28 Bułgarscy ministrowie spraw wewnętrznych

Raszko Atanasow Atanasow – bułgarski wojskowy, generał major, deputowany do Zgromadzenia Narodowego 25. kadencji, w roku 1935 minister spraw wewnętrznych Carstwa Bułgarii.

Rumjana Genczewa Byczwarowa, bułg. Румяна Генчева Бъчварова – bułgarska socjolog, urzędnik państwowy i polityk, wicepremier oraz minister spraw wewnętrznych w drugim rządzie Bojka Borisowa.

Angeł Minew Canew – bułgarski polityk komunistyczny, minister spraw wewnętrznych Ludowej Republiki Bułgarii (1971-1973), generał pułkownik.

Cwetan Genczew Cwetanow, bułg. Цветан Генчев Цветанов – bułgarski polityk i działacz samorządowy, wiceburmistrz Sofii (2005–2006), deputowany do Zgromadzenia Narodowego, długoletni bliski współpracownik Bojka Borisowa, w latach 2006–2010 przewodniczący założonej przez niego partii Obywatele na rzecz Europejskiego Rozwoju Bułgarii (GERB), od 2009 do 2013 wicepremier i minister spraw wewnętrznych.

Rajko Iwanow Daskałow – bułgarski polityk, dyplomata i ekonomista, minister spraw wewnętrznych i zdrowia publicznego Carstwa Bułgarii (1922-1923), minister rolnictwa (1919-1920), minister handlu i przemysłu (1920-1922), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 18. (1919-1920), 19. (1920-1923) i 20. kadencji (1923).

Aleksandyr Tenew Dimitrow – bułgarski nauczyciel i polityk, deputowany do Zgromadzenia Narodowego 14. (1908–1911), 16. (1913), 17. (1914–1919), 18. (1919–1920) i 19. (1920–1923) kadencji, minister spraw wewnętrznych Carstwa Bułgarii (1919–1921), minister wojny (1921), minister kolei, poczt i telegrafów (1921).

Wergił Dimow Wergiłow – bułgarski prawnik i polityk, minister robót publicznych i komunikacji (1926-1930), minister spraw wewnętrznych Bułgarii w roku 1944.

Nikoła Iwanow Genadiew – bułgarski polityk, prawnik i dziennikarz, działacz Partii Narodowo-Liberalnej, minister sprawiedliwości (1903–1904), minister spraw wewnętrznych (1907–1908), minister spraw zagranicznych (1913), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 10. (1899–1900), 11. (1901–1902), 12. (1902–1903), 13. (1903–1908), 15. (1911–1913), 16. (1913), 17. (1914–1919) i 18. (1919–1920) kadencji.

Dimityr Panajotow Grekow – bułgarski prawnik i polityk, premier Bułgarii (1899), minister sprawiedliwości, minister spraw wewnętrznych (1879), deputowany do Zgromadzenia Narodowego 1., 2., 3., 5., 6., 7. i 10. kadencji.

Aleksandyr Koczow Liudskanow - bułg Александър Кочов Людсканов – bułgarski polityk, adwokat i dziennikarz, minister handlu i rolnictwa (1901-1902), dwukrotny minister spraw wewnętrznych, deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 10. (1899-1900), 11. (1901), 12. (1902-1903), 15. (1911-1913), 18. (1919-1920) i 19. (1920-1923) kadencji.

Michaił Iwanow Madżarow – bułgarski polityk, prawnik i dyplomata, minister spraw wewnętrznych (1913), minister wojny (1919), minister spraw zagranicznych (1919–1920), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 2. (1880–1881), 3. (1882-1883), 4. (1884-1886), 5. (1887-1890), 6. (1890-1893), 7. (1893-1894), 8. (1894-1896), 9. (1896–1899), 10. (1899-1900), 11. (1901-1902), 12. (1902-1903), 13. (1903-1908), 14. (1908-1911), 15. (1911-1913) i 18. (1919-1920) kadencji.

Mładen Marinow, bułg. Младен Маринов – bułgarski polityk, urzędnik i policjant, w latach 2017–2018 sekretarz generalny Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, a od 2018 do 2020 minister spraw wewnętrznych.

Michaił Rajkow Mikow, bułg. Михаил Райков Миков – bułgarski prawnik, pedagog i polityk, deputowany do Zgromadzenia Narodowego i jego przewodniczący w okresie 42. kadencji (2013–2014), przewodniczący klubu parlamentarnego Koalicji na rzecz Bułgarii (2005–2008), minister spraw wewnętrznych w rządzie Sergeja Staniszewa (2008–2009), od 2014 do 2016 lider Bułgarskiej Partii Socjalistycznej.

