
Pomponio Amalteo – włoski malarz szkoły weneckiej, tworzący w czasach Renesansu.
Juan de Anchieta, – hiszpański rzeźbiarz doby renesansu i autor dekoracji. Nie należy mylić go z innym Juanem de Ancheta, XV-wiecznym kompozytorem.

Álvaro de Bazán y Guzmán, pierwszy markiz Santa Cruz, – hiszpański XVI-wieczny admirał. Mianowany przez króla Filipa II pierwszym dowódcą Wielkiej Armady, zmarł w trakcie przygotowań do wyprawy.

Giovanni Giorgio Biandrata, pol. Jan Jerzy Blandrata – włoski lekarz, teolog, działacz reformacyjny w Polsce i na Litwie.

Jerónimo Corte-Real – portugalski szlachcic, żołnierz, malarz i poeta epoki baroku, piszący po portugalsku i hiszpańsku.

Robert Dudley, od 1564 1. Earl Leicester - książę Nothumberland. Syn Johna Dudleya, 1. hrabiego Nothumberland. Znany ze znajomości z Elżbietą I Tudor.

Diego Durán – duchowny zakonu dominikanów, hiszpański kronikarz, autor pierwszego dzieła na temat kultury azteckiej "Historia de los Indios de Nueva España e Islas de Tierra Firme"

Constantin (Konstantyn) Ferber, zwany starszym – wieloletni burmistrz Gdańska, burgrabia królewski w Gdańsku.

Filip II – margrabia Baden-Baden od 1569 r. z dynastii Zähringen.

Mikołaj Firlej z Dąbrowicy herbu Lewart – kasztelan wiślicki w 1569 r., kasztelan rawski w 1577, wojewoda lubelski w 1588.

Fryderyk II Oldenburg – król Danii i Norwegii w latach 1559–1588. Był synem Chrystiana III i Doroty saskiej.

Anzelm Gostomski z Leżenic herbu Nałęcz – ekonomista, kalwinista, promujący sprawę pełnego równouprawnienia dla innowierców.

Louis de Guise forma spolszczona: Ludwik II Lotaryński – trzeci syn Franciszka de Guise i Anny d'Este. Arcybiskup Reims od 1574 do 1588.

Henryk XI – książę legnicki z dynastii Piastów. Syn księcia legnickiego Fryderyka III i Katarzyny, córki księcia Meklemburgii Henryka V. Mąż Zofii Hohenzollern, córki margrabiego Ansbach i księcia karniowskiego Jerzego Hohenzollerna.

Henryk I de Bourbon-Condé – drugi książę de Condé, książę Enghien, dowódca protestantów podczas wojen religijnych. Za swoich czasów zwany był Le Balafré, a spowodowane było to blizną na twarzy.

Henryk I Gwizjusz, fr. Henri Ier de Guise – książę Joinville, potem trzeci diuk Guise (1563) i par Francji, hrabia Eu. Syn Franciszka Gwizjusza i Anny d’Este. Zwany le Balafré, czyli „pokryty bliznami”, także „Henryk Pokiereszowany” lub „Henryk z Blizną”. Brat Ludwika de Guise, kardynała.
Hawryło Hołubek, Gabriel Hołubek – rotmistrz kozacki w służbie polskiej, nazywany: Drugi Słowieński Scewola, Kozak Sarmackiego pola, Hołub, Hołubok – poległ w bitwie pod Byczyną.

Stanisław Przedbór Koniecpolski – kasztelan sieradzki, starosta radomszczański, poseł na sejm z województwa sieradzkiego.

Andrzej Krasiński herbu Ślepowron – syn Jana Krasińskiego, poseł, sędzia ziemski ciechanowski od 1567, poseł powiatu ciechanowskiego na sejm 1569 roku.

Jacques Le Moyne de Morgues – francuski podróżnik, malarz-akwarelista i grafik biorący udział w kolonizacji Florydy.

Ludwik z Grenady, właśc. Louis de Sarría, – mistyk dominikański.

