WAntyzatoka – element drogi w postaci wyznaczonego miejsca zatrzymania pojazdów transportu zbiorowego w miejscu zwężenia jezdni i poszerzenia chodnika. Antyzatoka budowana jest w celu uspokojenia ruchu samochodowego przy przystanku oraz zwiększenia powierzchni na wymianę pasażerów.
WAsfalt lany – materiał budowlany stosowany do wykonywania nawierzchni drogowych, rodzaj mieszanki mineralno-asfaltowej o bardzo małej zawartości wolnych przestrzeni z lepiszczem asfaltowym, w której objętość wypełniacza i lepiszcza przewyższa objętość wolnych przestrzeni w mieszance mineralnej. Asfalt lany jest materiałem samozagęszczającym i jedynym rodzajem mieszanki mineralno-asfaltowej, który nie wymaga zagęszczania. Cecha ta jest rezultatem składu mieszanki, w którym znaczną część stanowi lepiszcze asfaltowe i wypełniacz mineralny. Mieszanka tych dwóch składników, nazywana także mastyksem asfaltowym szczelnie wypełnia wolne przestrzenie w szkielecie kruszywa mineralnego. Nawierzchnie z asfaltu lanego stosuje się przede wszystkim na obiektach mostowych, a także w miastach, na torowiskach tramwajowych i ciągach pieszych.
WAsfaltobeton, AC, pot. „asfalt” – mieszanka mineralno-asfaltowa składająca się z mieszaniny kruszywa i asfaltu jako lepiszcza. Wraz z betonem cementowym należą do dwóch najbardziej popularnych mieszanin wykorzystywanych do wykonywania nawierzchni drogowej.
WBariera energochłonna, bariera drogowa przeciwwypadkowa, bariera drogowa ochronna - bariera znajdująca się na drodze, służąca do uniemożliwiania pojazdom opuszczenia tejże drogi, co ma na celu zwiększenia bezpieczeństwa drogowego. Bariery takie są umieszczane zwykle na:drogach o przeciwległych kierunkach jazdy ; mostach; drogach górskich.
WBruk – nawierzchnia ulicy, placu lub chodnika utwardzona za pomocą układania na niej warstwy przylegających do siebie ściśle kamieni, kostek kamiennych, betonowych lub ceramicznych. Nawierzchnię układa się na odpowiednio przygotowanej podbudowie z tłucznia i piasku, które służą wyrównaniu podłoża i drenażowi wody opadowej. Początkowo termin bruk dotyczył głównie nawierzchni z kamienia polnego lub nieregularnych ciosów kamiennych, z czasem zaczął być używany także dla nawierzchni z kostek kamiennych lub betonowych.
WChodnik, trotuar – utwardzony pas terenu służący do poruszania się pieszych, zazwyczaj fragment pobocza drogi. W Polsce najczęściej wyłożony jest płytami betonowymi, kostką betonową lub kamiennym brukiem.
WDroga – wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.
WDroga dla rowerów, także: ścieżka rowerowa – wydzielony pas terenu przeznaczony dla ruchu rowerowego. Według prawa o ruchu drogowym: droga lub jej część przeznaczona do ruchu rowerów, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi oraz oddzielona od innych dróg lub jezdni tej samej drogi konstrukcyjnie lub za pomocą urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego.Według powyższych dokumentów drogami dla rowerów nie są pasy ani kontrapasy rowerowe. Droga dla rowerów może stanowić element: trasy rowerowej, szlaku rowerowego; natomiast ciąg pieszo-rowerowy powinien być określany jako droga dla pieszych i rowerów.
WDroga gruntowa – droga o nawierzchni z gruntu rodzimego lub utrwalona w wyniku specjalnych zabiegów i preparacji gruntu rodzimego przy pomocy mieszanin wykonanych z gliny, żwiru, żużla itp.
WDroga kołowa – droga przeznaczona do poruszania się za pomocą pojazdów kołowych. Droga taka zazwyczaj charakteryzuje się utwardzoną nawierzchnią. Utwardzenie składa się zazwyczaj z kilku warstw, ale może nim być również tylko utwardzenie powierzchni gruntu.
