
Agrafka – rodzaj zapinki wykonanej z drutu, której jeden koniec zahacza się za zagięcie znajdujące się na drugim końcu. Służy do szybkiego łączenia dwóch elementów tkaniny lub, w przypadku agrafki wędkarskiej, sztucznej przynęty z żyłką.

Biała laska – laska używana przez osoby niewidome, zarówno jako pomoc, jak i sygnał dla osób sprawnych.

Brzytwa – narzędzie używane kiedyś powszechnie do golenia. W kształcie przypomina ostrze noża, osadzone przegubowo w drewnianej lub plastikowej rączce. Ostrze wykonane było najczęściej ze stali wysokowęglowej, rzadziej ze stali nierdzewnej. Rączki mogą być ozdobne, wykonywane z rzadkich i drogich materiałów.

Chusteczka do nosa – obszyty kawałek płótna niewielkich rozmiarów lub miękki i przyjemny w dotyku papier do higieny twarzy podobnej wielkości.
Firanka – ozdobna osłona na okno, najczęściej biała, zazwyczaj z delikatnej tkaniny.

Folia – materiał wykonany najczęściej z metalu nieżelaznego lub z tworzywa sztucznego, o grubości do 2 mm.

Golarka elektryczna – maszynka do golenia włosów z ciała, która podczas działania wykorzystuje system ostrzy napędzanych silniczkiem elektrycznym lub elektromagnesem.

Gumka do ścierania – najczęściej wykonana z kauczuku, służy do wycierania śladów ołówka z papieru.

Gumka recepturka – cienki, gumowy bądź lateksowy, elastyczny pasek zamknięty w okrąg, służący głównie do nietrwałego spinania ze sobą przedmiotów. Obwód gumki recepturki zazwyczaj nie przekracza 25‒30 centymetrów.

Kartka – część książki, gazety, czasopisma, zeszytu lub notesu. Najczęściej jest biała i prostokątna. Może być wykonana z papieru, pergaminu, welinu albo papirusu.

Klaser (wkładnik) – rodzaj albumu, w którym kolekcjonerzy umieszczają drobne, płaskie obiekty. Najczęściej stosowany do znaczków pocztowych; istnieją także klasery do monet, kopert, pocztówek, kart i podobnych obiektów.

Koksiak – przenośne palenisko w postaci stalowego kosza do spalania koksu, służące do ogrzania się na wolnym powietrzu.

Kosz – rodzaj pojemnika, plecionego najczęściej z wikliny, czyli młodych giętkich pędów odpowiednich gatunków wierzby. Rzadziej kosze wyplatane są ze słomy lub korzeni, na przykład jałowca lub świerka.

Laktator – urządzenie pozwalające karmiącym kobietom na odciąganie pokarmu. Urządzenie pozwala w łatwy sposób odciągać pokarm i podawać go w butelce dzieciom, które nie potrafią samodzielnie ssać, lub gdy kobieta karmiąca ma w planie kilkugodzinną nieobecność i chce podać dziecku swój pokarm; pozwala też poradzić sobie z bolesnością piersi lub nawałem pokarmu. Na rynku dostępne są laktatory ręczne oraz elektryczne.

Laska – przedmiot służący do podpierania się podczas chodzenia. Współcześnie typowa laska ma formę prostego, zwykle drewnianego kija zakończonego półkolistym uchwytem. Jej długość dostosowana jest do wzrostu użytkownika.

Lorgnon – przyrząd optyczny służący zmniejszaniu skutków wad wzroku lub obserwacji odległych obiektów. Inaczej niż współczesne okulary korekcyjne czy binokle, lorgnon posiadają rączkę służącą do przytrzymywania przyrządu przy twarzy. Termin wywodzi się z francuskiego słowa lorgner oznaczającego patrzeć kątem oka, a to z kolei z pochodzącego z renesansowego francuskiego terminu lorgne, mrużyć. Wynalazcą lorgnon był angielski optyk George Adams, szczyt ich popularności przypadł na XIX wiek.

Maszynka do golenia - narzędzie pozwalające na usuwanie w bezpieczny sposób owłosienia ciała.

