
Girolamo Aleandro – włoski kardynał.

Götz von Berlichingen, właściwie Gottfried von Berlichingen – rycerz niemiecki.

Lukrecja Borgia – córka kardynała Rodriga Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI, księżna Ferrary.

Filibert II Piękny – książę Sabaudii w latach 1497-1504.

Filip Wittelsbach – książę Palatynatu, biskup Fryzyngi.

Fryderyk II − książę legnicki, brzeski, ścinawski, głogowski i ziębicki, przedstawiciel śląskiej gałęzi dynastii Piastów, syn Fryderyka I legnickiego.

Gazi Husrev-beg – osmański sandżakbej Bośni w latach 1521-1525, 1526-1534 i 1536-1541, wnuk sułtana Bajazyda II. Przyczynił się do rozbudowy Sarajewa, z jego inicjatywy wzniesiono m.in. istniejący do dnia obecnego meczet, miał również wkład w osmańską ekspansję w Chorwacji.
Girolamo Ghinucci – włoski kardynał.

Giacomo Caprotti znany również pod imieniem Andrea Salaino lub Salai – florencki artysta i uczeń Leonarda da Vinci.

Tiedemann Giese, Gise, Gisius – biskup chełmiński, potem warmiński.

Jan Juriewicz Hlebowicz v. Chlebowicz herbu Leliwa – kanclerz wielki litewski od 1546, wojewoda wileński od 1542, wojewoda połocki od 1532,wojewoda witebski od 1529, starosta żyżmorski, raduński i mścisławski od 1527, marszałek litewski od 1516.

Il Pordenone, właściwie Giovanni Antonio de' Sacchis, był włoskim malarzem szkoły weneckiej, tworzącym w czasach Renesansu. Jego główny biograf Giorgio Vasari, podpisuje go jako Giovanni Antonio Licinio. Jego najważniejszymi uczniami byli Bernardino Licinio, nazywany Il Sacchiense, jego zięć Pomponio Amalteo, oraz Giovanni Maria Calderari.

Kajetan z Thieny – włoski duchowny katolicki, założyciel i członek zakonu teatynów, święty katolicki.

Hans von Kulmbach, zw. Hans Süss lub Hans z Kulmbachu lub Mistrz Ilustracji Celtisa − niemiecki malarz i grafik epoki renesansu.

Bernardino Licinio, nazywany także Il Sacchiense – włoski malarz okresu renesansu, malował głównie w Wenecji i Lombardii.

Ferdynand Magellan, port. Fernão de Magalhães, hiszp. Fernando de Magallanes – żeglarz portugalski w służbie hiszpańskiej, odkrywca i morski podróżnik.

Małgorzata Austriaczka – córka cesarza Maksymiliana I i Marii Burgundzkiej, namiestniczka Niderlandów od 1507 do stycznia 1515 i od 1517 do śmierci.

Erazm von Manteuffel-Arnhausen – biskup kamieński w latach 1521-1544

Diego de Ordás – podróżnik i konkwistador hiszpański.

Giovanni Battista Pallavicino – włoski kardynał.

Jacopo Palma zwany il Vecchio (starszy), włoski malarz, przedstawiciel szkoły weneckiej.

Jerzy I Radziwiłł „Herkules” herbu Trąby – hetman wielki litewski w latach 1531–1541, marszałek nadworny litewski od 1528 roku, hetman nadworny litewski od 1521 roku, kasztelan wileński od 1527 roku, kasztelan trocki od 1522 roku, starosta grodzieński od 1514 roku, wojewoda kijowski w latach 1511–1514, podczaszy wielki litewski od 1509 roku.
Bernardim Ribeiro – pisarz i poeta portugalski, jeden z głównych przedstawicieli renesansu. Był synem skarbnika w majątku księcia de Viseu. W latach 1507–1512 studiował prawo na uniwersytecie w Lizbonie. Potem był dworzaninem króla Manuela I Szczęśliwego. W latach 1521–1524 przebywał najprawdopodobniej we Włoszech. Prawdopodobnie był znajomym Francisca de Sá de Miranda. Po powrocie do kraju został sekretarzem króla Jana III Pobożnego. Rzekomo postradał rozum wskutek nieodwzajemnionej miłości. Znany jest jako autor powieści Livro das saudades, popularnie nazywanej Menina e Moça, która rozpowszechniła pojęcie "saudade", czyli specyficznej dla kultury portugalskiej odmiany nostalgii. Nazywany jest niekiedy najwybitniejszym lirykiem portugalskim przed Luísem de Camõesem. Jego wiersze weszły do Cancioneiro Geral Garcii de Resende. Bernardim Ribeiro pisał przede wszystkim sielanki.

Miguel da Silva – portugalski kardynał.
Mikołaj Stanisław Szydłowiecki, herbu Odrowąż – kasztelan sandomierski, podskarbi wielki koronny.