W

Allgemeine Ortskrankenkasse (AOK) – nazwa 11 niezależnych kas chorych w Niemczech, skupiających w sumie 25 mln ubezpieczonych.

W

Ambulatorium – miejsce pomocy doraźnej. Ambulatoria mogą znajdować się przy izbach przyjęć szpitali, w pogotowiu ratunkowym czy przychodniach / poradniach lekarskich.

W

Apteka – placówka ochrony zdrowia publicznego zajmująca się wydawaniem leków i innych produktów medycznych. Apteki recepturowe zajmują się także przygotowywaniem leków recepturowych zgodnie z przepisaną przez lekarza receptą. Pacjenci mogą skorzystać w aptekach także z konsultacji medycznych w sprawie stosowania poszczególnych leków w przypadku konkretnych dolegliwości.

W

Dawca krwi – osoba, od której pobiera się krew dla celów leczniczych.

W

Farmaceuta – osoba udzielająca usług farmaceutycznych, która ukończyła studia w szkole wyższej na kierunku farmacja.

W

Fasowacz – pracownik apteki, nieposiadający specjalistycznego wykształcenia farmaceutycznego, zajmujący się odważaniem i pakowaniem odpowiednich porcji leków zgodnie z zapotrzebowaniem pacjenta albo przepisanymi przez lekarza w recepcie zaleceniami.

W

Felczer – zawód uprawniający do świadczenia pomocy medycznej chorym. Kwalifikacje felczera są niższe niż kwalifikacje lekarza. Nie wymaga się od niego ukończenia wyższych studiów medycznych, a jedynie szkoły średniej i zdobycia odpowiednich kwalifikacji na poziomie średnim. W Polsce od wielu lat nie kształci się nowych felczerów, jednakże osoby, które w przeszłości wykształciły się w tym zawodzie, mogą go dalej wykonywać. Ponadto felczerzy z innych krajów Unii Europejskiej mogą po uznaniu ich kwalifikacji przez odpowiednie organy pracować w Polsce w swoim zawodzie.

W

Główny Inspektorat Farmaceutyczny (GIF) – instytucja państwowa nadzorująca kontrolę nad wytwarzaniem, obrotem produktów leczniczych na terenie Polski dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentom.

W

Izba porodowa — placówka lecznictwa otwartego, w której przyjmuje się poród, przystosowana do zapewnienia opieki nad położnicą i noworodkiem w pierwszych dniach po porodzie.

W

Izba przyjęć – jednostka organizacyjna szpitala. Pracuje w trybie ciągłym. Składa się z rejestracji, gabinetu lekarskiego i pokoju wywiadów. W izbie przyjęć wymagane jest wyposażenie pozwalające na podejmowanie czynności ratujących życie. Wyposażenie pomieszczeń izby przyjęć jest dostosowane do potrzeb związanych z rodzajem udzielanych świadczeń. Dojazd i dojście musi być dogodne i dobrze oznakowane, z możliwością podjazdu ambulansów i dostępem dla osób niepełnosprawnych. Chorzy w stanie zagrożenia życia przyjmowani są poza kolejnością.

W

Jednorodna grupa pacjentów, JGP, DRG – grupa pacjentów w systemie rozliczania świadczeń zdrowotnych przez płatnika.

W

Krwiodawstwo – oddawanie krwi przez osoby zdrowe na rzecz osób potrzebujących krwi lub jej składników. Odbiorcami są szpitale, kliniki oraz instytuty dokonujące skomplikowanych operacji, przeszczepów i innych zabiegów, do przeprowadzenia których krew jest niezbędna. Krew jest pobierana od pełnoletnich, zdrowych osób, które zadeklarują swoją dobrą wolę. Krwiodawstwo w Polsce jest oparte na zasadzie dobrowolnego i bezpłatnego oddawania krwi. Każda osoba, która chociaż raz oddała krew lub jej składniki, otrzymuje tytuł Honorowego Dawcy Krwi.

W

Laktarium – wyspecjalizowana komórka medyczna, który prowadzi zbiórkę oraz magazynuje mleko kobiece. Mleko to służy potem jako pokarm do żywienia bądź dożywiania niemowląt, zwłaszcza wcześniaków i noworodków o małej masie ciała bądź których matki są chore lub mają problemy z laktacją itp. Przeprowadza także testy jakości mleka i ma odpowiednie urządzenia (chłodnie) do jego przechowywania.

W

Lekarz – osoba posiadająca wiedzę i uprawnienia do leczenia.

W

Lekarz dentysta, lekarz stomatolog, pot. dentysta – osoba uprawniona do praktycznego stosowania wiedzy z zakresu stomatologii.

W

Ningen dock – charakterystyczny dla Japonii system kontroli medycznej. Kontrola przebiega w ciągu 1 ~ 2 dni. W czasie jej trwania przeprowadzane są kompleksowe badania w tym: krwi, moczu, stolca, prześwietlenia roentgenowskie oraz ultrasonografia. Następnie odbywa się rozmowa z lekarzem na temat przyzwyczajeń oraz zostaje zebrany wywiad anamnestyczny. Po otrzymaniu wyników badań lekarz przedstawia je osobie badanej i udziela porad.

W

Pacjent – osoba korzystająca ze świadczeń opieki zdrowotnej, niezależnie od tego czy jest zdrowa, czy chora . Inna definicja za pacjenta uznaje:osobę otrzymującą opiekę medyczną klienta lekarza, dentysty itd.

W

Pielęgniarka – samodzielny, medyczny zawód z grupy specjalistów do spraw zdrowia. Sprawuje opiekę medyczną nad pacjentem, asystuje lekarzowi w czasie zabiegów, operacji, wykonuje samodzielne działania w zakresie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji medycznej, a także realizuje zlecenia lekarskie. Zajmuje się także szeroko rozumianą edukacją zdrowotną i promocją zdrowia. Aby uzyskać uprawnienia potrzebne do wykonywania zawodu pielęgniarki, należy ukończyć minimum 3-letnie studia na kierunku pielęgniarstwo.

W

Autorem raportu jest sir William Beveridge, jeden z najbardziej wpływowych ekonomistów swej epoki. W roku 1944 opublikował swoją najsłynniejszą pracę Full employment in a free society. Wcześniej, w 1942 wydana została pozycja pt. 'Social Insurance and Allied Services', zwana również Raportem Beveridge’a.

W

Sanitariusz – pracownik opieki zdrowotnej wykonujący podstawowe, niezastrzeżone dla innych zawodów medycznych czynności w zakładach opieki zdrowotnej.

W

Technik farmaceutyczny – tytuł zawodowy uzyskiwany po okresie dwuipółletniego kształcenia w szkole policealnej oraz odbyciu dwuletniego stażu w aptece ogólnodostępnej. Osoby te mogą zajmować się zawodowo pracą w aptekach, punktach aptecznych oraz przemyśle farmaceutycznym. Technik farmaceutyczny wykonuje także prace techniczne, analityczne i administracyjne związane z produkcją leków, analizą i kontrolą jakości leków oraz obrotem środkami farmaceutycznymi, artykułami sanitarnymi i sprzętem medycznym.