
Ludolfingowie, inne nazwy: dynastia ottońska, dynastia saska – dynastia władców Niemiec w latach 866–1024 i cesarzy, panujących w Świętym Cesarstwie Rzymskim w latach 962–1024.

Bruno I Wielki z Kolonii, niem. Brun I. von Köln – kanclerz królestwa państwa wschodniofrankijskiego (940-953), arcybiskup Kolonii (953-965), święty Kościoła katolickiego.
Bruno – kanclerz, w latach 1006-1029 biskup Augsburga.

Bruno – książę saski w latach 866-880, z dynastii Ludolfingów, syn księcia Ludolfa i Ody z dynastii Billungów. Poległ w walce z wikingami.

Gerberga II – księżniczka z dynastii Ludolfingów, opatka klasztoru w Gandersheim.

Gerberga Saska – księżna Lotaryngii, królowa i regentka Francji, córka króla Henryka Ptasznika i jego drugiej żony Matyldy z Ringelheim, siostra cesarza Ottona I.

Gizela Bawarska – księżniczka bawarska, a od 1000 roku królowa Węgier, ksieni, błogosławiona Kościoła katolickiego.

Henryk I – książę Bawarii z dynastii Ludolfingów. Syn Henryka I Ptasznika - króla Niemiec, młodszy brat Ottona I Wielkiego.

Henryk I Ptasznik – książę Saksonii 912–936, król Niemiec 919–936; z saskiej dynastii Ludolfingów.

Henryk II Kłótnik – książę bawarski z dynastii Ludolfingów. Syn i następca Henryka I.

Henryk II Święty – książę Bawarii jako Henryk IV w latach 995–1005, król Niemiec od 1002, król Włoch od 1004, Święty Cesarz Rzymski od 1014. Kanonizowany przez Kościół katolicki w 1146. Syn księcia Bawarii Henryka Kłótnika, ostatni władca z dynastii saskiej (Ludolfingów).

Jadwiga Saska.

Ludolf – hrabia Saksonii od ok. 840 i książę Saksonii Wschodniej od ok. 850, założyciel dynastii Ludolfingów.

Luitgarda Saska, Ludgarda, – królowa Franków Wschodnich, córka Ludolfa, księcia Wschodnich Sasów, i Ody, córki frankijskiego możnego Billunga.

Matylda – opatka klasztoru w Essen, córka księcia szwabskiego Ludolfa i jego żony Idy, wnuczka cesarza Ottona I z dynastii Ludolfingów.

Matylda Saksońska – trzecia córka Ottona II i cesarzowej Teofano.

Otto I Znakomity – w latach 880-912 książę saski z dynastii Ludolfingów.

Otto I Szwabski – od 973 r. książę Szwabii i od 976 r. książę Bawarii.

Otton I Wielki – książę Saksonii 936–961, król niemiecki od 936 i Święty Cesarz Rzymski od 962, z dynastii Ludolfingów.
Otton II - król niemiecki od 973, Święty Cesarz Rzymski od 980 z dynastii Ludolfingów. Syn Ottona I i Adelajdy.

Otton III – władca niemiecki z dynastii Ludolfingów. Król Niemiec od 983 roku, Święty Cesarz Rzymski od 996 roku. Syn Ottona II i Teofano, księżniczki bizantyńskiej.

Zofia – od 1002 r. opatka w Gandersheim i od 1011 r. opatka w Essen.