Nikoła Stojkow Muszanow – bułgarski prawnik i polityk, przewodniczący Partii Demokratycznej (1938-1947), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego, minister oświaty narodowej (1908-1910), spraw wewnętrznych (1910-1911), budynków publicznych, dróg i zagospodarowania (1918), kolei, poczty i telegrafu (1918), spraw wewnętrznych i zdrowia publicznego oraz spraw zagranicznych i wyznań wiary (1931-1934), premier Carstwa Bułgarii (1931-1934).

Nikoła Dimitrow Nedew – bułgarski wojskowy i historyk, generał major, w latach 1938-1940 minister spraw wewnętrznych.

Aleksandyr Christow Obbow – bułgarski prawnik i polityk, minister spraw wewnętrznych Carstwa Bułgarii (1923), trzykrotny minister rolnictwa, deputowany do Zgromadzenia Narodowego 18. (1919—1920), 19. (1920—1923), 20. (1923) i 26. (1945—1946) kadencji.

Dimityr Petkow bułg. Димитър Петков – bułgarski polityk, w latach 1906–1907 premier rządu bułgarskiego.

Rumen Jordanow Petkow, bułg. Румен Йорданов Петков – bułgarski polityk, burmistrz Plewenu (1995–1999), deputowany do Zgromadzenia Narodowego 39., 40. i 41. kadencji, w latach 2005–2008 minister spraw wewnętrznych.

Raczo Petrow Stojanow – bułgarski wojskowy i polityk, generał piechoty, dwukrotny premier Bułgarii, minister wojny, minister spraw zagranicznych (1903-1906), deputowany do Zgromadzenia Narodowego 11. i 13. kadencji.

Christo Georgiew Popow – bułgarski wojskowy i polityk, podpułkownik, deputowany do Zgromadzenia Narodowego 10. (1899-1900), 16. (1913) i 17. (1914-1919) kadencji, w latach 1915-1916 minister spraw wewnętrznych Carstwa Bułgarii.

Walentin Iwanow Radew, bułg. Валентин Иванов Радев – bułgarski polityk, inżynier i nauczyciel akademicki, poseł do Zgromadzenia Narodowego, w latach 2009–2013 wiceminister obrony, w latach 2017–2018 minister spraw wewnętrznych.

Wasił Christow Radosławow – bułgarski prawnik i polityk, lider Partii Liberalnej (1887–1918), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 2. (1880) 4. (1884–1886), 8. (1894–1896), 10. (1899–1900), 15. (1911–1913), 16. (1913) i 18. kadencji (1919–1920) oraz Wielkiego Zgromadzenia Narodowego 3. (1886-1887) i 5. kadencji (1911), minister sprawiedliwości, spraw wewnętrznych, spraw wewnętrznych i zdrowia publicznego (1913–1915), oświaty narodowej (1894), spraw zagranicznych i wyznań wiary (1915–1918), dwukrotnie premier Bułgarii.

Iwan Atanasow Rusew – bułgarski wojskowy i polityk, generał major, minister spraw wewnętrznych i opieki zdrowotnej Carstwa Bułgarii (1923), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 21. (1923–1927), 22. (1927-1931), 23. (1931-1934) i 25. (1940-1944) kadencji.

Michaił Konstantinow Sarafow – bułgarski polityk i dyplomata, działacz Partii Liberalnej, minister finansów, minister spraw wewnętrznych (1902–1903), minister edukacji (1880-1881), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 4. (1884-1886), 10. (1899–1900), 11. (1901–1902), 12. (1902–1903) kadencji, brat generała Iwana Sarafowa.

Petko Raczew Sławejkow – bułgarski poeta, folklorysta, publicysta i polityk; czołowy twórca i działacz odrodzenia narodowego, ojciec Pencza. Członek i jeden z przywódców bułgarskiej Partii Liberalnej. Pełnił funkcję marszałka parlamentu bułgarskiego (1880), był również ministrem oświaty (1880) oraz ministrem spraw wewnętrznych (1880–1881) w pierwszym rządzie Petko Karawełowa a następnie w latach 1884–1885 ponownie ministrem spraw wewnętrznych w drugim gabinecie Karawełowa.

Aleksandyr Dimitrow Staniszew – bułgarski lekarz i polityk, profesor uniwersytetu sofijskiego, minister spraw wewnętrznych Bułgarii w roku 1944.

Konstantin Stoiłow Konstantinow – bułgarski prawnik i polityk, przywódca Partii Narodowej, deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 1. (1879), 2. (1880) 4. (1884–1886), 5. (1887–1889), 6. (1890–1892), 8. (1894–1896), 9. (1896–1898), 10. (1899–1900) oraz Wielkiego Zgromadzenia Narodowego 1. (1879), 2. (1881) i 3. kadencji (1886–1887), minister sprawiedliwości, spraw wewnętrznych (1896–1899), finansów (1887), spraw zagranicznych i wyznań religijnych, dwukrotnie premier Bułgarii.

Michaił Takew Junakow – bułgarski prawnik, wojskowy i polityk, major, dwukrotny minister spraw wewnętrznych Carstwa Bułgarii.