WDroga twarda :Według definicji GUS-u jest to droga mająca twardą nawierzchnię ulepszoną lub droga o nawierzchni nieulepszonej. W polskim Prawie o ruchu drogowym, została określona jako droga z jezdnią o nawierzchni bitumicznej, betonowej, kostkowej, klinkierowej lub brukowcowej oraz z płyt betonowych lub kamienno-betonowych, jeżeli długość nawierzchni przekracza 20 m. Inne drogi są drogami gruntowymi.
WDworzec Tramwajowy Centrum, Przystanek Piotrkowska Centrum – dworzec tramwajowy w formie wiaty łączący dwie osie komunikacyjne miasta Łodzi: Trasę W-Z oraz Łódzki Tramwaj Regionalny (północ-południe). Znajduje się na alei Mickiewicza, pomiędzy aleją Kościuszki a ulicą Piotrkowską. Został otwarty 31 października 2015 roku.
WEkran akustyczny lub dźwiękochłonny – naturalna lub sztuczna przeszkoda, ustawiona na drodze między źródłem hałasu a punktem obserwacji, za przeszkodą powstaje obszar o zmniejszonym natężeniu dźwięku zwany cieniem akustycznym. Obszar cienia wyznacza się metodami identycznymi jak obszar cienia w optyce, obszar ten jest jednak znacznie ograniczony dla fal dźwiękowych o dużej długości ze względu na ich dyfrakcję.
WEstakada – budowla mostowa mająca na celu przeprowadzenie ciągu komunikacyjnego nad terenem zabudowanym lub obniżeniem terenu zastępując wysoki nasyp. Jako estakadę można przyjąć wieloprzęsłowe konstrukcje inżynierskie spełniające częściowo funkcję wiaduktu a częściowo wysokiego nasypu. Również jest to droga transportowa prowadzona ponad terenem na specjalnie wzniesionej konstrukcji wsporczej. Estakady zwykle mają znaczną długość.
WIshi-datami – droga wykładana kamieniami, rodzaj nawierzchni stosowany w Japonii, odpowiednik bruku.
WJezdnia – część drogi kołowej przeznaczonej do ruchu pojazdów. Może składać się z jednego lub kilku pasów ruchu. Częścią jezdni nie są wydzielone torowiska.
WKontrapas – wydzielony pas jezdni ulicy jednokierunkowej, przeznaczony dla ruchu określonej kategorii pojazdów w kierunku przeciwnym do obowiązującego pozostałe pojazdy.
WMiejsce obsługi podróżnych (MOP) – teren wydzielony w pasie drogowym poza koroną drogi, wyposażony w miejsca postojowe dla pojazdów oraz w urządzenia służące zaspokajaniu potrzeb podróżnych. MOP-y w Polsce podzielone są na trzy klasy:MOP klasy I – o funkcji wypoczynkowej: wyposażony w stanowiska postojowe (parking), jezdnie manewrowe, urządzenia wypoczynkowe, sanitarne i oświetlenie; dopuszcza się wyposażenie w obiekty małej gastronomii, MOP klasy II – o funkcji wypoczynkowo-usługowej: wyposażony w obiekty, o których mowa w pkt 1, oraz w stację paliw, stanowiska obsługi pojazdów, obiekty gastronomiczno-handlowe, informacji turystycznej, MOP klasy III – o funkcji wypoczynkowej i usługowej: wyposażony w obiekty, o których mowa w pkt 2, obiekty noclegowe oraz w zależności od potrzeb w agendy poczty, banku, biur turystycznych, biur ubezpieczeniowych.
WMiejsce poboru opłat – specjalnie wyznaczone miejsce na autostradzie, w którym pobierane są opłaty za przejazd danym odcinkiem.
