W

Andrzej Batory – książę Siedmiogrodu, biskup warmiński w 1589 roku, kardynał w 1584 roku, opat komendatoryjny czerwiński w latach 1593-1599, kanonik warmińskiej kapituły katedralnej w latach 1581-1585.

W

Jan Kazimierz Denhoff herbu Dzik – opat komendatoryjny mogilski 1666, kanonik warszawski, dziekan płocki, kanonik krakowski 1681, kardynał 1686, biskup Ceseny 1688; autor kilku dzieł teologicznych, rezydent Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w latach 1682–1686.

W

Grzegorz Knapski, Knapiusz, Cnapius – polski jezuita, nauczyciel w kolegiach jezuickich, filolog, leksykograf, paremiograf, poeta i dramatopisarz.

W

Jan Kazimierz Krasiński herbu Ślepowron – podskarbi wielki koronny w latach 1658-1668, wojewoda płocki w latach 1650-1659, kasztelan płocki w latach 1646-1650, kasztelan warszawski w latach 1637-1646, kasztelan ciechanowski w 1637 roku, podkomorzy ciechanowski w 1634 roku, ochmistrz królewicza Karola Ferdynanda, od 1634, starosta nowokorczyński do 1651 roku, starosta nowomiejski w 1660 roku, pułkownik królewski w 1661 roku, starosta łomżyński w latach 1652-1661, starosta płocki od 1637 roku, dworzanin i sekretarz króla w 1631 roku, marszałek sejmiku generalnego województwa mazowieckiego w 1630 i 1634 roku.

W

Jerzy Ossoliński herbu Topór – marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1631 roku i marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1635 roku, dyplomata, podstoli wielki koronny od 1630, marszałek sejmu 1631, starosta bydgoski od 1633, podskarbi nadworny koronny w latach 1632-1636, wojewoda sandomierski od 1636, podkanclerzy koronny od 1638, kanclerz wielki koronny od 1643, starosta lubelski w latach 1649–1650, starosta lubomelski w 1639 roku, lubaczowski w latach 1637–1645 i 1648–1650, bogusławski, brodnicki, rycki, dorpacki, adzelski, stanisławowski, bydgoski w latach 1632–1644, starosta żydaczowski w 1650 roku, starosta radoszycki w 1625 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1633 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Anglii w 1621 roku, dworzanin królewicza Władysława.

W

Maciej Kazimierz Sarbiewski SJ herbu Prawdzic łac. Mathias Casimirus Sarbievius – światowej sławy polski poeta neołaciński i teoretyk literatury epoki baroku, kaznodzieja nadworny Władysława IV, jezuita.

W

Konstanty Szyrwid także Širvydas, Szyrwidas – litewski jezuita, kaznodzieja i teolog katolicki, leksykograf oraz autor słownika i gramatyki języka litewskiego.