WBartolomeo Ammanati – rzeźbiarz i architekt włoski, przedstawiciel manieryzmu.
WAna de Mendoza y de la Cerda, hiszp. Doña Ana de Mendoza y de la Cerda – hiszpańska arystokratka. Niektóre legendy o de Mendoza jako księżnej pojawiają się w dramacie Friedricha Schillera Don Carlos i operze Giuseppego Verdiego pod tym samym tytułem, Don Carlos.
WDirck Barendsz – holenderski malarz.
WJacopo Bassano, prawdziwe nazwisko Dal Ponte, znany również jako Jacopo da Ponte, – włoski malarz renesansowy urodzony w Bassano del Grappa koło Wenecji w prowincji Vicenza. Od nazwy miejscowości przybrał swoje nazwisko artystyczne.
WPaschalis Baylón, znany jako Pascal Bailon lub Serafin Eucharystii, właśc. hiszp. Pascual Baylón Yubero – pasterz owiec, hiszpański franciszkanin alkantarzysta zwany doktorem eucharystii, furtian i święty Kościoła katolickiego.
WOgier Ghiselin de Busbecq, łac.: Augerius Gislenius Busbequius; znany również jako Augier Ghislain de Busbecq) – XVI-wieczny, belgijski pisarz, zielarz i dyplomata.
WThomas Cavendish – angielski żeglarz i korsarz.
WMichael Coxcie – flamandzki malarz doby renesansu, uczeń Bernarda van Orley i Pietera van Aelsta. Autor, między innymi, szeregu kartonów na podstawie których wykonywano gobeliny, w tym arrasy wawelskie.
WElżbieta Habsburg – arcyksiężniczka austriacka, w latach 1570–1574 królowa francuska jako żona Karola IX Walezjusza.
WErnest Ludwik, zwany Pięknym – od 1569 samodzielny książę wołogoski, syn Filipa I, z dynastii Gryfitów.
WAleksander Farnese, wł. Alessandro Farnese – namiestnik Niderlandów z ramienia króla Hiszpanii – Filipa II. Głównie dzięki jego rządom Habsburgom udało się utrzymać kontrolę nad południową częścią zbuntowanych prowincji niderlandzkich. W 1586 odziedziczył po swoim ojcu posiadłości we Włoszech, jednakże nigdy nie wrócił do ojczyzny.
WFrancesco Bassano, właśc. Francesco da Ponte – włoski malarz okresu manieryzmu, syn Jacopa Bassano.
WFranciszek de Bourbon-Montpensier, książę Montpensier, de La Roche-sur-Yon i de Dombes, delfin Owernii, hrabia Mortain, margrabia de Méziéres, pan de Chatellerault i Saint Fargeau. Jedyny syn Ludwika III, księcia Montpensier i Jakobiny de Longwy, córki Jana IV de Longwy, barona de Pagny.
WPedro Sarmiento de Gamboa – hiszpański żeglarz, kosmograf, historyk i badacz Ameryki Południowej i Oceanu Spokojnego,
WStanisław Górka herbu Łodzia – starosta Koła w latach 1553-1571-(1592), starosta Mosiny w latach (1551)-1563-1565-(1592), starosta Ujścia w latach (1551)-1560-1588, starosta Wielenia i Wronek w latach (1551)-1557-1568-(1592), starosta Gniezna i Wałcza od 1563 roku, hetman generalny wybrany na zjeździe jędrzejowskim 28 stycznia 1576 roku.
WRobert Greene – angielski pisarz, autor sztuk teatralnych, krytyk.
WJan III Waza – książę Finlandii w latach 1556–1563, król Szwecji w latach 1569–1592. Od 1581 pierwszy wielki książę Finlandii.
WJan Jerzy – książę oławski z dynastii Piastów.
WJan Kazimierz Wittelsbach – książę Palatynatu Reńskiego.
WJan Radwan – poeta polsko-litewski z okresu renesansu, kalwinista.
WJan VII – książę Meklemburgii-Schwerin od 1576 r.
WJerzy Jan Wittelsbach – hrabia palatyn i książę Palatynatu-Veldenz.
WJan Kiszka herbu Dąbrowa – starosta generalny żmudzki, kasztelan wileński i wojewoda brzeskolitewski, starosta brzeskolitewski, litewski magnat, polityk i propagator ruchu braci polskich w Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
WVincenzo Lauro, Vincenzo Laureo – nuncjusz apostolski w Polsce od 1 czerwca 1573 do 9 kwietnia 1578, w Sabaudii od 23 listopada 1568 do 1 czerwca 1573 i od 15 września 1580 do 10 maja 1585 roku, biskup katolicki, kardynał.
WRafał V Leszczyński herbu Wieniawa – wojewoda brzeskokujawski 1545-1550, kasztelan śremski w 1580, starosta radziejowski, marszałek Sejmu, mówca, jeden z przywódców ruchu egzekucyjnego i reformacji w Polsce, występował przeciw możnowładcom i duchowieństwu, związany z ruchem braci czeskich.
WJan Łaszcz herbu Prawdzic – podkomorzy bełski, starosta tyszowiecki i chełmski, poseł na sejmy.
WJan Łoś herbu Dąbrowa – kasztelan wyszogrodzki.
WMichel Eyquem de Montaigne [], również Michał de Montaigne – francuski pisarz i filozof-humanista; jeden z głównych przedstawicieli renesansu; 1557–1570 radca parlamentu (sądu) w Bordeaux, 1581–1585 burmistrz tamże, szlachcic. Główne dzieło: Essais (Próby) wydane w 1580 r. we Francji, w 1676 r. trafiło na indeks ksiąg zakazanych. Montaigne uważany jest za twórcę eseju, jako nowego gatunku literackiego.
WGirolamo Muziano – włoski malarz okresu późnego renesansu.
WBartolomeo Passarotti – włoski malarz okresu manieryzmu. Związany był głównie z rodzinnym miastem.
WAleksander Sauli – apostoł Korsyki, włoski barnabita, biskup Alérii i Pawii, święty Kościoła katolickiego.
WNikolaus Selnecker – niemiecki teolog luterański, współtwórca Formuły zgody, autor wielu pieśni religijnych.
WRafał Sieniawski z Sieniawy herbu Leliwa, – kasztelan lubaczowski w 1588 r., potem kasztelan kamieniecki, starosta ulanowski.
WStanisław Taszycki z Lusławic herbu Strzemię – członek wspólnoty braci polskich, unitarianin, założyciel szkoły w Lusławicach, poseł na sejm.
WFrancisco Vallés – hiszpański lekarz i filozof.
WWilhelm Bogaty – książę Geldrii w latach 1538–1543, książę Kleve i hrabia Mark oraz książę Jülich i książę Bergu od 1539 r.
WWilhelm IV Mądry – landgraf Hesji-Kassel od 1567 r.
WWilhelm Młodszy, niem. Wilhelm der Jüngere – książę brunszwicko-lüneburski na Lüneburgu od 1559 roku, do 1569 razem z bratem Henrykiem, po podziale w 1569 w części księstwa z Celle, z dynastii Welfów.
WWilhelm z Rožemberku – burgrabia praski i wielki szambelan Królestwa Czech.