Alonso Martínez de Leiva lub Leyva – hiszpański XVI-wieczny szlachcic, faworyt króla Filipa II i kawaler zakonu Santiago. Jeden z dowódców Wielkiej Armady, zginął w katastrofie morskiej podczas powrotu z wyprawy.

Juan Martínez de Recalde – hiszpański XVI-wieczny admirał. Jeden z dowódców Wielkiej Armady, zmarł tuż po powrocie z wyprawy.

Nicolás Bautista Monardes – hiszpański lekarz i botanik.

Miguel Oquendo y Domínguez de Segura – hiszpański XVI-wieczny admirał, był pochodzenia baskijskiego. Jeden z dowódców Wielkiej Armady, zmarł na pokładzie okrętu po powrocie z wyprawy.

Walenty Orzechowski herbu Oksza – sędzia ziemski przemyski, poseł na sejmy, brat stryjeczny Stanisława.

Stanisław Pękosławski herbu Abdank – marszałek sejmu 1585 roku, rotmistrz królewski, komisarz generalny w Inflantach. Starosta marienhauski, swanenburski, kierepecki i sandomierski.

Melchior (Malcher) Pudłowski herbu Kościesza Odmienna, inna forma nazwiska: Malchiarus Pudlovius, – sekretarz królewski, polski poeta renesansowy.

Alonso Sánchez Coello – hiszpański malarz okresu renesansu pochodzenia portugalskiego, głównie portrecista.

Kenau Simonsdochter Hasselaer – holenderska przedsiębiorczyni, prowadząca stocznię i handlująca drewnem i zbożem, legendarna bohaterka obrony Haarlemu podczas oblężenia miasta przez Hiszpanów w latach 1572–1573.

Sinan, Hoca Mimar – turecki architekt, nadworny architekt trzech sułtanów Turcji, twórca prawie 400 budowli. Uczył się w szkole dla janczarów w Stambule.

Sonam Gjaco III Dalajlama – trzeci w linii reinkarnujących się lamów tradycji gelug buddyzmu tybetańskiego, pierwszy z tytułem dalajlamy. W wyniku jego działalności nastąpiło zbliżenie reprezentowanej przez niego szkoły z dworem chana mongolskiego Ałatana oraz związane z tym odrodzenie buddyzmu w jego tybetańskiej formie w Mongolii.

Bernardino Telesio – włoski filozof przyrody epoki renesansu. Był znanym przeciwnikiem arystotelistów. Jego główne dzieło to De rerum natura juxta propria principia. Za dwa główne żywioły uważał zimno i gorąco. Gorąco miało pochodzić z nieba, a zimno z ziemi. Łącznie kształtować miały materię.

Andrzej Tęczyński herbu Topór – magnat polski, wojewoda krakowski w latach 1581-1588, wojewoda bełski w 1574 roku, kasztelan bełski w 1569 roku, starosta hrubieszowski, starosta zatorski w latach 1582–1588, starosta oświęcimski w latach 1577–1583.

Paolo Veronese – jeden z najwybitniejszych włoskich malarzy renesansowych tworzących w XVI-wiecznej Wenecji. Urodził się jako Paolo Cagliari lub Paolo Caliari; często nazywany Werończykiem z racji miejsca swych narodzin.

Małgorzata Ward – święta katolicka, męczennica, ofiara prześladowań antykatolickich.

Johann Jakob Wick – protestancki duchowny.
Filip Jakub Widmanstadt – jezuita, teolog, rektor Kolegium Jezuitów w Braniewie, prefekt studiów i kanclerz Akademii Wileńskiej, wiceprowincjał.

Jan Wier – niemiecki, a właściwie niderlandzki lekarz, demonolog, autor dzieła pt. O zwodniczych sztuczkach demonów (1563).

Stanisław Żółkiewski herbu Lubicz – ojciec polskiego hetmana koronnego Stanisława Żółkiewskiego, kasztelan halicki (1580) i wojewoda ruski (1581), podstarosta bełski.