
Gedeon Bałaban herbu Korczak – prawosławny biskup lwowski i kamieniecko-podolski w latach 1569–1607. Był synem poprzedniego biskupa lwowskiego Arseniusza.

Krzysztof Batory, węg. Báthory Kristóf − wojewoda Siedmiogrodu w latach 1576-1581, brat Stefana Batorego. Od 1576 roku był formalnie wojewodą siedmiogrodzkim i zarządzał księstwem w imieniu Stefana Batorego. Ojciec Zygmunta Batorego. Jego córka, Gryzelda, była trzecią żoną Jana Zamoyskiego.

Giambattista Benedetti – włoski fizyk i matematyk. Autor prac z dziedziny mechaniki i hydrostatyki. Odkrył tzw. paradoks hydrostatyczny przed Simonem Stevinem, któremu powszechnie przypisuje się jego odkrycie. Benedetti odkrył także występowanie siły centralnej.

Joachim Beuckelaer lub Bueckelaer – niderlandzki malarz martwych natur i scen rodzajowych.

Jean Bodin zwany Bodinusem – francuski prawnik, teoretyk państwa, polityk, twórca ideologii francuskiego absolutyzmu, zwolennik monarchii absolutnej, opracował nowożytne pojęcie suwerenności. Jego najbardziej znane dzieło to Sześć ksiąg o Rzeczypospolitej.
Étienne de La Boétie – francuski sędzia, pisarz oraz filozof polityczny, przyjaciel Michel de Montaigne’a i autor Rozprawy o dobrowolnej niewoli.

Isotta Brembati – poetka włoska.

Szymon Budny – działacz reformacji w I Rzeczypospolitej, pastor początkowo kalwiński, a następnie braci polskich, hebraista, biblista, tłumacz Biblii na język polski, pisarz i teolog braci polskich. Jeden z pionierów idei demokracji w polityce, przeciwnik kary śmierci. Pisał w języku ruskim jako jeden z pierwszych autorów, a także po łacinie i po polsku.

Konrad Dasypodius, także: Hasenfratz, Rauhbein – matematyk.

Ranuccio Farnese – włoski kardynał.

Franciszek Otto – książę Lüneburga-Celle od 1546 roku z dynastii Welfów.

Lattanzio Gambara (1530-1574) – włoski malarz tworzący w okresie manieryzmu, głównie w okolicach Brescii.

Pedro Sarmiento de Gamboa – hiszpański żeglarz, kosmograf, historyk i badacz Ameryki Południowej i Oceanu Spokojnego,

Juan de Herrera – hiszpański architekt, matematyk i geometryk okresu renesansu.

Iwan IV Groźny z dynastii Rurykowiczów, syn Wasyla III i Heleny Glińskiej.

Gaspard de Bono – hiszpański minimita, Błogosławiony Kościoła katolickiego.

Mikołaj Kazanowski herbu Grzymała – starosta wieluński.

Samuel Koszka herbu Dołęga, Samijło Kiszka, Kuszka – hetman kozaków rejestrowych w latach 1600–1602.

Ludwik de Bourbon, książę de Condé zwany Wielkim, fr. Louis de Bourbon, prince de Condé – pierwszy książę de Condé i diuk d'Enghien, markiz de Conti, hrabia de Soissons, d'Anisy i de Vallery. Założyciel domu Kondeuszy. Dowóca wojsk hugenotów w okresie wojen religijnych we Francji. Nazywano go Monsieur le Prince.

Wacław Łopaciński z Łopacina herbu Lubicz, nazywany także Bazylem – poseł do Moskwy w 1579.

Pedro Moya de Contreras – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, inkwizytor, arcybiskup meksykański, patriarcha Indii Zachodnich, wicekról Nowej Hiszpanii i przewodniczący Królewskiej Rady Indii.

Sōrin Ōtomo , także Francisco, Fujiwara no Yoshishige i Ōtomo Yoshishige, – japoński daimyō, samuraj konwertowany na katolicyzm. Propagator chrześcijaństwa na wyspie Kiusiu.
Piotr z Asche – franciszkanin (OFM), zakrystian, furtian, kucharz, ogrodnik i kwestarz, męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego.

Bernardyn Realino, Bernardino Realino (it.) – włoski jezuita, święty Kościoła katolickiego.

Nikolaus Selnecker – niemiecki teolog luterański, współtwórca Formuły zgody, autor wielu pieśni religijnych.

Kenshin Uesugi – urodził się w epoce Sengoku w prowincji Echigo, jako czwarty syn gubernatora wojskowego (shugo), Tamekage Nagao.

Daniel Waldeck - hrabia Waldeck-Wildungen. Trzeci, a w chwili śmierci ojca, najstarszy żyjący syn hrabiego Filipa IV Waldeck-Wildungen (1493-1574) i jego pierwszej żony Małgorzaty von Ostfriesland (1500-1537).

Katarzyna Wapowska z Maciejowskich herbu Ciołek – kasztelanka, dziedziczka wielu ziem na Rusi, fundatorka kolegium jezuickiego w Lublinie, kościoła w Dynowie i Hyżnem.