lekkie, nie służą do rąbania grubych kości. Dzięki swej szerokości umożliwia przenoszenie pokrojonych produktów. typowy europejski tasak kuchenny ma grubą i ciężką głownię, może służyć do dzielenia tusz i rąbania kości. Tasakiem nazywa się też kuchenną siekierkę. historycznie, długi i ciężki nóż myśliwski używany do oprawiania zwierzyny.

Tumi – rytualny nóż używany przez inkaskich kapłanów m.in. do podrzynania gardła ofierze podczas ceremonii oraz trepanacji czaszki. Tumi wykonywane było w postaci monolitycznej z miedzi, brązu, złota, srebra bądź drewna. Ostrze ma charakterystyczny, półokrągły kształt.

Vendetta – rodzaj noża produkowanego na Korsyce. Do jego szerszej znajomości przyczynił się między innymi komiks "Asteriks na Korsyce".

Wedong, wedung - krótki szeroki nóż, używany niegdyś do celów ceremonialnych na uroczystościach z udziałem wodzów na wyspie Jawa, należącej do Indonezji.