
5S – narzędzie stosowane w lean management, którego celem jest stworzenie oraz utrzymanie dobrze zorganizowanego i bezpiecznego stanowiska pracy. Nazwa pochodzi od liter „S”, od których rozpoczynają się japońskie słowa opisujące jego pięć elementów.

Certyfikatdokument stwierdzający zgodność wyrobu z deklarowanymi przez wytwórcę lub określonymi w przepisach bądź normach właściwościami dokument potwierdzający prawo do wykonywania określonych w nim czynności potwierdzenie posiadania kompetencji w zakresie określonym w certyfikacie, np. poświadczający zdanie egzaminu ze znajomości języka angielskiego na określonym poziomie, czy potwierdzający znajomość obsługi komputera w różnych obszarach.

Cykl Deminga – schemat ilustrujący podstawową zasadę ciągłego ulepszania, stworzoną przez Williama Edwardsa Deminga, amerykańskiego specjalistę statystyka pracującego w Japonii.

William Edwards Deming – amerykański statystyk.
Diagram Pareta lub Pareta-Lorenza jest rodzajem wykresu, zawierającego zarówno słupki, jak i wykres liniowy. Słupki pokazują wartości w porządku malejącym, a wykres liniowy pokazuje skumulowane sumy każdej kategorii od lewej do prawej. Diagram został nazwany od Vilfreda Pareta.

Dom jakości – metoda gromadzenia, analizy i specyfikacji wymagań użytkownika, stanowiąca element procesu zarządzania projektem. Nazwana tak w związku z charakterystycznym wyglądem macierzy analitycznej.

PN-EN ISO 9001:2015 Systemy zarządzania jakością – Wymagania – międzynarodowa norma określająca wymagania, które powinien spełniać system zarządzania jakością w organizacji.

Jakość hedoniczna to wynik ocen wrażenia zmysłowego lub ocenianej próbki pod kątem subiektywnych emocji - pozytywnych lub negatywnych: przyjemny-nieprzyjemny, ładny-brzydki, smaczny-niesmaczny. Analogiczne znaczenie mają pojęcia „smakowitość”, „pożądalność”, „akceptowalność konsumencka” lub „preferencje konsumenckie”, stosowane w analizie sensorycznej żywności.

Kaikaku – koncepcja przeprowadzenia radykalnych zmian w procesach biznesowych przedsiębiorstwa lub wzdłuż strumienia wartości przepływającego przez więcej przedsiębiorstw. Według filozofii lean management Kaikaku i Kaizen powinny wzajemnie się uzupełniać. Podstawowym założeniem Kaizen jest doskonalenie małymi krokami a uzupełnieniem tej filozofii jest wprowadzanie zmian wymagających głębszego przeanalizowania i ponownego ukształtowania procesów. Projekty doskonalące procesy zgodnie z koncepcją Kaikaku wymagają większych nakładów pracy ale nie koniecznie muszą się wiązać z dużymi kosztami. Koncepcja Kaikaku jest analogiczna do Business Process Reengineering (Reengineering) aczkolwiek źródła powstania, które się przypisuje do obu zagadnień są różne. Firmy w których podejmowane są działania doskonalące tylko zgodnie z zasadą Kaizen często spotykają się ze zbyt dużym rozdrobnieniem i rozciągnięciem w czasie zmian, lub całkowite zaniechanie wdrażania usprawnień, które wymagają właśnie bardziej dogłębnych i pracochłonnych zmian.

Kaizen − japońskie słowo o podwójnym znaczeniu:kaizen ; oznaczające po polsku: poprawę, polepszenie, zmianę na lepsze; kaizen , oznaczające japońską filozofię biznesową ustawicznego polepszania, poprawiania procesu zarządzania i produkcji na wszystkich jego szczeblach, z uwzględnieniem m.in. technik biznesu „just-in-time”.

Krajowy znak jakości ZSRR - oficjalne oznaczenie używane w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich potwierdzające jakość wyrobów ustanowione w 1967.

Poka yoke, także ang. mistake proofing, error proofing – metoda zapobiegania defektom pochodzącym z pomyłek w odróżnieniu od baka-yoke ang. fool proofing, potocznie: odporność na głupotę, idiotoodporność. Istotne w tłumaczeniu Poka Yoke jest używanie pełnego zwrotu: zapobieganie nieumyślnym błędom. Główną zasadą w systemie Poka Yoke jest to, że za błędy nie należy winić ludzi, a tylko procesy.

Polskie Centrum Akredytacji (PCA) – krajowa jednostka akredytująca upoważniona do akredytacji jednostek oceniających zgodność na podstawie ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.

Sześć Sigma – metoda zarządzania jakością wprowadzona w Motoroli w połowie lat 80. przez Boba Galvina oraz Billa Smitha. Za to osiągnięcie w 1988 Motorola otrzymała Amerykańską Nagrodę Jakości im. M. Baldrige’a. Obecnie metoda ta używana jest w koncernach takich jak GE, 3M, Honeywell, Rockwell Automation, Alstom, Raytheon, HP, Philips, ABB, TRW Automotive i Microsoft. W 2000 roku Fort Wayne w Indianie został pierwszym miastem używającym Sześć Sigma do zarządzania miastem.

TCO – norma będąca certyfikatem jakości, przyznawanym głównie dla monitorów komputerowych oraz elektronicznych urządzeń biurowych oceniających ich zgodność m. in. pod względem: emisji promieniowania, ergonomii, energooszczędności i ekologii.

Weterynaryjny Numer Identyfikacyjny WNI, znak weterynaryjny nadawany jest miejscu obiektowi budowlanemu, podmiotowi, w którym jest wykonywana produkcja nadzorowana, lub osobie odpowiedzialnej za produkcję zwierzęcą, ubój itd. przez powiatowego lekarza weterynarii. Znak weterynaryjny pomaga inspekcji weterynaryjnej, konsumentom śledzić partie towaru wyprodukowane przez konkretny zakład produkcyjny.

Znak jakości 1 – znak jakości nadawany wyrobom krajowym od 1958, w czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Zniknął z produktów w 1990.