WMiejsce postojowe – wydzielona powierzchnia terenu lub lokalu przeznaczona do postoju pojazdów mechanicznych. Miejsce postojowe może składać się z jednego lub większej liczby stanowisk postojowych. W odniesieniu do grupy stanowisk postojowych przylegających do siebie stosuje się określenie: zgrupowanie. Stosowne przepisy prawne określają warunki i wymagania dotyczące budowy miejsc postojowych podczas prowadzenia określonej inwestycji budowlanej. Kodeks drogowy natomiast określa zasady korzystania z takich miejsc w obrębie dróg. Stosowne regulacje w tym zakresie winny być przyjęte, w przypadku miejsc postojowych położonych na obszarze podlegającym zarządowi określonej osoby.
WNawierzchnia – warstwa wierzchnia, będąca na wierzchu, warstwa zewnętrzna, warstwa jezdna, materiał którym jest pokryta płaszczyzna, okładzina.
WObwodnica – droga prowadząca wokół miasta, dzielnicy, centrum lub śródmieścia umożliwiająca pojazdom ominięcie pewnego obszaru miejskiego i odciążenie jego ulic z tranzytowego ruchu międzymiastowego, międzydzielnicowego lub międzyosiedlowego.
WParking – wyznaczone miejsce służące do odstawiania (parkowania) pojazdów mechanicznych lub innych środków komunikacji. W zależności od formy budowlanej można wyróżnić parkingi terenowe oraz mające formę budynków parkingi piętrowe – garaże wielokondygnacyjne natomiast ze względu na poziom posadowienia można je podzielić na podziemne i naziemne.
WPobocze – część drogi przyległa do jezdni, która może być przeznaczona do ruchu pieszych lub niektórych pojazdów, postoju pojazdów, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.
WPrzepust – budowla stanowiąca element korpusu drogowego lub nasypu budowlanego o zamkniętym kształcie przekroju poprzecznego konstrukcji i następujących wymiarach minimalnych:średnicy wewnętrznej nie mniejszej niż 0,60 m dla przepustów rurowych, świetle nie mniejszym niż 0,60 m, lub most o rozpiętości w świetle nie większej niż 3,00 m.
WPrzystanek tramwajowy – element infrastruktury punktowej systemu komunikacji miejskiej. Jest to wyznaczone miejsce zatrzymania i postoju tramwaju w celu umożliwienia pasażerom wejścia/opuszczenia pojazdu.
WPrzystanek trolejbusowy – element infrastruktury punktowej systemu transportu zbiorowego. Jest to wyznaczone miejsce zatrzymania i postoju trolejbusu w celu umożliwienia pasażerom wejścia do/opuszczenia pojazdu.
WPrzystanek wiedeński – rodzaj przystanku tramwajowego, który po raz pierwszy zrealizowano w Wiedniu. Jego konstrukcja polega na podniesieniu jezdni w rejonie przystanku do poziomu chodnika. Rozwiązanie umożliwia łatwiejsze dojście i wsiadanie do tramwaju oraz spowalnia ruch i zwiększa bezpieczeństwo pieszych.
WSerpentyna - potoczna nazwa drogi przebiegającej w górach, składającej się z naprzemianległych odcinków prostych oraz bardzo ostrych zakrętów, które mogą sięgać 180º.
WSkrzyżowanie – przecięcie się w jednym poziomie dróg mających jezdnię, ich połączenie lub rozwidlenie, łącznie z powierzchniami utworzonymi przez takie przecięcia, połączenia lub rozwidlenia; określenie to nie dotyczy przecięcia, połączenia lub rozwidlenia drogi twardej z drogą gruntową, z drogą stanowiącą dojazd do obiektu znajdującego się przy drodze lub z drogą wewnętrzną. Przecięcie się dróg gruntowych mających jezdnię jest traktowane jak skrzyżowanie.
WSzosa – droga o twardej lub utwardzonej nawierzchni przeznaczona dla ruchu pojazdów.
WZatoka autobusowa – element drogi w postaci wyznaczonego miejsca zatrzymania pojazdów transportu zbiorowego. Zatoka autobusowa jest zlokalizowana w poszerzeniu jezdni, ma na celu umożliwić zatrzymanie się autobusu poza pasem ruchu. Celem budowy zatoki jest zwiększenie płynności ruchu pozostałych pojazdów. Skutkuje to jednak negatywnymi konsekwencjami dla sprawności i bezpieczeństwa transportu zbiorowego.