WTorpeda Mark 24 Fido – amerykańska lotnicza akustyczna torpeda samonaprowadzająca przeznaczona do zwalczania zanurzonych okrętów podwodnych, używana operacyjnie w czasie II wojny światowej przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Kanady.
WTorpeda Mark 37 (Mk.37) – standardowa torpeda amerykańskich okrętów podwodnych przez 20 lat od 1956 roku, we flotach niektórych innych państw przetrwała aż do roku 2004. Mk.37 była pierwszą opracowaną po drugiej wojnie światowej torpedą przeznaczoną do zwalczania okrętów podwodnych (ZOP), która weszła do służby we flocie amerykańskiej.
WMark 44 – amerykańska torpeda lekka przeznaczona do działań przeciwpodwodnych zop, przenoszona przez statki powietrzne, okręty nawodne, a także jako element torpedowy rakietotorped ASROC. Torpeda wymagała do ataku wcześniejszego wprowadzenia danych o głębokości i kursie, w następnej jednak fazie samonaprowadzała się na cel akustycznie. Licencja na produkcję tej torpedy została sprzedana za granicę, prawdopodobnie jednak nie jest już dzisiaj produkowana, choć pozostaje wciąż na wyposażeniu marynarek wojennych niektórych państw. W większości jednak przypadków, jako przestarzała, została już zastąpiona torpedą Mk.46.
WMark 45 Astor – amerykańska zimnowojenna torpeda okrętów podwodnych z głowicą nuklearną o mocy 11 kiloton, przeznaczona do zwalczania głęboko zanurzonych celów podwodnych. Na rozwój tej torpedy wpływ miał fakt dużego postępu w miniaturyzacji ładunków jądrowych oraz rozwój radzieckich okrętów podwodnych z napędem jądrowym. Duża prędkość tych ostatnich, oraz ich zdolność do zanurzania na większe głębokości, umożliwiać im miały uchylanie się przed atakiem za pomocą konwencjonalnych torped. Obawy te pogłębiała możliwość rozwoju radzieckich wabików i urządzeń zakłócających, aby przeciwdziałać amerykańskim torpedom samonaprowadzającym.
WMark 46 – amerykańska lekka torpeda do zwalczania okrętów podwodnych, stanowiąca aktualnie standardową torpedę flot krajów NATO, a obok torped Mk 48 oraz Mk 50, jedna z trzech podstawowych torped tego typu w US Navy. Mk 46 może być odpalana zarówno z pokładów okrętów nawodnych, a także z samolotów lub helikopterów ZOP, jest też częścią innych rodzajów uzbrojenia - rakietowych systemów przeciwpodwodnych ASROC RUR-5 ASROC i VL-ASROC oraz miny torpedowej Mark 60 Captor
WMark 48 – amerykańska torpeda ciężka z konwencjonalną głowicą bojową wyposażoną w zapalnik kontaktowy i zbliżeniowy, służące do zwalczania celów podwodnych i nawodnych. Torpedy te odpalane mogą być zarówno z pokładu okrętu podwodnego, jak również okrętów nawodnych. Zmodernizowana wersja tej torpedy Mark 48 – Mark 48 ADCAP stanowi podstawowe uzbrojenie podwodne wszystkich amerykańskich okrętów podwodnych o napędzie nuklearnym, wraz zaś z lekkimi torpedami Mark 46 oraz Mark 50 stanowi podstawę uzbrojenia torpedowego całej US Navy. Znajduje się także na wyposażeniu flot innych państw świata.
WMark 50 Advanced Lightweight Torpedo - zaawansowana amerykańska lekka torpeda o napędzie chemicznym, przeznaczona do zwalczania zanurzonych okrętów podwodnych. Obok torped Mk 46 oraz Mk 48 ADCAP, stanowi podstawową broń w arsenale torpedowym Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Mk 50 posiada zapalnik zbliżeniowy oraz kontaktowy, może być przenoszona i wystrzeliwana z pokładów okrętów podwodnych i nawodnych, samolotów oraz helikopterów. Mk. 50 wyposażona jest w głowicę o stosunkowo niewielkiej masie 45,35 kilograma, ze specjalnie jednak ukształtowanym ładunkiem wybuchowym, w celu umożliwienia jej przebijania dwukadłubowych rosyjskich okrętów podwodnych o dużych przestrzeniach między kadłubem lekkim i kadłubem sztywnym.
WMark 54 MAKO – amerykańska torpeda lekka przeznaczona w pierwszym rzędzie do zwalczania okrętów podwodnych (ZOP), zwłaszcza cichych okrętów podwodnych o napędzie konwencjonalnym, znana pierwotnie jako Lightweight Hybrid Torpedo (LHT). Mark 54 dostosowana jest do wymagań walki w płytkich wodach przybrzeżnych. Torpeda ta jest pociskiem lotniczym do zastosowań na samolotach i helikopterach ZOP, może jednakże być stosowana również z pokładów małych okrętów nawodnych. Aktualnie, w ramach programu HAAWC, prowadzone są prace nad konstrukcją LongShot, będącą niewielkim - samosterującym skrzydlatym nosicielem różnego rodzaju broni powietrze-powierzchnia, dzięki któremu - w celu zapewnienia bezpieczeństwa samolotu i jego załogi - Mk 54 będzie mógł być zrzucany z pokładu samolotu bądź helikoptera z bardzo dużych wysokości oraz odległości od celu.
WMU90 Impact – torpeda lekka kalibru 323,7 mm służąca do zwalczania okrętów podwodnych (ZOP/ASW), w tym okrętów podwodnych z napędem jądrowym oraz małych okrętów podwodnych o napędzie spalinowo-elektrycznym lub hybrydowym na wodach płytkich i przybrzeżnych. Torpeda może być przenoszona i używana z pokładów samolotów i helikopterów ZOP, a także okrętów nawodnych oraz jako komponent bojowy minotorped i rakietotorped. W wersji specjalnej MU90 Hard Kill także do aktywnej obrony przeciwtorpedowej. MU90 wyposażona jest w spełniającą wymagania STANAG głowicę o stosunkowo niewielkiej masie 32,7 kilograma ze specjalnie uformowanym ładunkiem kumulacyjnym, w celu umożliwienia torpedzie przebijania kadłubów rosyjskich dwukadłubowych okrętów podwodnych o dużych przestrzeniach między kadłubami lekkim i sztywnym.