
Kontrtorpedowce typu Lampo – włoskie niszczyciele zaprojektowane i wyprodukowane w Niemczech.

Niszczyciele typu Draug – seria norweskich niszczycieli z początku XX wieku, pozostających w służbie do II wojny światowej. Były to pierwsze niszczyciele norweskiej konstrukcji.

Seehund – niemiecki miniaturowy okręt podwodny z okresu II wojny światowej. Oznaczany także jako Typ XXVII B 5 lub Typ 127.

Torpedowce typu 1939 – niemiecka seria dużych torpedowców z okresu II wojny światowej, składająca się z 15 okrętów, nazywana też nieoficjalnie typem Elbing (Elbląg).

Torpedowce typu Schichau – austro-węgierskie torpedowce z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej. W latach 1885–1891 w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu oraz krajowych stoczniach Marinearsenal w Puli i Stabilimento Tecnico Triestino w Trieście zbudowano 22 okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine w latach 1886–1891 i z wyjątkiem wycofanego wcześniej Tb 28 wzięły udział w I wojnie światowej, ze stratą jednego okrętu. W latach 1912–1918 wszystkie okręty przebudowano na trałowce. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier 16 jednostek przyznano Włochom, a cztery Królestwu SHS (Jugosławii). Część okrętów przejętych przez Włochy złomowano w 1920 roku, kilka pływało w służbie celnej do 1925 roku, natomiast trzy jednostki jugosłowiańskie zakończyły służbę w latach 20., zaś jedna (D-2) dotrwała do II wojny światowej.

SMS A 30 – niemiecki torpedowiec z okresu I wojny światowej, jedna z 24 jednostek typu A 26. Okręt został zwodowany 15 lipca 1916 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a w skład Kaiserliche Marine wszedł we wrześniu 1916 roku. Jednostka została internowana przez Belgów w listopadzie 1918 roku, po czym wcielona do ich floty w czerwcu 1919 roku pod nazwą A 29 PC. Okręt został wycofany ze służby w 1927 roku i następnie złomowany.

SMS A 40 – niemiecki torpedowiec z okresu I wojny światowej, jedna z 24 jednostek typu A 26. Okręt został zwodowany 2 września 1916 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a w skład Kaiserliche Marine wszedł we wrześniu 1916 roku. Jednostka została internowana przez Belgów w listopadzie 1918 roku, po czym wcielona do ich floty w czerwcu 1919 roku pod nazwą A 22 PC. Okręt został wycofany ze służby w 1927 roku i następnie złomowany.

SMS A 42 – niemiecki torpedowiec z okresu I wojny światowej, jedna z 24 jednostek typu A 26. Okręt został zwodowany 1 listopada 1916 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a w skład Kaiserliche Marine wszedł w styczniu 1917 roku. Jednostka została internowana przez Belgów w listopadzie 1918 roku, po czym wcielona do ich floty w czerwcu 1919 roku pod nazwą A 23 PC. Okręt został wycofany ze służby w 1939 roku i sprzedany.

SMS A 43 – niemiecki torpedowiec z okresu I wojny światowej, jedna z 24 jednostek typu A 26. Okręt został zbudowany w stoczni Schichau w Elblągu, po czym przewieziony w sekcjach do Antwerpii i tam zwodowany 25 grudnia 1916 roku, a w skład Kaiserliche Marine wszedł w kwietniu 1917 roku. Jednostka została internowana przez Belgów w listopadzie 1918 roku, po czym wcielona do ich floty w czerwcu 1919 roku pod nazwą A 24 PC. W maju 1940 roku jednostka została zdobyta przez Niemców i zezłomowana w 1943 roku.

SMS A 47 – niemiecki torpedowiec z okresu I wojny światowej, jedna z 24 jednostek typu A 26. Okręt został zbudowany w stoczni Schichau w Elblągu, po czym przewieziony w sekcjach do Hoboken i zwodowany 23 kwietnia 1917 roku, a w skład Kaiserliche Marine wszedł w czerwcu 1917 roku. Jednostka została internowana przez Belgów w listopadzie 1918 roku, po czym wcielona do ich floty w czerwcu 1919 roku pod nazwą A 25 PC. Okręt został wycofany ze służby w 1931 roku i sprzedany.

SMS A 49 – niemiecki torpedowiec z okresu I wojny światowej, jedna z 24 jednostek typu A 26. Okręt został zbudowany w stoczni Schichau w Elblągu, po czym przewieziony w sekcjach do Hoboken i zwodowany 19 maja 1917 roku, a w skład Kaiserliche Marine wszedł w lipcu 1917 roku. Jednostka została internowana przez Belgów w listopadzie 1918 roku, po czym wcielona do ich floty w czerwcu 1919 roku pod nazwą A 26 PC. Okręt został wycofany ze służby we wrześniu 1920 roku i przekazany Wielkiej Brytanii, gdzie go następnie złomowano.

