WŻydzi – naród semicki, zamieszkujący w starożytności Palestynę, posługujący się wówczas językiem hebrajskim, a w średniowieczu i czasach nowożytnych mieszkający w diasporze na całym świecie i posługujący się wieloma różnymi językami, w rezultacie czego niestanowiący jednolitej grupy religijnej i etnicznej.
WBnej Israel – określenie Żydów, ponadto grupa uważających się za Hebrajczyków mieszkańców okolicy Bombaju (Mumbaju) w Indiach. Posługują się językiem miejscowej ludności – marathi.
WGudit – półlegendarna królowa, pochodząca z plemienia Falaszów, która miała doprowadzić do ruiny państwo Aksum w połowie X wieku, niszcząc kościoły oraz mordując członków aksumskiej dynastii rządzącej. Informacje na temat Gudit są sprzeczne i niepełne. Ich jedynym źródłem jest etiopska tradycja. Istnienie Gudit nie jest potwierdzone przez źródła historyczne, choć istnieją przesłanki o jej autentyczności. Imię królowej najprawdopodobniej zostało zainspirowane biblijną Judytą, stojącą na czele wojsk Izraela przeciwko Asyryjczykom.
WJudaika – określenie dla przedmiotów dotyczących Żydów.
WMizrachijczycy – określenie ludności żydowskiej zamieszkującej obszary państw arabskich położonych w Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie, w Azji Środkowej oraz na Kaukazie. Niekiedy określa się ich jako 'arabskich Żydów', gdyż oprócz wspólnej ziemi, z Arabami łączy ich także język. Mizrachijczycy utrzymywali przeważnie dobre relacje z tubylczymi Arabami, jak i np. z napływową, jak oni sami, ludnością czarną. Żydzi Mizrachim często utożsamiani są z Żydami sefardyjskimi ze względu na ten sam, co ich rytuał, oraz stykanie się tych dwóch grup etniczno-kulturowych w świecie.
WRadanici lub rodanici – określenie kupców, głównie żydowskich, którzy we wczesnym średniowieczu pośredniczyli w handlu między Europą zachodnią a Bliskim i Dalekim Wschodem oraz między krajami chrześcijańskimi i pogańskimi a światem islamu.
WRollamienta – miejscowość w prowincji Soria, w Kastylii i Leónie, w Hiszpanii. Miejscowość zamieszkana jest w głównej mierze przez osoby posługujące się językiem ladino - mową mieszkających tu od średniowiecza Żydów Sefardyjskich.
WSamarytanie – niewielka semicka grupa etniczno-religijna, której religia – samarytanizm zbliżona jest do judaizmu i przez niektórych religioznawców wraz z judaizmem i karaimami zaliczana do hipotetycznego mozaizmu. Są potomkami mieszkańców starożytnej Samarii oraz imigrantów z Mezopotamii.
WSefardyjczycy – określenie ludności żydowskiej zamieszkującej obszar Półwyspu Iberyjskiego, posługującej się dialektami judeo-romańskimi.
WZog nit kejn mol – pieśń żydowskich partyzantów, jeden z głównych hymnów ocalonych z Holocaustu, śpiewany na uroczystościach upamiętniających ofiary na całym świecie.
WŻydzi aszkenazyjscy, również Aszkenazyjczycy lub Aszkenazim oraz יְהוּדֵי אַשְׁכֲּנָז Jehudej Aszkenaz, „Żydzi z Aszkenazu” – Żydzi zamieszkujący Europę Środkową, Wschodnią i częściowo Zachodnią, a od XVII wieku również Amerykę.
WŻydzi chazarscy, żydzi wschodnioeuropejscy, żydzi ruscy – wyznawcy judaizmu rabinicznego mieszkający początkowo w państwie Chazarów, od IX–X wieku obecni na Rusi Kijowskiej, a od XII wieku osiedlający się na stałe także w granicach Litwy i Polski.
WŻydzi górscy – grupa etnolingwistyczna w Federacji Rosyjskiej, licząca według różnych źródeł ok. 20-25 tys. osób. Zamieszkują głównie Rosję, Dagestan, Kabardo-Bałkarię. Pewne skupiska także w Azerbejdżanie oraz Izraelu.