Johannes AgricolaW
Johannes Agricola

Johannes Agricola, właściwie Johannes Schneider – niemiecki teolog protestancki, działacz reformacyjny, humanista. Był współpracownikiem Marcina Lutra. Zapoczątkował spór antynomistyczny wśród niemieckich reformatorów.

Minerva AnguissolaW
Minerva Anguissola

Minerva Anguissola – włoska malarka epoki renesansu.

Stanisław CzyżowskiW
Stanisław Czyżowski

Stanisław Zaklika Czyżowski herbu Topór – dworzanin króla Zygmunta Augusta, kasztelan połaniecki i lubelski, założyciel miasta Zaklikowa. Syn Hieronima Zakliki z Wojsławic h. Topór, wsławionego w walkach z Tatarami oraz Anny Sienieńskiej, z domu Dębno, córki kasztelana kamienieckiego.

Daniele da VolterraW
Daniele da Volterra

Daniele Ricciarelli, znany jako Daniele da Volterra – włoski malarz i rzeźbiarz manierystyczny. Był uczniem Michała Anioła. Do historii przeszedł pod przezwiskiem "Majtkarza", który zyskał po zamalowaniu nagości na fresku Sąd Ostateczny.

Johann DraconitesW
Johann Draconites

Johann Draconites, właściwie Johann Trach lub Drach, zwany też Karlstadtem – niemiecki teolog luterański, działacz reformacyjny, biblista i humanista.

Pier Francesco FerreroW
Pier Francesco Ferrero

Pier Francesco Ferrero – sabaudzki kardynał.

Leonhart FuchsW
Leonhart Fuchs

Leonhart Fuchs – lekarz i botanik niemiecki, naturalista renesansowy. Wraz z Hieronimem Bockiem, Ottonem Brunfelsem i Valeriusem Cordusem zaliczany do wielkiej czwórki ojców niemieckiej botaniki.

Francesco Gonzaga (1538–1566)W
Francesco Gonzaga (1538–1566)

Francesco Gonzaga – włoski kardynał.

Siegmund von HerbersteinW
Siegmund von Herberstein

Siegmund von Herberstein – austriacki baron, polityk, historyk i dyplomata.

Izabella WazównaW
Izabella Wazówna

Izabella Wazówna – królewna szwedzka. Była najstarszą córką Jana III Wazy i Katarzyny Jagiellonki oraz siostrą króla Zygmunta III Wazy i Anny Wazówny.

Krzysztof KrupskiW
Krzysztof Krupski

Krzysztof Krupski – od 1547 roku starosta horodelski, piszący się z Orchowa. Szlachcic. Dziedzicznym prawem otrzymał 1550 roku Strzelce i Dubnę, w powiecie horodelskim. Dworzanin króla Zygmunta II Augusta. Łukasz Górnicki w "Dworzaninie polskim" wspomina o jego żartach płatanych wspólnie z Kacprem Zebrzydowski w otoczeniu królewskim. Jemu też poświęcił CXXV epigramat Mikołaj Rej w "Zwierzyńcu":Tego knechci ćwiczyli, więc dworstwo przypadło, I oboje pospołu w jednej głowie siadło; Więc i ziemiaństwo k’temu pomaga niemało, Azać się tych panów mało nazbierało? Więc sądzą jako wieca, co jedno przypadnie, A wierz mi, apellować nie każdy tam zgadnie; Bo się cnota z rozumem też przysiedli k’temu, A takich assesorów życzyłbych każdemu.

Louise LabéW
Louise Labé

Louise Labé, właśc. Louise Perrin – francuska poetka renesansowa, jedna z przedstawicieli lyońskiej szkoły poezji. Jej biografia oraz autorstwo przypisywanych jej wierszy pozostają przedmiotem dyskusji.

Bartolomé de Las CasasW
Bartolomé de Las Casas

Bartolomé de Las Casas – hiszpański duchowny katolicki, dominikanin, prawnik, kronikarz i obrońca Indian.