SMS Blitz − austro-węgierska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku, biorąca udział w I wojnie światowej.

Dardo – włoski niszczyciel z przełomu XIX i XX wieku, uczestnik I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Lampo. Okręt został zwodowany 7 lutego 1900 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Regia Marina wszedł w marcu 1901 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w marcu 1920 roku.

SMS Elster – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z 22 jednostek typu Schichau. Okręt został zwodowany 11 września 1888 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w listopadzie tego roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 24. W 1918 roku, podobnie jak większość torpedowców tego typu, okręt przebudowano na trałowiec. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier jednostkę przyznano Włochom, gdzie pływała w służbie celnej urzędu skarbowego w Trieście, po czym została złomowana w 1925 roku.

Euro – włoski niszczyciel z przełomu XIX i XX wieku, uczestnik I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Lampo. Okręt został zwodowany 27 sierpnia 1900 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Regia Marina wszedł w październiku 1901 roku. W 1921 roku został przeklasyfikowany na torpedowiec, a w latach 1922–1923 przebudowany na okręt-cel. We wrześniu 1924 roku nazwę jednostki zmieniono na „Strale”, a z listy floty została skreślona w listopadzie tego roku.

Freccia – włoski niszczyciel z przełomu XIX i XX wieku, jedna z sześciu jednostek typu Lampo. Okręt został zwodowany 23 listopada 1899 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Regia Marina wszedł w maju 1902 roku. Podczas wojny włosko-tureckiej okręt został zniszczony 12 października 1911 roku, po wejściu na mieliznę nieopodal Trypolisu.

SMS Habicht – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z 22 jednostek typu Schichau. Okręt został zwodowany 7 lipca 1886 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w sierpniu tego roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 32. W 1918 roku, podobnie jak większość torpedowców tego typu, okręt przebudowano na trałowiec. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier jednostkę przyznano Włochom, gdzie pływała w służbie celnej urzędu skarbowego w Trieście, po czym została złomowana w 1925 roku.

SMS Komet − austro-węgierska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku, biorąca udział w I wojnie światowej.

SMS Krähe – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z 22 jednostek typu Schichau. Okręt został zwodowany 19 października 1888 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w maju 1889 roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 22. W 1916 roku, podobnie jak większość torpedowców tego typu, okręt przebudowano na trałowiec. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier jednostkę przyznano Włochom, gdzie pływała w służbie celnej urzędu skarbowego w Trieście, po czym została złomowana w 1925 roku.

ORP Kujawiak – polski torpedowiec typu A 56, a następnie okręt maszynowy, szkolny okręt artyleryjski i pływający zapasowy zbiornik ropy służący w latach 1921–1939; dawny niemiecki „A 68” z czasów I wojny światowej, jeden z pierwszych okrętów polskiej marynarki wojennej. Okręt został nabyty przez Marynarkę Wojenną z podziału okrętów Kaiserliche Marine po zakończeniu wojny. Borykająca się z kłopotami technicznymi jednostka pełniła w Polsce rolę okrętu pomocniczego, przetrwała kampanię wrześniową, jednak los jednostki po jej zakończeniu jest nieznany.

SMS Kukuk – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z 22 jednostek typu Schichau. Okręt został zwodowany w grudniu 1888 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w maju 1889 roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 20. W 1916 roku, podobnie jak większość torpedowców tego typu, okręt przebudowano na trałowiec. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier jednostkę przyznano Włochom, gdzie została złomowana w 1920 roku.

Lampo – włoski niszczyciel z przełomu XIX i XX wieku, uczestnik I wojny światowej, jednostka prototypowa swojego typu. Okręt został zwodowany 7 października 1899 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Regia Marina wszedł w czerwcu 1900 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w marcu 1920 roku.

Lech – holownik o napędzie parowym, służący w polskiej Marynarce Wojennej w okresie międzywojennym, a następnie po II wojnie światowej do lat 80. jako H-6. Zbudowany w 1904 roku, pierwotnie służył u niemieckich armatorów pod nazwami Hercules i Brussa, a następnie u polskiego armatora Żegluga Wisła-Bałtyk pod nazwą Krakus. W 1930 roku wszedł do służby w Marynarce Wojennej; zatopiony podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku. Po wojnie krótko służył w 1946 roku, po czym powrócił do służby po remoncie w 1957 roku jako H-6; wycofany w 1983 roku jako ostatni holownik parowy Marynarki Wojennej.

