WSztuki walki – są sposobami walki wręcz, czasami z użyciem broni białej. Podstawą nauki wszelkich sztuk walki jest trening, który zazwyczaj uczy umiejętności samokontroli wybuchów agresji, samoobrony, poprawia wydolność organizmu oraz redukuje poziom strachu.
WBokator – starożytna khmerska sztuka walki. Nazwa oparta jest na dawnej legendzie, wedle której pewien wojownik miał bez użycia broni pokonać lwa. Sceny przedstawiające różne techniki walki widnieją na płaskorzeźbach w Angkorze. Niewielu mistrzów przeżyło masakry ze strony Czerwonych Khmerów. Aktualnie czynione są wysiłki mające na celu odrodzenie tej formy walki wręcz.
WCios łokciem – uderzenie przy pomocy łokcia lub części przedramienia albo ramienia położonej najbliżej stawu łokciowego. Cios łokciem można wyprowadzić podobnie jak ciosy bokserskie lub też w dół, ukośnie, z wyskoku, etc.
WCzarny pas – oznaczenie posiadania mistrzowskich umiejętności w sportach i sztukach walki. Stosowany między innymi w taekwondo, aikido, karate, brazylijskim jiu-jitsu, judo i kick-boxingu. Pas długości 2,5–3 m, szerokości 4–5 cm, wykonany jest najczęściej z bawełny. Do dodatkowego określenia posiadanego stopnia dan stosuje się niekiedy poprzeczne belki (pagony).
WDobok – nazwa pochodząca z języka koreańskiego, używana do określenia ubrania treningowego w koreańskich sztukach walki. Odpowiednik japońskiego Gi. Przez laików nazywany kimonem. Nazwa dobok używana jest przede wszystkim przez osoby trenujące Taekwondo.
WJeet Kune Do – sztuka walki stworzona przez Bruce’a Lee. Jeet oznacza przechwycenie, Kune to pięść a Do to droga, co tłumacząc na język polski oznacza „Drogę przechwytującej pięści.” Sam Bruce Lee nazwał to, co ćwiczył mianem Jeet Kune Do dopiero w 1967. Przed nadaniem tej nazwy sztukę walki, którą ćwiczył nazywał Jun Fan Gung Fu. Jeet Kune Do jest efektem wieloletniej pracy i wynikiem jego studiów na temat kinetyki, zasad dynamiki, mechaniki ludzkiego ciała, w efekcie czego jest to unikalna sztuka walki ze swoją własną strukturą i technikami stworzonymi przez Bruce’a Lee.
WJuego del Palo – sztuka walki kijem pochodząca z Wysp Kanaryjskich.
WAikido Kobayashi – jeden ze stylów(ang.) (szkół) japońskiej sztuki walki aikido. Propagowana przez mistrza Hirokazu Kobayashiego, bezpośredniego ucznia Morihei Ueshiby. Jego nauczanie w Europie bardzo się rozwinęło, a w Polsce propagowali je dwaj jego bezpośredni uczniowie – Andre Cognard(ang.) i Giampietro Savegnago (1953-2013). Pierwszym uczniem mistrza Savegnago był Jacek Wysocki, natomiast pierwszym uczniem mistrza Cognarda był Robert Gembal.
WKomei Juku - międzynarodowe zgrupowanie uczniów japońskiej sztuki walki, iaijutsu, stworzone przez 21 mistrza odłamu Musō Jikiden Eishin-ryū Yamauchi-Ha, sensei Sekiguchi Takaaki Komei. Szkoła reprezentuje tradycyjny styl szermierki japońskiej (koryu).
WPencak silat – zbiorcze określenie na wszystkie tradycyjne sztuki walki, wywodzące się z obszaru dzisiejszej Indonezji. Termin ten obejmuje wiele regionalnych stylów. Obecnie, dzięki emigrantom z Indonezji, tradycje te cieszą się popularnością również na Zachodzie, zwłaszcza w Holandii.
WQi – hipotetyczna energia życiowa w filozofii chińskiej, której manifestacją miałyby być zjawiska i procesy natury. W szczególności energia owa miałaby być silnie związana z siłami życiowymi natury i człowieka.
WSamoobrona – ogół działań mających na celu obronę przed fizycznym atakiem napastnika.
WTricking jest nieformalną nazwą stosunkowo nowego sportu łączącego sztuki walki, gimnastykę i breakdance. Ma na celu stworzenie estetycznego połączenia salt, kopnięć i obrotów. Tricking zawiera wiele różnych ruchów jak backflip z gimnastyki, 540 kick z taekwondo, butterfly twist z wushu i double leg z capoeiry. Tricking można rozpoznać poprzez mocne kopnięcia, złożone szarpnięcia i skręty ciała. Jego wysoce stylizowane ruchy wyróżniają go spośród sztuk walki. Sportowiec uprawiający tricking nazywany jest „tricksterem” lub „trickerem”.
WWudang Shan – niewielkie pasmo górskie w chińskiej prowincji Hubei. Znajdujący się w tych górach taoistyczny średniowieczny zespół świątyń i klasztorów został wpisany w 1994 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO, pomimo zniszczeń w czasie rewolucji kulturalnej. Zespół ten stanowił przez wieki ważny ośrodek m.in. sztuk walki, konkurujący z Shaolinem. Tradycje te są kultywowane po dzień dzisiejszy.
WZhang Sanfeng – na wpółlegendarny pustelnik taoistyczny z przełomu epok Yuan i Song, który ponoć osiągnął nieśmiertelność. Według tradycji jest twórcą koncepcji i praktyki neijia (內家), tzw. wewnętrznej odmiany chińskich sztuk walki, przeciwstawianej "twardemu" stylowi z Szaolin. Uważany jest także za pioniera taijiquan i qigong. Jest znanym bohaterem popularnego w Chinach nurtu wuxia w literaturze i filmie.