Małgorzata PaleologW
Małgorzata Paleolog

Małgorzata Paleolog – markiza Montferratu.

Francisco Mendoza de BobadillaW
Francisco Mendoza de Bobadilla

Francisco Mendoza de Bobadilla – hiszpański kardynał.

NostradamusW
Nostradamus

Nostradamus – francuski aptekarz, astrolog i autor proroctw, okultysta, mistyk, kabalista, badacz wiedzy tajemnej, doradca królowej Francji, Katarzyny Medycejskiej.

Stanisław Orzechowski (pisarz)W
Stanisław Orzechowski (pisarz)

Stanisław Orzechowski łac. Orichovius herbu Oksza – ksiądz katolicki, kanonik przemyski, historyk, autor pism politycznych i religijnych okresu renesansu, ideolog złotej wolności szlacheckiej i ruchu obrony praw szlacheckich.

Diana de PoitiersW
Diana de Poitiers

Diana de Poitiers, Księżna de Valentinois – najbardziej wpływowa faworyta króla Francji Henryka II Walezjusza (1519-1559).

David RiccioW
David Riccio

David Riccio, także: Rizzio – nadworny śpiewak na dworze Marii Stuart, jej faworyt, a później osobisty sekretarz.

Girolamo RomaniW
Girolamo Romani

Girolamo Romani (Romanino) – jeden z najwybitniejszych włoskich malarzy renesansowych, tworzący w XVI-wiecznej Wenecji oraz w regionie Lombardii, niedaleko miasta Brescia. W jego długiej karierze wyróżnia się kilka stylów.

Sulejman WspaniałyW
Sulejman Wspaniały

Sulejman Wspaniały – sułtan osmański w latach 1520–1566. Był synem Selima I Groźnego i Ayşe Hafsy (Hafizy).

Jan Świdwa SzamotulskiW
Jan Świdwa Szamotulski

Jan Świdwa Szamotulski herbu Nałęcz – kasztelan biechowski.

Sebestyén Tinódi LantosW
Sebestyén Tinódi Lantos

Sebestyén Tinódi Lantos (Sebastian Tinódi Lutnista ur. ok. 1510, zm. 30 stycznia 1556 w Sárvárze) – węgierski kompozytor pieśni, lutnista, znaczący przedstawiciel XVI-wiecznej węgierskiej poezji epicznej. Jego miejsce urodzenia nie jest dokładnie znane. Jest to albo miejscowość Tinód w komitacie Fejér, albo w komitacie Baranya.

Cristóbal Vaca de CastroW
Cristóbal Vaca de Castro

Cristóbal Vaca de Castro – hiszpański administrator Peru.

Marco Girolamo VidaW
Marco Girolamo Vida

Marco Girolamo Vida – włoski duchowny katolicki, biskup, humanista i poeta nowołaciński.

Florian ZebrzydowskiW
Florian Zebrzydowski

Florian Zebrzydowski herbu Radwan – hetman nadworny w latach 1552-1562, hetman polskich wojsk zaciężnych w kampanii 1561-1562, kasztelan lubelski w latach 1563-1566, kasztelan oświęcimski i burgrabia krakowski w latach 1552-1553, referendarz litewski w latach 1546-1551, referendarz podlaski w 1550 roku, przełożony dworu królewskiego od 1550 roku, sekretarz królewski w 1548 roku, dworzanin konny Zygmunta II Augusta od 1543 roku, dworzanin Zygmunta I Starego od 1538 roku, starosta sądecki w latach 1561-1566, starosta tyszowiecki w latach 1562-1566, rotmistrz jazdy w latach 1561-1562.

Nikola Šubić ZrinskiW
Nikola Šubić Zrinski

Nikola Šubić Zrinski – chorwacki szlachcic, generał w służbie monarchii Habsburgów, ban Chorwacji od 1542 do 1556 r. Chorwacki i węgierski bohater walk z Turkami.

Taddeo ZuccaroW
Taddeo Zuccaro

Taddeo Zuccaro – włoski malarz okresu późnego manieryzmu.