SMS Magnet - austro-węgierska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej. Jeden z okrętów zakupionych podczas poszukiwań typu okrętu najlepiej dostosowanego do potrzeb Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine.

SMS Meteor − austro-węgierska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku, biorąca udział w I wojnie światowej.

SMS Natter – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej. Okręt został zwodowany w lutym 1896 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w listopadzie tego roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 18. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier okręt przyznano Wielkiej Brytanii, a złomowano go we Włoszech w 1920 roku.

Niszczyciele typu 1911 – seria niemieckich niszczycieli z okresu I wojny światowej, należących do trzech podtypów: V 1, G 7 i S 13, budowanych przez trzy stocznie. 24 z nich służyły w cesarskiej marynarce niemieckiej, a 2 w Grecji. Podobnie, jak inne niemieckie okręty odpowiadające zagranicznym niszczycielom, były oficjalnie klasyfikowane jako duże torpedowce. Spośród niemieckich okrętów, część służyła także w okresie międzywojennym, a nawet do zadań pomocniczych podczas II wojny światowej.

Niszczyciele typu S 90 – pierwsza seria niszczycielii zaprojektowanych i zbudowanych w Niemczech w latach 1898–1901, w stoczni Schichau w Elblągu. Zbudowano 12 jednostek tego typu, o numerach od S 90 do S 101. Oficjalnie klasyfikowane w marynarce niemieckiej jako wielkie torpedowce lub torpedowce pełnomorskie, były pod względem wielkości i charakterystyk odpowiednikami klasy niszczycieli i za takie są uznawane. Razem z kolejnymi typami, o numerach okrętów do G 137, tworzyły grupę zbliżonych typów określaną jako Großes Torpedoboot 1898. W 1914 roku zostały przenumerowane na T 91 do T 101. Służyły podczas I wojny światowej. Z wyjątkiem dwóch okrętów, wszystkie pozostałe przetrwały wojnę.

Nowik (Новик) – rosyjski krążownik, jeden z najsłynniejszych okrętów carskiej floty rosyjskiej.

Ostro – włoski niszczyciel z przełomu XIX i XX wieku, uczestnik I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Lampo. Okręt został zwodowany 9 lutego 1901 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Regia Marina wszedł w grudniu tego roku. Jednostka została skreślona z listy floty we wrześniu 1920 roku.

Posadnik (Посадник) – rosyjska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Kazarskij. Okręt został zwodowany 13 kwietnia 1892 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego wszedł w czerwcu 1892 roku, z przydziałem do Floty Bałtyckiej. Od 1907 roku jednostkę wykorzystywano jako okręt łącznikowy. Okręt został w kwietniu 1918 roku pozostawiony w Pori i następnie wcielony do Fińskiej Marynarki Wojennej, gdzie służył pod nazwą „Klas Horn”. Jednostkę skreślono z listy floty w 1937 roku i złomowano w roku następnym.

SMS Rabe – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z 22 jednostek typu Schichau. Okręt został zwodowany we wrześniu 1888 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w listopadzie tego roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 23. W 1918 roku, podobnie jak większość torpedowców tego typu, okręt przebudowano na trałowiec. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier jednostkę przyznano Włochom, gdzie została złomowana w 1920 roku.

SMS S 14 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej, druga jednostka typu S 13. Okręt zatonął 19 lutego 1915 roku w zatoce Jadebusen wskutek eksplozji wewnętrznej.

SMS S 15 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej, trzecia jednostka typu S 13. Okręt został zniszczony eksplozją miny u wybrzeży Flandrii 21 sierpnia 1917 roku, po czym złomowany.

SMS S 17 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej, piąta jednostka typu S 13. Zatonął na minie na Morzu Północnym 16 maja 1917 roku.

S 18 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Szósta jednostka typu S 13. Po wojnie w składzie Reichsmarine. Skreślony ze stanu i zezłomowany w 1935 roku.

S 19 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Siódma jednostka typu S 13. Po wojnie w składzie Reichsmarine. Sprzedany stoczni złomowej 4 lutego 1935 roku.

S 20 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej, ósma jednostka typu S 13. Zatopiony ogniem artyleryjskim brytyjskiego krążownika HMS „Centaur” u wybrzeży Flandrii 5 czerwca 1917 roku.

S 21 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej, dziewiąta jednostka typu S 13. Okręt zatonął 21 kwietnia 1915 roku na Morzu Północnym po kolizji z krążownikiem SMS „Hamburg”.

SMS S 22 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej, dziesiąta jednostka typu S 13. Zatonął na minie na Morzu Północnym 26 marca 1916 roku.

