W

Wilhelm Bauer – niemiecki inżynier i wynalazca, pionierski konstruktor okrętów podwodnych napędzanych siłą ludzkich mięśni. Był jednym z najbardziej znaczących konstruktorów okrętów podwodnych drugiej połowy dziewiętnastego wieku. Między rokiem 1850 a 1875 zaprojektował kilka jednostek podwodnych, których projekty usiłował sprzedać rządom Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii, Rosji, Austrii oraz Stanów Zjednoczonych.

W

David Bushnell – amerykański wynalazca, twórca pierwszego okrętu podwodnego, który znalazł zastosowanie w walce.

W

Cornelius Jacobszoon Drebbel − wynalazca holenderski. Kształcił się w akademii w Haarlem, po ukończeniu której stał się wykwalifikowanym miedziorytnikiem. Był innowatorem, który przyczynił się do rozwoju w takich dziedzinach jak systemy do pomiaru i sterowania, optyka i chemia.

W

Robert Fulton – amerykański inżynier i wynalazca, konstruktor pierwszego statku parowego. Studiował malarstwo w Londynie, później zajął się konstruowaniem statków. W latach 1798–1801 zbudował jedne z pierwszych okrętów podwodnych – trzy napędzane ręcznie za pomocą śruby Nautilusy. Według niektórych źródeł Fulton zbudował Nautilusa w oparciu o projekt polskiego lekarza Jakuba Hoffmanna, który chciał użyć łodzi podwodnej w celu uwolnienia Tadeusza Kościuszki z rosyjskiego więzienia. W 1802 pierwszy statek parowy konstrukcji Fultona został przetestowany w Anglii – Clermont. W 1807 zbudował pierwszy parowy statek pasażerski North River Steamboat, a w latach 1812–1814 pierwszy okręt o napędzie parowym. Pochowany na cmentarzu przy Trinity Church w Nowym Jorku.

W

John Philip Holland – konstruktor i wynalazca pochodzenia irlandzkiego, jeden z pionierów konstrukcji okrętów podwodnych, który wspólnie z Edmundem Zalinskim zbudował pierwszy okręt podwodny formalnie wcielony do U.S. Navy oraz pierwszy okręt podwodny Royal Navy o nazwie Holland 1, zbudowany w 1901 roku.

W

Siergiej Nikiticz Kowalow, ros. Сергей Никитич Ковалёв – inżynier, główny konstruktor biura konstrukcyjnego CKB-18 (Rubin), projektanta większości radzieckich okrętów podwodnych z napędem jądrowym.

W

Simon Lake ur. 4 września 1866, zm. 25 czerwca 1945) – amerykański kwakr, inżynier i konstruktor okrętowy, zdobywca ponad dwustu patentów, który rywalizował z Johnem Hollandem w konstrukcji pierwszych nowoczesnych okrętów podwodnych. Zaprojektował m.in. pierwsze we flocie Austro-Węgierskiej Marynarki Wojennej (1909) okręty typu U-1.

W

Maxime Laubeuf – francuski inżynier okrętowy, pionier konstrukcji okrętów podwodnych, którego konstrukcje wywarły bardzo duży wpływ na dziewiętnstowieczne oraz wczesne dwudziestowieczne konstrukcje tej klasy okrętów.

W

Hyman George Rickover – admirał marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Urodzony w polskiej rodzinie pochodzenia żydowskiego, określany mianem „ojca atomowej marynarki wojennej”. Początkowo, z ramienia marynarki amerykańskiej uczestniczył w programie „Manhattan”, a następnie jako szef Naval Reactors Branch, aż do roku 1982 kierował programami rozwoju wszystkich amerykańskich atomowych siłowni okrętowych. Był także członkiem amerykańskiej Komisji Energii Atomowej. Hyman Rickover był najdłużej pozostającym w służbie czynnej oficerem w historii United States Navy, jednym też z najbardziej kontrowersyjnych admirałów amerykańskiej floty.