Mata – płaski przedmiot o dużej powierzchni pełniący funkcję m.in.nakrycia izolacji termicznej lub elektrycznej antypoślizgową antyzmęczeniową amortyzującą
Mazer - średniowieczne naczynie do picia wykonane z toczonego drewna o dekoracyjnym układzie słojów. Były oprawiane w srebro lub pozłacane srebro w formie taśmy wokół górnej krawędzi i stopki. Od innych naczyń wyróżniał je grawerowany lub malowany w środkowej części dna medalion. Powstawały również rozbudowane wersje np. z małej odwróconej czarki umieszczonej pod większą, lub rzadko spotykane ze srebrną stopką.

Monokl - przyrząd optyczny służący do korekty wad wzroku lub uzyskania określonego wyglądu, rodzaj ozdoby. Jest to rodzaj okularów na jedno oko, utrzymywanych na miejscu i we właściwej pozycji dzięki ciasnemu osadzeniu w okolicy oczodołów, tak, że górna krawędź monokla oparta jest o łuk brwiowy od jego wewnętrznej strony, zaś dolna podtrzymywana jest przez fałdek skóry oczodołu. Monokl często bywał przymocowany na łańcuszku do kieszeni kamizelki fraka, tzw. wizytki.

Ogrzewacz dłoni – przenośne urządzenie wytwarzające ciepło przez pewien czas.
Okulary korekcyjne – przyrząd optyczny znoszący lub zmniejszający skutki wrodzonej lub nabytej wady wzroku, takiej jak nadwzroczność, krótkowzroczność, astygmatyzm (niezborność), czy starczowzroczność.

Okulary przeciwsłoneczne – odmiana okularów służąca do ochrony wzroku przed silnym światłem słonecznym. Znajdują zastosowanie szczególnie w okresie letnim w miejscach, w których słońce operuje najintensywniej, a zatem na plażach, pokładach łodzi, na stokach narciarskich i na lodowcach, a także na drogach i ulicach – wszędzie tam, gdzie światło słoneczne dociera do powierzchni ziemi w warunkach bez zachmurzenia i zamgleń.

Pankhā, punkah – wachlarz z liści, piór lub materiału, służący do wentylacji pomieszczeń. Tradycyjny – poruszany poprzez pociąganie za sznury. Współcześnie elektryczny.

Parasol – przedmiot chroniący przed deszczem, słońcem lub śniegiem. Składa się z dwóch części: rączki oraz usztywnionego kawałka materiału, najczęściej o kształcie wielokąta foremnego.

Profitka, także okapnik do świecy – okrągła, integralna część świecznika mieszcząca się pod świecą lub wklęsły krążek z otworem na świecę, służący zbieraniu skapującego ze świecy wosku, stearyny lub parafiny.

Przetak – rodzaj dużego okrągłego sita do ręcznego przesiewania. W wyniku przesiewania następuje oddzielanie od siebie obiektów o małych i większych ziarnach lub do oddzielania obiektów stałych od płynów. Ma bardzo szerokie zastosowanie, m.in. w gospodarstwie domowym, rolnictwie, ogrodnictwie oraz budownictwie. Wykonany jest najczęściej z łuba obszytego siatką metalową lub siatką z tworzywa, która spełnia funkcję sita. Dawniej sitarze sito wykonywali z końskiego włosia. W zależności od zastosowania przetaki mają różne konfiguracje średnic i oczek siatek.

Sito – proste urządzenie do oddzielania od siebie obiektów o małych i większych wymiarach lub do oddzielania obiektów stałych od płynów. Używane jest bardzo szeroko – od zastosowań w gospodarstwie domowym i rolnictwie poprzez przemysł aż po zastosowania naukowe.

Skarbonka – naczynie służące do przechowywania pieniędzy. Zwykle używane do oszczędzania, by można było zgromadzić większą kwotę, a później wydać ją na zamierzony cel.

Słomka – przyrząd służący do przenoszenia cieczy z jednego miejsca do innego. Słomki są długimi, cienkimi, wydrążonymi walcami o cienkich ściankach. Mogą one być pomarszczone na pewnym odcinku, co umożliwia zginanie słomki. Ruch mięśni powoduje obniżenie ciśnienia w jamie ustnej, co wywołuje podniesienie poziomu cieczy w słomce i transportuje płyn do ust. Pierwszych słomek używali Sumerowie do picia piwa . Pierwsze słomki wykonywano ze słomy. Obecnie najczęściej wykonuje się je z tworzyw sztucznych.