S 35 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Piąta jednostka typu S 31. Okręt wyposażony w trzy kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 220 ton. Brał udział w bitwie na Dogger Bank i bitwie jutlandzkiej. W trakcie tej drugiej został 31 maja 1916 roku zatopiony.

S 50 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Druga jednostka typu S 49. Okręt wyposażony w trzy kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 252 tony. W 1918 roku internowany w Scapa Flow. Zatopiony przez załogę 21 czerwca 1919 roku. Złomowany w 1925 roku.

S 53 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Piąta jednostka typu S 49. Okręt wyposażony w trzy kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 305 ton. S 53 brał udział w bitwie jutlandzkiej. W 1918 roku internowany w Scapa Flow. Zatopiony przez załogę 21 czerwca 1919 roku. Złomowany w 1927 roku.

S 63 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Piętnasta jednostka typu S 49. Okręt wyposażony w trzy kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 305 ton. Po wojnie przekazany Włochom i wcielony do Regia Marina pod nazwą "Ardemitoso". Złomowany w 1937 roku.

S 90 – niemiecki niszczyciel z początku XX wieku i okresu I wojny światowej. Należał do pierwszego typu niemieckich niszczycieli S 90. Służył na wodach chińskich, gdzie został zatopiony przez załogę w 1914 roku. Odznaczył się zatopieniem japońskiego krążownika „Takachiho”.

S 113 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Pierwsza i jedyna ukończona jednostka typu S 113. Okręt wyposażony w cztery kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 720 ton. Okręt nie zdążył wziąć udziału w I wojnie światowej. Po jej zakończeniu przekazany w ramach reparacji wojennych Francji, został wcielony do Marine nationale jako "Amiral Sénès". Złomowany w 1936 roku.

S 138 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Pierwsza jednostka typu S 138. Okręt wyposażony w cztery kotły parowe opalane węglem. Zapas paliwa 194 tony. 7 lipca 1918 zatonął na Morzu Północnym na minie.

S 144 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Siódma jednostka typu S 138. Okręt wyposażony w cztery kotły parowe opalane węglem. Po pierwszej wojnie światowej pod banderą Reichsmarine. 10 kwietnia 1929 roku sprzedany stoczni złomowej.

S 148 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Jedenasta jednostka typu S 138. Okręt wyposażony w cztery kotły parowe opalane węglem. Po pierwszej wojnie światowej pod banderą Reichsmarine. 8 października 1928 roku skreślony z listy jednostek floty. Złomowany w 1935 roku.

SMS S 178 - niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej, trzecia jednostka typu S 176. Okręt zatonął 4 marca 1913 roku na Bałtyku po zderzeniu z krążownikiem pancernym SMS „Yorck”. Przecięty na dwie części niszczyciel został podniesiony i po raz drugi przyjęty do służby w 1915 roku.

SMS Satellit - austro-węgierska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku. Jeden z okrętów zakupionych podczas poszukiwań typu okrętu najlepiej dostosowanego do potrzeb Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine.

SMS Sperber – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jednostka prototypowa typu Schichau. Okręt został zwodowany 7 maja 1886 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w sierpniu tego roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 31. W 1916 roku, podobnie jak większość torpedowców tego typu, okręt przebudowano na trałowiec. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier jednostkę przyznano Włochom, gdzie została złomowana w 1920 roku.

SMS Staar – austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z 22 jednostek typu Schichau. Okręt został zwodowany 5 listopada 1888 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w maju 1889 roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 21. W 1916 roku, podobnie jak większość torpedowców tego typu, okręt przebudowano na trałowiec. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier jednostkę przyznano Królestwu SHS (Jugosławii), gdzie służyła pod nazwą D-1 do 1929 roku, kiedy została złomowana.

Strale – włoski niszczyciel z przełomu XIX i XX wieku, uczestnik I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Lampo. Okręt został zwodowany 19 maja 1900 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Regia Marina wszedł w lipcu 1901 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w styczniu 1924 roku.

Wojewoda – rosyjska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej, jedna z sześciu jednostek typu Kazarskij. Okręt został zwodowany 8 grudnia 1891 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a do służby w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego wszedł w czerwcu 1892 roku, z przydziałem do Floty Bałtyckiej. Od 1907 roku jednostkę wykorzystywano jako okręt łącznikowy. Okręt został w kwietniu 1918 roku pozostawiony w Pori i następnie wcielony do Fińskiej Marynarki Wojennej, gdzie służył pod nazwą „Matti Kurki”. Jednostkę skreślono z listy floty w 1937 roku i złomowano w roku następnym.