Stopper – zatyczka do ucha wykonana najczęściej z gąbki, pianki lub gumy o odpowiednim kształcie, której zadaniem jest chronić ucho przed nadmiernym hałasem. Przed umieszczeniem w uchu należy go lekko ścisnąć palcami, aby uformować stożek, po to, aby łatwiej i odpowiednio głęboko umieścić w przewodzie słuchowym zewnętrznym.

Strona, stronica – każda z dwóch powierzchni karty papieru lub innego materiału, może też być elektroniczna.

Szpilka – cienki odcinek sztywnego drutu zakończona z jednej strony metalową lub plastikową główką, a z drugiej ostrą końcówką. Dzięki temu łatwo można nią spinać tkaniny, kartki papieru itp. Szpilką w odróżnieniu od igły nie da się szyć, niemniej jednak jest ona bardzo pomocna w krawiectwie. Ozdobna odmiana szpilki to szpila.

Świece kadzidłowe, także stożki kadzidłowe – czasami zwane Räucherkegel albo Räucherkerzchen, to zapachowe kadzidełka palone w okresie Bożego Narodzenia.
Tabakiera – pojemnik przeznaczony do przechowywania tabaki.

Wachlarz – płaski, lekki, zdobiony przedmiot, rozkładany półkoliście, który służy do wachlowania. Poruszany wahadłowo, wymusza ruch powietrza przez co daje uczucie chłodzenia. Wachlarze wykonywane są m.in. z drewna, kości słoniowej, pergaminu, jedwabiu lub piór. Podczas gdy w Europie używany był prawie wyłącznie przez kobiety, a dzisiaj niemalże wyszedł z użycia, w Azji jest nadal przedmiotem codziennego użytku dla obu płci.

Wizytownik – to przedmiot użytkowy służącymi do przechowywania wizytówek. Może mieć postać pudełka lub segregatora z kieszeniami służącymi do umieszczania wizytówek. Kieszenie wykonuje się zazwyczaj z przezroczystej folii, dzięki czemu wizytówkę można przeczytać bez potrzeby jej wyjmowania. Kieszenie folii pozwalają umieścić wizytówkę do wielkości ok. 9cm x 5,5cm. Wizytowniki bywają często opatrzone literowymi przekładkami, co umożliwia alfabetyczne archiwizowanie wizytówek. Wizytownik w firmie jest rodzajem bazy danych o interesujących firmach i osobach do kontaktu. Wizytownik u osób prywatnych jest rodzajem bazy danych dla jego właściciela.

Wizytówka w sensie poligraficznym jest drukiem akcydensowym. Wizytówka to zazwyczaj prostokątny, podręczny kartonik, zapisany treścią zależną od rodzaju wizytówki. Towarzyszy chwilom nawiązywania znajomości, stając się elementem konwenansu. Jest oznaką uprzejmości i szacunku, a współcześnie może też pełnić funkcje reklamowe.

Wycieraczka – system czyszczący umieszczany przed drzwiami wejściowymi każdego typu pomieszczeń. Jego celem jest zatrzymanie zanieczyszczeń przenoszonych na butach i niedopuszczenie do wniesienia ich wewnątrz budynku.

Zapałka – służący do rozpalania ognia, specjalnie w tym celu przygotowany patyczek z drewna, dodatkowo nasączony w całości lub części substancją ułatwiającą spalanie i na jednym końcu pokryty masą ulegającą zapłonowi wskutek tarcia; końcówka taka nazywana jest główką zapałki.
Zasłona – obszyty kawałek tkaniny o odpowiednich rozmiarach, spełniający rolę bariery chroniącej, limitujący ilość światła (ciepła) wnikającego do pomieszczenia i pełniący funkcje dekoracyjne. Zwykle zawieszony na karniszu. Niekiedy dodatkowo spięty szarfą lub chwostem. Zasłony zawieszane są przy oknach, przy wannach lub prysznicach oraz we wnętrzach.

Żyletka – ostrze maszynki do golenia, które w przeciwieństwie do brzytwy umożliwiają usuwanie zarostu na twarzy i owłosienia z innych części ciała w bezpieczny sposób, znacznie redukując możliwość zranienia, nawet jeśli jest używana przez osobę niedoświadczoną. Współczesne żyletki wykonywane są ze stali nierdzewnej.